Στο τελικό στάδιο επεξεργασίας βρίσκεται πλέον το σχέδιο νόμου για την ίδρυση, κατασκευή και λειτουργία υδατοδρομίων στη χώρα μας, το οποίο και θα έλθει σύντομα στο υπουργικό συμβούλιο.
Έπειτα από πολλά χρόνια καθυστέρησης στη διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου, που οδήγησε επενδυτές σε απίστευτη ταλαιπωρία και οικονομική εξόντωση, το υπουργείο Υποδομών εκπόνησε το σχέδιο νόμου για τα υδατοδρόμια, ενσωματώνοντας απόψεις που συγκεντρώθηκαν από τη δημόσια διαβούλευση.
Το νομοσχέδιο θα επιτρέπει την ίδρυση υδατοδρομίων από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, αλλά και από μεικτά σχήματα δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ενώ θα προβλέπει γρήγορες διαδικασίες αδειοδότησης, με την πλέον κρίσιμη, αυτή της έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να περνάει πλέον από την Καλλικρατική περιφέρεια. Κεντρικός φορέας διεκπεραίωσης θα είναι η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Υποδομών.
Μέσα από την δημιουργία υδατοδρομίων, στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι η προώθηση του τουρισμού και η τοπική ανάπτυξη πρωτίστως του «πονεμένου» νησιωτικού χώρου, αλλά και η παροχή εναλλακτικής μεταξύ πλοίου και αεροπλάνου στους επιβάτες.
Οι χώροι δημιουργίας υδατοδρομίων θα είναι πλησίον ή εντός λιμένων και οι απαιτούμενες επενδύσεις θα είναι μικρού οικονομικού μεγέθους, δηλαδή, δεν θα απαιτείται η συγκέντρωση μεγάλων κεφαλαίων, όπως στις «βαριές» υποδομές.
Όπως πληροφορείται το ΒΗΜΑοnline, έχει καταγραφεί σημαντικό ενδιαφέρον για τα υδατοδρόμια από τους φορείς του τουρισμού και του νησιωτικού χώρου, ενώ ισχυρά ονόματα της αγοράς έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους για συμμετοχή στο εγχείρημα.
Πέρα από τα υδατοδρόμια, το νομοσχέδιο θα εισαγάγει και την έννοια των υδάτινων πεδίων, δηλαδή εκείνων των θαλάσσιων περιοχών, στις οποίες θα μπορεί να γίνεται περιστασιακή χρήση υδροπλάνων για προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση για μη τακτικές πτήσεις, όπως αυτές της γενικής αεροπορίας ή των αεροταξί. Από την εν λόγω ρύθμιση εξαιρείται κάθε προστατευόμενη περιοχή υπό οποιοδήποτε καθεστώς (Natura κτλ).
Απώτερος στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι μετά την εφαρμογή του νόμου να εισέλθουν τα υδροπλάνα στην μεταφορική δραστηριότητα, όπου θα μπορούν να αξιοποιηθούν αντί πλοίων ή αεροπλάνων στην άγονη γραμμή ή στις διανησιωτικές συνδέσεις, ενώ θα δύνανται να καταστούν χρήσιμα και σε παραλίμνιες περιοχές, όπως τα Ιωάννινα ή η Καστοριά υπέρ του τουρισμού.
Η χρήση υδροπλάνων αποτελούσε τον κανόνα στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Μάλιστα, το Βασιλικό Διάταγμα της ίδιας εποχής για το υδατοδρόμιο του Παλαιού Φαλήρου τελεί ακόμη εν ισχύ!
Δύσκολη η συνέχειαΕνδεικτική της υπάρχουσας κατάστασης είναι η ταλαιπωρία που υπέστησαν οι Air Sea Lines και η Argo Airways, δηλαδή οι δύο αεροπορικές εταιρίες που είχαν αποφασίσει να δραστηριοποιηθούν με υδροπλάνα στη χώρα μας και τελικώς ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν υδροπλάνα – πλην ενός που βρίσκεται σε μουσείο - παρά μόνο τρία υπερελαφρά αμφίβια, εκ των οποίων πετούν τα δύο, καλύπτοντας ανάγκες αναψυχής και αθλητισμού.
Η εμπορική χρήση υδροπλάνων θεωρείται ιδιαίτερα ακριβή δραστηριότητα, καθώς δεν υπάρχουν πληρώματα στην Ελλάδα, ενώ οι χειριστές είναι ελάχιστοι. Έτσι, η μετάκληση πεπειραμένων πιλότων από το εξωτερικό καθίσταται μονόδρομος με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ύψος των απολαβών τους. Επίσης, ως δραστηριότητα είναι ακριβή, λόγω της ανάγκης διαρκούς συντήρησης που προκαλείται από την τριβή του υδροπλάνου με το αλάτι της θάλασσας.
