Έτσι κάνεις τον έξυπνο στις παρέες μιας και η σκέψη σου πάει πέρα από τα δελτία των 8 και κάποια sites του διαδικτύου.
Το σκέφθηκα με την ευκαιρία της έκδοσης στα Ελληνικά του βιβλίου του Pisani “ η αφύπνιση των δαιμόνων”.
Ο Pisani είναι ο επικεφαλής της ευρωπαικής δεξαμενής σκέψης “Bruegel”, δηλαδή του πιο αξιόλογου κέντρου επιστημονικής οικονομικής επικαιρότητας στην Ευρώπη, που προεδρεύεται από τον Jean Claude Trichet.
Το Bruegel και ο Pisani επηρεάζουν πολύ περισσότερο την σκέψη και τις αποφάσεις ων ευρωπαικών θεσμών από οποιαδήποτε κ. Μέρκελ.
Είναι απλό, μελετούν, αναλύουν , τεκμηριώνουν. Έχουν το πλεονέκτημα.
Αν η Ευρωπαική παιδεία δεν έλειπε από τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα των Λαφαζάνηδων που τον συνόδευαν, θα έβαζε σαν τίτλο τιμής και θα πρόβαλλε ιδιαίτερα την συνάντησή του στο Παρίσι με τον Pisani. Αντί γι αυτό μόνος του έκανε είδηση τον περιθωριακό Melenchon και το “Ολαντρέου”
Μπείτε στη διεύθυνση bruegel.org και βάλτε την στα αγαπημένα. Στην αρχή μπορεί να φαίνεται δύσκολη η γλώσσα του. Σιγά σιγά θα εξοικειωθείτε και θα ανακαλύψετε πως η Ευρώπη δεν είναι ούτε ο κακός ο λύκος ούτε η Κοκκινοσκουφίτσα.
Καταρχήν δεν υπάρχει Ευρώπη, υπάρχουν κοινοί θεσμοί, όπως και εθνικά κράτη και κοινοβούλια.
Η διαχείριση των νοοτροπιών , συμφερόντων, προτεραιοτήτων, προσώπων απαιτεί γνώση και παιδεία, πολιτισμό και στάση που μοιάζουν εξωγήινα στη χερσόνησο του Αίμου.
Το ευρώ είναι η τελευταία μεγάλη ουτοπία του 20ου αιώνα λέει ο Pisani.
Δανείζεται την έκφραση από τον μεγαλύτερο σύγχρονο ιστορικό, τον Eric Hobsbawm που περιγράφει τον σύντομο και άγριο 20ο αιώνα με δυο μεγάλες κοινωνικές ουτοπίες: τον κομμουνισμό και το φασισμό και δυο απάνθρωπους πολέμους.
Το ευρώ είναι ουτοπία γιατί είναι ένα νόμισμα χωρίς κράτος, είναι η φυγή προς τα εμπρός ηγετών που έζησαν τον πόλεμο, έβλεπαν τα εθνικά και ιδεολογικά αδιέξοδα και ήθελαν την Ευρώπη.
Οι Γερμανοί που σήμερα θυμηθήκαμε πως ήταν Ναζί, έχτισαν το Ευρώ, δηλαδή ο H. Kohl αντάλλαξε το νόμισμα με την γερμανική επανένωση, μαζί με έναν Γάλλο σοσιαλιστή που κατάλαβε πως η εποχή δεν προσφέρεται για εθνικά κοινωνικά οράματα , τον F. Mitterrand, έναν παλαίμαχο Ιταλό πολιτικό που έβλεπε την χώρα του σε τραγικό αδιέξοδο- μέρος του οποίου ήταν αυτός ο ίδιος-, τον J. Andreotti και έναν νέο Ισπανό που πρώτος είδε την ευκαιρία να πάρει τη χώρα του από την Ιβηρική και να την κάνει Ευρώπη, τον F. Gonzales.
