Έξι νέοι, ένα σπίτι, πέντε ημέρες... ένα νησί. Η ιστορία της "πειραματικής συμβίωσης" τριών Ελληνοκυπρίων και τριών Τουρκοκυπρίων στο ντοκιμαντέρ "Το νησί που μοιραζόμαστε" της Δανάης Στυλιανού
Η ιδέα της Δανάης Στυλιανού για την πειραματική συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων μετουσιώθηκε στο ντοκιμαντέρ που δημιούργησε η ίδια με τίτλο "Το νησί που μοιραζόμαστε".
Έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τρεις Ελληνοκύπριους και τρεις Τουρκοκύπριους νέους να ζουν στο ίδιο σπίτι για πέντε μέρες και να ταξιδεύουν μαζί βόρεια και νότια της διαχωριστικής γραμμής, η οποία μοιράζει στα δύο την πατρίδα τους.
Οι έξι νέοι υποστηρίζουν διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας, μοιράζονται ιστορίες του παρελθόντος και μαζί οραματίζονται το μέλλον.
Στο ντοκιμαντέρ, διάρκειας 100 λεπτών, ακούγονται μουσικές Κυπρίων καλλιτεχνών και από τις δύο κοινότητες του νησιού.
Μέσα στο ντοκιμαντέρ, όπως σημειώνει σε σημερινό δημοσίευμα η εφημερίδα "Φιλελεύθερος", τίθενται ζητήματα, όπως ο ρόλος της Τουρκίας στην Κύπρο και η επίδρασή της στην κάθε κοινότητα ξεχωριστά.
Επίσης τίθεται το πώς βλέπουν οι Ελληνοκύπριοι την κατοχή και την έλλειψη ασφάλειας στο νησί, πώς αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι την καταπίεση από την Τουρκία και την απομόνωσή τους από τον κόσμο, ο εποικισμός, το δηλητήριο του εθνικισμού και πώς αυτό σπείρει τη διχόνοια και χωρίζει τους ανθρώπους, η διαφορετικότητα των δυο θρησκειών και η σημασία της Ιστορίας, που έχει διδαχθεί εντελώς διαφορετικά στις δύο κοινότητες.
"Πρόκειται για μια αληθινή ταινία, χωρίς σενάριο, στην οποία πρωταγωνιστούν έξι Κύπριοι νέοι. Κανένας από αυτούς δεν είναι ηθοποιός. Ο κινηματογραφικός φακός τους ακολουθεί και καταγράφει αντιδράσεις, διαλόγους και συναισθήματα από την πρώτη τους γνωριμία, μέχρι την τελευταία μέρα του ταξιδιού τους, ενώ εκείνοι διασχίζουν τη μοιρασμένη τους πατρίδα", σημειώνει η Δανάη Στυλιανού στην εφημερίδα.
Για το ντοκιμαντέρ προσεγγίστηκαν συνολικά 150 άτομα, ηλικίας 20 έως 30 ετών και από τις δύο κοινότητες της Κύπρου.
Η τελική επιλογή έγινε με τη βοήθεια του ψυχολόγου - κοινωνικού ερευνητή Αλέξανδρου Λόρδου και της κοινωνιολόγου Ραχμέ Βεζίρογλου.
Σύμφωνα με τη Δανάη Στυλιανού, δόθηκε βάρος στο να διατηρηθεί η διαδικασία επιλογής των συμμετεχόντων μακριά από κόμματα και πολιτικές οργανώσεις, σε μια προσπάθεια να συμπεριληφθούν νεαρά άτομα με πολιτική άποψη, χωρίς, όμως, να είναι κομματικοποιημένα.
Προσπαθήσαμε τα άτομα αυτά να μην είναι εξοικειωμένα με δικοινοτικές δραστηριότητες, εξηγεί η σκηνοθέτης, ώστε να αντανακλούν το μεγαλύτερο μέρος της κυπριακής νεολαίας και στις δύο κοινότητες.
Σημειώνει μάλιστα πως επελέγησαν ορισμένα άτομα που δεν είχαν στο παρελθόν διασχίσει τη διαχωριστική γραμμή, "σε μια προσπάθεια να καταγράψουμε την εμπειρία και τα συναισθήματά τους, όταν αυτό θα συνέβαινε για πρώτη φορά μπροστά στον φακό και ιδιαίτερα στην περίπτωση που τους συνόδευαν άτομα από την άλλη κοινότητα".
Πηγή news247.gr
