Νέα μελέτη ξεσηκώνει αντιπαραθέσεις
Η πασίγνωστη και άκρως αμφιλεγόμενη Ιερά Σινδόνη του Τορίνο, πάνω στην οποία υποτίθεται ότι έχει μυστηριωδώς αποτυπωθεί το αυθεντικό πρόσωπο του Χριστού- κάτι που όμως δεν έχει γίνει γενικά αποδεκτό έξω από τους κύκλους της εκκλησίας- ξεσηκώνει νέες αντιπαραθέσεις.
Μια νέα μελέτη Ιταλών ερευνητών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εικόνα στο ύφασμα δεν μπορεί να αποτελεί έργο απατεώνων του Μεσαίωνα, αλλά πρέπει να δημιουργήθηκε από μια υπερφυσική λάμψη φωτός.
Οι Ιταλοί επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Νέων Τεχνολογιών, Ενέργειας και Βιώσιμης Οικονομικής Ανάπτυξης (ΕΝΕΑ) αρνούνται να δεχτούν ότι η εικόνα, που υποτίθεται ότι αποτυπώθηκε στο ύφασμα που τύλιγε το νεκρό σώμα του Χριστού, είναι απάτη και δεν αποκλείουν να παραπέμπει σε ένα μεταφυσικό συμβάν, που υπερβαίνει την κατανόηση της σύγχρονης επιστήμης.
Η σινδόνη, δηλαδή το νεκρικό σάβανο, είναι ένα ορθογώνιο ύφασμα με διαστάσεις περίπου τέσσερα μέτρα επί ένα. Οι Ιταλοί ερευνητές, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των σκεπτικιστών περί μεσαιωνικής απάτης, ισχυρίζονται ότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχε διαθέσιμη τεχνολογία που να επέτρεπε μια τόσο πετυχημένη αποτύπωση.
Οι Ιταλοί επιστήμονες δήλωσαν ότι επί χρόνια προσπάθησαν να κάνουν κάτι παρόμοιο σε ύφασμα στα εργαστήριά τους και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο αν χρησιμοποιούσαν υπεριώδες λέιζερ (κάτι που προφανώς δεν υπήρχε στον Μεσαίωνα) θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι ανάλογο. Έτσι, όπως είπαν, δεν πρέπει να αποκλειστεί ότι το αποτύπωμα έγινε από μια πανίσχυρη υπερφυσική έκρηξη ενέργειας, η οποία συνόδευσε την ανάσταση του Χριστού.
Όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Πάολο ντι Λάτσαρο, μόνο μια σύντομης διάρκειας και έντονη εκπομπή κατευθυνόμενης υπεριώδους ακτινοβολίας θα μπορούσε να χρωματίσει με τέτοιο τρόπο ένα λινό ύφασμα, ώστε να αναπαράγει με τέτοια λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου ενός γενειοφόρου άνδρα, όπως συμβαίνει με τη Σινδόνη του Τορίνο, η οποία ανήκει στο Βατικανό, το οποίο πάντως έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να δηλώσει κατηγορηματικά αν θεωρεί αυθεντική τη Σινδόνη.
Το επίμαχο ύφασμα πιστεύεται ότι μεταφέρθηκε από ένα σταυροφόρο από τους Αγίους Τόπους στη Γαλλία τον 14ο αιώνα. Φυλάχθηκε σε ένα μοναστήρι για αιώνες, όπου και υπέστη ζημιά από φωτιά. Δόθηκε στον αρχιεπίσκοπο του Τορίνο το 1578 από τον Δούκα της Σαβοΐας και έκτοτε φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλης, υπό αυστηρά ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες.
Αναλύσεις με την μέθοδο του ραδιοάνθρακα, που έγιναν το 1988 από διακεκριμένους ερευνητές τριών εργαστηρίων των πανεπιστημίων της Οξφόρδης, της Αριζόνα και του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας, το χρονολόγησαν μεταξύ των ετών 1260 και 1390, πράγμα που ουσιαστικά αποδεικνύει την εκδοχή της μεσαιωνικής απάτης. Το εύρημα αυτό, όμως, αμφισβητήθηκε από ορισμένους, με το επιχείρημα ότι το αρχαίο ύφασμα έχει «μολυνθεί» με πιο πρόσφατες ίνες και άλλο υλικό, κυρίως κατά την προσπάθεια αποκατάστασής του μετά την πυρκαγιά που του προξένησε ζημιές.
