Αν για οποιοδήποτε λόγο ξεμείνετε το καλοκαίρι στην Αθήνα,
δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Όσο λιγότεροι Αθηναίοι, τόσο καλύτερο
για εσάς να ανακαλύψετε τα πιο όμορφα και ιδιαίτερα σημεία της πόλης.
Ξεχάστε τις βόλτες σε πολυσύχναστα προάστια και τα τεράστια malls και
κατεβείτε μια βόλτα στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Μια
ιδανική λύση για μικρούς και μεγάλους είναι ο Εθνικός Κήπος. Μόλις δύο
λεπτά από την έξοδο του μετρό στο Σύνταγμα ανοίγεται μπροστά σας μια
πραγματική όαση. Αχανείς εκτάσεις πράσινου, πέργκολες, γέφυρες, κρήνες
και δεξαμενές νερού, προσφέρουν πράσινη ανάσα, υψηλής αισθητικής αξίας,
στην πυκνοδομημένη πόλη της Αθήνας.
Ο συγκεκριμένος χώρος
ενδείκνυται για περπάτημα, ποδήλατο, πικ νίκ, τζόκιν και διάβασμα κάτω
από τα πλατύφυλλα πλατάνια. Επίσης, ο ζωολογικός κήπος, η παιδική χαρά
και η παιδική βιβλιοθήκη τον καθιστούν ιδανικό προορισμό για τα παιδιά.
Λίγα λόγια για την ιστορία του:
Ο
Εθνικός Κήπος σχεδιάστηκε για να περιβάλει τα ανάκτορα του βασιλιά
Οθωνα. Η βασίλισσα Αμαλία είχε εκδηλώσει την επιθυμία να δημιουργήσει
έναν κήπο σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και ανέθεσε το σχεδιασμό του
σε ειδικευμένους κηποτέχνες από τη Γαλλία και τη Βαυαρία.
Τις
πρώτες φυτευτικές εργασίες οργάνωσε και επέβλεψε ο Βαυαρός γεωπόνος
Σμάρατ το 1839, όπου φυτεύτηκαν 15.000 καλλωπιστικά φυτά που
μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που
μετέφερε από το Σούνιο και την Εύβοια ο Πρώσος γεωπόνος Φρειδερίκος
Σμιτ, βοηθός τού Σμάρατ.
Ο κήπος συνέχισε να
επεκτείνεται, και για το σκοπό αυτό προσκλήθηκε ο Γάλλος κηποτέχνης
Φρανσουά Λουί Μπαρώ ο οποίος ανέλαβε τη διεύθυνση τού κήπου από το 1845
έως το 1854. Τον Μπαρώ διαδέχθηκε ο Φρειδερίκος Σμιτ, ο οποίος διηύθυνε
τον κήπο επί 30 χρόνια, φέρνοντας από το εξωτερικό πολλά φυτά, κατάλληλα
για το κλίμα της Αττικής, συμπληρώνοντας έτσι τη φύτευση του κήπου στα
σημερινά της όρια.
Το 1923 χαρακτηρίστηκε ‘’Κρατικός
Δημόσιος Κήπος’’ και έκτοτε έχει ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Το 1927
έγινε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και ονομάστηκε ‘’Εθνικός Κήπος’’ .
Πηγή metrogreece
