H Priscilla Chan, κόρη κινέζων προσφύγων που κατέφυγαν στις Η.Π.Α.,
ήθελε από την ηλικία των 13 να μπει στο πανεπιστήμιο Harvard. Μεγάλωσε
με τη γιαγιά της, αφού οι γονείς της δούλευαν 18 ώρες την ημέρα στο
κινέζικο εστιατόριο που στο μεταξύ είχαν ανοίξει, και διατηρώντας άψογες
επιδόσεις σε όλη τη διάρκεια των σχολικών της χρόνων, κατάφερε να γίνει
δεκτή. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Εκεί γνώρισε τον Marc Zuckerberg και
πλέον, εκτός από πτυχιούχος παιδίατρος, είναι και σύζυγος διάσημου
πολυεκατομμυριούχου. Την αποφασιστικότητα και τον δυναμισμό της,
προφανώς κυρίαρχα στοιχεία του χαρακτήρος της, επιβεβαιώνει και μια
λεπτομέρεια της προσωπικής της ζωής, πριν ακόμα νυμφευθεί τον Mark:
Όταν
εκείνος της ζήτησε να μετακομίσει στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια από την
Ανατολική ακτή, και να μείνει μαζί του, η Priscilla δέχθηκε, έθεσε όμως
έναν όρο: την υπογραφή ενός “συμφώνου σχέσης”, δηλαδή ενός συμφωνητικού
με κανόνες για την κοινή τους ζωή. Μεταξύ άλλων το συμφωνητικό προέβλεπε
απαραιτήτως μία εβδομαδιαία έξοδο, καθώς και 110 λεπτά (!) τετ-α-τετ
των δύο την εβδομάδα, μακριά από το γραφείο ή το σπίτι του.
Η
είδηση για το “Συμφωνητικό Σχέσης” σχολιάστηκε εκτενώς από όλα τα μέσα
του Δυτικού κόσμου και δεν είναι λίγοι αυτοί που, σύμφωνα με τα όσα
γράφουν οι εφημερίδες, ήδη ακολουθούν το παράδειγμα -κοπέλες κυρίως που
ζητούν το ίδιο από τους “δεσμούς” τους. Οι κανόνες είναι ποικίλοι,
αφορούν πόσο χρόνο θα περνούν μαζί και πόσο χώρια, ποιος καθαρίζει και
ποιος μαγειρεύει, ποιος θα βγάζει βόλτα το σκύλο και ποιος θα κατεβάζει
τα σκουπίδια. Ήδη πολλά δικηγορικά γραφεία και σύμβουλοι σχέσεων
διαφημίζουν και διαθέτουν έτοιμα, τέτοιου είδους “προσύμφωνα”…
Φαίνεται
ότι η ζωή και τα έργα του Zuckerberg, άμεσα ή έμμεσα, εκτός από τα
γραφεία και τους υπολογιστές μας, μπαίνουν πλέον και στην κρεβατοκάμαρά
μας. Διότι αυτό αποδεικνύεται και από ένα άλλο, εξίσου ενδιαφέρον
στοιχείο: Πρόσφατη έρευνα στην Μεγάλη Βρετανία αποκάλυψε, ότι στο ένα
τρίτο όλων των αιτήσεων διαζυγίων, εμπεριέχεται η λέξη “Facebook”…
Πηγή salt.gr 