Εκείνη την εποχή, δηλαδή το 1989-90 για να μην ξεχνάμε , στην ομορφότερη χώρα του κόσμου που γέννησε τη δημοκρατία, δικάζαμε τον πρωθυπουργό και κάναμε τρεις απανωτές εκλογές για να βγάλει το 47% του εκλογικού σώματος 150 βουλευτές με την ανόθευτη, δίκαιη απλή αναλογική.
Το Ευρώ γεννήθηκε γιατί υπήρξε και ο J.J. Delors ο πανέξυπνος Ευρωπαίος Γάλλος- είδος σπάνιο- ο οποίος είχε το όραμα αλλά και τη σοφία απλώς να το σπείρει στο δρόμο των συνομιλητών του αρχηγών κρατών. Τους άφησε τη δόξα, κέρδισε τον παγκόσμιο σεβασμό. Το Ευρώ έχει πατέρα.
Το βιβλίο του Pisani είναι η ομιλία του στο κέντρο Γαλλικών σπουδών-Frankreichzentrum- του Φράιμπουργκ.
Τι του ζήτησαν οι άνθρωποι στα μέσα του 2011; Πείτε μας γιατί δεν είμαστε οικονομολόγοι και δεν καταλαβαίνουμε τι τρέχει με την Ευρώπη και το ευρώ.
Η καγκελάριος μας μας λέει πως πρέπει να βοηθήσουμε τους εταίρους μας, όμως αυτό δεν ήτυαν μέρος της συμφωνίας που υπογράψαμε μαζί τους.
Οι οικονομολόγοι λένε πως πρέπει να μεταφέρουμε μέρος του πλούτου στο Νότο. Γιατί όμως να πληρώσουν οι εργαζόμενοι της Γερμανίας και όχι οι πλούσιοι, που δεν είναι και λίγοι, της Ελλάδας;
Μήπως να ξαναδούμε την Ένωση, το ευρώ; Κοινωνίες που δεν γνωρίζονται μπορούν να συνεχίσουν να έχουν το ίδιο νόμισμα;
Τελικά πείτε μας. Ποιο είναι το πραγματικό ερώτημα;
Προσέξτε τι ζήτησαν. Όχι απάντηση αλλά το ερώτημα.
Προσέξτε τι έβαλαν σε αντίστιξη. Τους πλούσιους μιας χώρας με τους εργαζόμενους μιας άλλης!
Αυτά στην Γερμανία.
Στην ομορφότερη χώρα του κόσμου που γέννησε τη δημοκρατία, την ίδια εποχή η κακή τρόικα-όχι η ανίκανη κυβέρνηση, εκπρόσωπος ενός διεφθαρμένου πολιτικού, συνδικαλιστικού συστήματος – επέβαλλε μια νέα “Κατοχή” από την οποία ανέλαβε να μας απελευθερώσει ο 80χρονος Μ. Γλέζος διεκδικώντας από τους απογόνους των “ναζί” πολεμικές αποζημιώσεις.
Θαυμάστε σύγκλιση αναζητήσεων , ερωτημάτων και αιτημάτων.
Μήπως είμαστε έξω από την Ευρώπη εδώ και πολύ καιρό;
Μήπως ποτέ δεν ήμασταν μέσα;
Μήπως το χάσμα σκέψης και νοοτροπίας είναι αδιάβατο;
Μήπως η χώρα που για 10 χρόνια την εξέφραζε η Αγία Τριάδα Τράγκα, Κακαουνάκη, Τριανταφυλλόπουλου και μετά ο Μυλόπουλος, Φωτόπουλος, Λυμπερόπουλος και σήμερα ο Καμμένος, Μιχαλολιάκος με ολίγη από παλιό Τσίπρα, που την τελευταία δεκαετία την κυβερνούν ανεκδιήγητοι επίγονοι, μήπως σε αυτή τη χώρα , αν αυτοί είναι οι ταγοί της, όλοι οι υπόλοιποι είμαστε μετανάστες και δεν το ξέρουμε;
Ψάχνουμε Pisani να του θέσουμε το ερώτημα!
newsit.gr