Από την άλλη, το 1999, δύο ισραηλινοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι η γύρη από φυτά, η οποία βρέθηκε πάνω στο ύφασμα, προέρχεται από την περιοχή των Αγίων Τόπων. Το Βατικανό έχει έκτοτε αρνηθεί να ικανοποιήσει επιστημονικά αιτήματα για περαιτέρω έρευνα της σινδόνης.
Ο ντι Λάζαρο, που δήλωσε ότι η εικόνα πρέπει να έχει δημιουργηθεί «από κάποια μορφή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας», διευκρίνισε ότι δεν είναι σε θέση να δώσει μια εξήγηση για την πηγή της ενέργειας και δήλωσε ότι «η συζήτηση αναπόφευκτα έρχεται να αγγίξει ζητήματα όπως τα θαύματα», ενώ εξέφρασε την ελπίδα ότι η νέα μελέτη «θα ανοίξει ένα φιλοσοφικό και θεολογικό διάλογο για το θέμα».
Όμως, ο καθηγητής Κρίστοφερ Ράμσεϊ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ένας από τους ερευνητές που το 1988 χρονολόγησαν το ύφασμα, επανέλαβε και τώρα τη βεβαιότητά του για την ορθότητα της χρονολόγησης γύρω στον 13ο αιώνα μΧ., αρνούμενος το αντεπιχείρημα περί «μόλυνσης» εκ των υστέρων. Αναφερόμενος στα νέα συμπεράσματα των ιταλών ερευνητών, δήλωσε ότι «επειδή μπορούν να αναπαραχθούν παρόμοια αποτελέσματα με υπεριώδες λέιζερ, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός είναι και ο μόνος τρόπος που κάτι τέτοιο (το αποτύπωμα) μπορεί να είχε δημιουργηθεί σε πρώτη φάση».
Από την άλλη, όπως επισημαίνει η εφημερίδα «Τέλεγκραφ» σε ανάλυσή της, ακόμα και αν αποδεικνυόταν η αυθεντικότητα της αρχαιότητας του υφάσματος, παραμένει το ζήτημα της απόδειξης ότι το πρόσωπο που έχει αποτυπωθεί σε αυτό, ήταν ο ίδιος ο Χριστός. Αν, αντίστροφα, το ύφασμα αποδειχθεί πέραν κάθε αμφιβολίας ότι δεν είναι 2.000 ετών, αυτό δεν αποδεικνύει επίσης πως ο Χριστός δεν ήταν ο υιός του Θεού.
Μια νέα μελέτη Ιταλών ερευνητών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εικόνα στο ύφασμα δεν μπορεί να αποτελεί έργο απατεώνων του Μεσαίωνα, αλλά πρέπει να δημιουργήθηκε από μια υπερφυσική λάμψη φωτός.
Οι Ιταλοί επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Νέων Τεχνολογιών, Ενέργειας και Βιώσιμης Οικονομικής Ανάπτυξης (ΕΝΕΑ) αρνούνται να δεχτούν ότι η εικόνα, που υποτίθεται ότι αποτυπώθηκε στο ύφασμα που τύλιγε το νεκρό σώμα του Χριστού, είναι απάτη και δεν αποκλείουν να παραπέμπει σε ένα μεταφυσικό συμβάν, που υπερβαίνει την κατανόηση της σύγχρονης επιστήμης.
Η σινδόνη, δηλαδή το νεκρικό σάβανο, είναι ένα ορθογώνιο ύφασμα με διαστάσεις περίπου τέσσερα μέτρα επί ένα. Οι Ιταλοί ερευνητές, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των σκεπτικιστών περί μεσαιωνικής απάτης, ισχυρίζονται ότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχε διαθέσιμη τεχνολογία που να επέτρεπε μια τόσο πετυχημένη αποτύπωση.
Οι Ιταλοί επιστήμονες δήλωσαν ότι επί χρόνια προσπάθησαν να κάνουν κάτι παρόμοιο σε ύφασμα στα εργαστήριά τους και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο αν χρησιμοποιούσαν υπεριώδες λέιζερ (κάτι που προφανώς δεν υπήρχε στον Μεσαίωνα) θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι ανάλογο. Έτσι, όπως είπαν, δεν πρέπει να αποκλειστεί ότι το αποτύπωμα έγινε από μια πανίσχυρη υπερφυσική έκρηξη ενέργειας, η οποία συνόδευσε την ανάσταση του Χριστού.
Όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Πάολο ντι Λάτσαρο, μόνο μια σύντομης διάρκειας και έντονη εκπομπή κατευθυνόμενης υπεριώδους ακτινοβολίας θα μπορούσε να χρωματίσει με τέτοιο τρόπο ένα λινό ύφασμα, ώστε να αναπαράγει με τέτοια λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου ενός γενειοφόρου άνδρα, όπως συμβαίνει με τη Σινδόνη του Τορίνο, η οποία ανήκει στο Βατικανό, το οποίο πάντως έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να δηλώσει κατηγορηματικά αν θεωρεί αυθεντική τη Σινδόνη.
Το επίμαχο ύφασμα πιστεύεται ότι μεταφέρθηκε από ένα σταυροφόρο από τους Αγίους Τόπους στη Γαλλία τον 14ο αιώνα. Φυλάχθηκε σε ένα μοναστήρι για αιώνες, όπου και υπέστη ζημιά από φωτιά. Δόθηκε στον αρχιεπίσκοπο του Τορίνο το 1578 από τον Δούκα της Σαβοΐας και έκτοτε φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της πόλης, υπό αυστηρά ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες.
Αναλύσεις με την μέθοδο του ραδιοάνθρακα, που έγιναν το 1988 από διακεκριμένους ερευνητές τριών εργαστηρίων των πανεπιστημίων της Οξφόρδης, της Αριζόνα και του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας, το χρονολόγησαν μεταξύ των ετών 1260 και 1390, πράγμα που ουσιαστικά αποδεικνύει την εκδοχή της μεσαιωνικής απάτης. Το εύρημα αυτό, όμως, αμφισβητήθηκε από ορισμένους, με το επιχείρημα ότι το αρχαίο ύφασμα έχει «μολυνθεί» με πιο πρόσφατες ίνες και άλλο υλικό, κυρίως κατά την προσπάθεια αποκατάστασής του μετά την πυρκαγιά που του προξένησε ζημιές.
Από την άλλη, το 1999, δύο ισραηλινοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι η γύρη από φυτά, η οποία βρέθηκε πάνω στο ύφασμα, προέρχεται από την περιοχή των Αγίων Τόπων. Το Βατικανό έχει έκτοτε αρνηθεί να ικανοποιήσει επιστημονικά αιτήματα για περαιτέρω έρευνα της σινδόνης.
Ο ντι Λάζαρο, που δήλωσε ότι η εικόνα πρέπει να έχει δημιουργηθεί «από κάποια μορφή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας», διευκρίνισε ότι δεν είναι σε θέση να δώσει μια εξήγηση για την πηγή της ενέργειας και δήλωσε ότι «η συζήτηση αναπόφευκτα έρχεται να αγγίξει ζητήματα όπως τα θαύματα», ενώ εξέφρασε την ελπίδα ότι η νέα μελέτη «θα ανοίξει ένα φιλοσοφικό και θεολογικό διάλογο για το θέμα».
Όμως, ο καθηγητής Κρίστοφερ Ράμσεϊ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ένας από τους ερευνητές που το 1988 χρονολόγησαν το ύφασμα, επανέλαβε και τώρα τη βεβαιότητά του για την ορθότητα της χρονολόγησης γύρω στον 13ο αιώνα μΧ., αρνούμενος το αντεπιχείρημα περί «μόλυνσης» εκ των υστέρων. Αναφερόμενος στα νέα συμπεράσματα των ιταλών ερευνητών, δήλωσε ότι «επειδή μπορούν να αναπαραχθούν παρόμοια αποτελέσματα με υπεριώδες λέιζερ, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός είναι και ο μόνος τρόπος που κάτι τέτοιο (το αποτύπωμα) μπορεί να είχε δημιουργηθεί σε πρώτη φάση».
Από την άλλη, όπως επισημαίνει η εφημερίδα «Τέλεγκραφ» σε ανάλυσή της, ακόμα και αν αποδεικνυόταν η αυθεντικότητα της αρχαιότητας του υφάσματος, παραμένει το ζήτημα της απόδειξης ότι το πρόσωπο που έχει αποτυπωθεί σε αυτό, ήταν ο ίδιος ο Χριστός. Αν, αντίστροφα, το ύφασμα αποδειχθεί πέραν κάθε αμφιβολίας ότι δεν είναι 2.000 ετών, αυτό δεν αποδεικνύει επίσης πως ο Χριστός δεν ήταν ο υιός του Θεού.
Πηγή newsbeast