Πηγή το Βημα
Έπειτα από πολλά χρόνια καθυστέρησης στη διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου, που οδήγησε επενδυτές σε απίστευτη ταλαιπωρία και οικονομική εξόντωση, το υπουργείο Υποδομών εκπόνησε το σχέδιο νόμου για τα υδατοδρόμια, ενσωματώνοντας απόψεις που συγκεντρώθηκαν από τη δημόσια διαβούλευση.
Το νομοσχέδιο θα επιτρέπει την ίδρυση υδατοδρομίων από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, αλλά και από μεικτά σχήματα δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ενώ θα προβλέπει γρήγορες διαδικασίες αδειοδότησης, με την πλέον κρίσιμη, αυτή της έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να περνάει πλέον από την Καλλικρατική περιφέρεια. Κεντρικός φορέας διεκπεραίωσης θα είναι η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Υποδομών.
Μέσα από την δημιουργία υδατοδρομίων, στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι η προώθηση του τουρισμού και η τοπική ανάπτυξη πρωτίστως του «πονεμένου» νησιωτικού χώρου, αλλά και η παροχή εναλλακτικής μεταξύ πλοίου και αεροπλάνου στους επιβάτες.
Οι χώροι δημιουργίας υδατοδρομίων θα είναι πλησίον ή εντός λιμένων και οι απαιτούμενες επενδύσεις θα είναι μικρού οικονομικού μεγέθους, δηλαδή, δεν θα απαιτείται η συγκέντρωση μεγάλων κεφαλαίων, όπως στις «βαριές» υποδομές.
Όπως πληροφορείται το ΒΗΜΑοnline, έχει καταγραφεί σημαντικό ενδιαφέρον για τα υδατοδρόμια από τους φορείς του τουρισμού και του νησιωτικού χώρου, ενώ ισχυρά ονόματα της αγοράς έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους για συμμετοχή στο εγχείρημα.
Πέρα από τα υδατοδρόμια, το νομοσχέδιο θα εισαγάγει και την έννοια των υδάτινων πεδίων, δηλαδή εκείνων των θαλάσσιων περιοχών, στις οποίες θα μπορεί να γίνεται περιστασιακή χρήση υδροπλάνων για προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση για μη τακτικές πτήσεις, όπως αυτές της γενικής αεροπορίας ή των αεροταξί. Από την εν λόγω ρύθμιση εξαιρείται κάθε προστατευόμενη περιοχή υπό οποιοδήποτε καθεστώς (Natura κτλ).
Απώτερος στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι μετά την εφαρμογή του νόμου να εισέλθουν τα υδροπλάνα στην μεταφορική δραστηριότητα, όπου θα μπορούν να αξιοποιηθούν αντί πλοίων ή αεροπλάνων στην άγονη γραμμή ή στις διανησιωτικές συνδέσεις, ενώ θα δύνανται να καταστούν χρήσιμα και σε παραλίμνιες περιοχές, όπως τα Ιωάννινα ή η Καστοριά υπέρ του τουρισμού.
Η χρήση υδροπλάνων αποτελούσε τον κανόνα στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Μάλιστα, το Βασιλικό Διάταγμα της ίδιας εποχής για το υδατοδρόμιο του Παλαιού Φαλήρου τελεί ακόμη εν ισχύ!
Δύσκολη η συνέχειαΕνδεικτική της υπάρχουσας κατάστασης είναι η ταλαιπωρία που υπέστησαν οι Air Sea Lines και η Argo Airways, δηλαδή οι δύο αεροπορικές εταιρίες που είχαν αποφασίσει να δραστηριοποιηθούν με υδροπλάνα στη χώρα μας και τελικώς ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν υδροπλάνα – πλην ενός που βρίσκεται σε μουσείο - παρά μόνο τρία υπερελαφρά αμφίβια, εκ των οποίων πετούν τα δύο, καλύπτοντας ανάγκες αναψυχής και αθλητισμού.
Η εμπορική χρήση υδροπλάνων θεωρείται ιδιαίτερα ακριβή δραστηριότητα, καθώς δεν υπάρχουν πληρώματα στην Ελλάδα, ενώ οι χειριστές είναι ελάχιστοι. Έτσι, η μετάκληση πεπειραμένων πιλότων από το εξωτερικό καθίσταται μονόδρομος με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ύψος των απολαβών τους. Επίσης, ως δραστηριότητα είναι ακριβή, λόγω της ανάγκης διαρκούς συντήρησης που προκαλείται από την τριβή του υδροπλάνου με το αλάτι της θάλασσας.
Πηγή το Βημα
