Μια τραβηγμένη φαντασίωση
Ο Αντώνης Κανάκης, σε άρθρο του στο aixmi.gr, ονειρεύεται τον ιδανικό λόγο ενός φανταστικού πρωθυπουργού της Ελλάδας, απευθυνόμενο προς τους ευρωπαίους εταίρους του. Το αίτημα της αξιοπρέπειας και η πρόταση για τη δημιουργία ενός δικαιότερου οικονομικού συστήματος κυριαρχούν στην ομιλία του «πρωθυπουργού», Φανταστικού Φανταστικίδη, όπως την ονειρεύεται ο Κανάκης στο άρθρο που ακολουθεί:
Με τρομάζει το γεγονός, ότι αντί να έχω σεξουαλικές φαντασιώσεις, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, έχω πλέον πολιτικές φαντασιώσεις. Ξέρετε πόσες φορές φαντασιώνομαι ένα πολιτικό πρόσωπο με καινοτόμες απόψεις και τόλμη να τις εφαρμόσει, έξυπνο, σεμνό αλλά και με υγιή τσαμπουκά, κάποιον που να κινηθεί έξω από αυτό το τόσο προβλέψιμο, καταστροφικό και βαρετό πλαίσιο που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, ένα φανταστικό πρόσωπο με φαντασία, με την κατάλληλη δοσολογία ρομαντισμού και ρεαλισμού, τεχνοκράτη, αλλά κυρίως ανθρωπιστή, ικανό, δίκαιο, πρακτικό και δουλευταρά, έναν πολιτικό που να προσφέρει εκτός όλων των άλλων, έμπνευση στους πολίτες, που θα τους παρασύρει στο να γίνουν καλύτεροι.
Η φαντασίωσή, μου, όμως δεν σταματάει εδώ. Τον φαντασιώνομαι να εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κάποια ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής και να αυτοσυστήνεται στους ευρωπαίους ηγέτες, δίνοντας ένα λόγο που μόνο προϊόν της φαντασίας μου θα μπορούσε να είναι. Κλείνω τα μάτια μου και τον ακούω…
«Αγαπητοί συνάδελφοι, ονομάζομαι Φανταστικός Φανταστικίδης και είμαι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Δεν θα σας μιλήσω για το παρελθόν και την ιστορία της, αφού οι περισσότεροι την γνωρίζετε πολύ καλά ή θα έπρεπε να την γνωρίζετε πολύ καλά. Θα σας μιλήσω για το παρόν της. Θα σας μιλήσω για μια μικρή στο μέγεθος χώρα, η οποία κατοικείται από ανθρώπους με μεγάλη καρδιά. Ανθρώπους περήφανους και αξιοπρεπείς. ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ! Που και αυτοί δεν κατάφεραν να αντισταθούν απέναντι στο τέρας της κατανάλωσης, του ψεύτικου πλούτου και των ψεύτικων υποσχέσεων που το συνοδεύουν, πέφτοντας στην παγίδα του.
Εμείς οι ηγέτες τους, δώσαμε στο τέρας αυτό τον χώρο να γιγαντωθεί και να επιτεθεί με τέτοια μανία στους πολίτες και στις κοινωνίες μας. Εμείς οι ηγέτες τους, δεν προσφέραμε προστασία, δεν προσφέραμε βάσεις και πλαίσιο, κοινωνικό και πολιτικό, το οποίο θα διασφάλιζε την πραγματική ευημερία, την πραγματική ποιότητα ζωής και την αξιοπρέπεια που κάθε πολίτης δικαιούται.
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Ναι, αντιμετωπίζουμε προβλήματα στην Ελλάδα αυτή την χρονική περίοδο και ναι, χρειαζόμαστε την βοήθεια σας για να τα αντιμετωπίσουμε. Αλλά η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα ή λαός, έχει ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και για αυτό δεν θα επιτρέψω ξανά σε κανέναν από εσάς, να απαξιώσει ή να προσβάλει την Ελλάδα, τους πολίτες της και την αξιοπρέπειά τους!
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μου δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό, είναι παγκόσμιο. Κατά συνέπεια, υπάρχουν και ηθικοί λόγοι για να το αντιμετωπίσετε ως πρόβλημα όλων. Το παγκόσμιο αυτό πρόβλημα δημιουργήθηκε την στιγμή που οι ηγέτες ανά τον κόσμο παρέδωσαν τα κλειδιά στις λεγόμενες αγορές και επέτρεψαν την ανεξέλεγκτη δράση εξ’ ορισμού χυδαίων μηχανισμών, όπως των τραπεζών με την σημερινή τους μορφή και, βεβαίως, των χρηματιστηρίων.
Αλήθεια, ποιοι είναι όλοι αυτοί; Ποιοι είναι όλοι αυτοί που, πλέον, βρίσκονται πάνω από λαούς, από χώρες, από τους εκλεγμένους ηγέτες; Πώς γίνεται να τους έχουμε δώσει τη δυνατότητα να ελέγχουν τις ζωές των πολιτών μας; Και το κυριότερο, ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή, γιατί δεν κάνουμε κάτι για να τους σταματήσουμε;
Εσείς, εμείς, είμαστε οι ευρωπαίοι ηγέτες, οι υποτιθέμενοι ηγέτες της κουλτούρας, του πολιτισμού και των μεγάλων κοινωνικών ανατροπών και προόδου. Και τώρα βρισκόμαστε σε μια από τις πιο κρίσιμες χρονικές στιγμές της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας. Κατά συνέπεια, έχουμε ιστορική ευκαιρία να είμαστε η γενιά των ευρωπαίων ηγετών που θα ανατρέψει αυτήν την καταστροφική πορεία. Οι ηγέτες που δεν θα ολοκληρώσουν διαδικαστικά και υπάκουα την θητεία τους κάνοντας τίποτα απολύτως για τους πολίτες τους. Οι ηγέτες που δεν θα συμπεριφερθούν από την αρχή ως το τέλος, ως άβουλα πιόνια των αγορών. Αντίθετα θα συμπεριφερθούν ως πραγματικοί εκπρόσωποι των λαών τους, ως πραγματικοί ηγέτες και θα αλλάξουν μια για πάντα, αυτό το χυδαίο και απάνθρωπο νομισματικό, τραπεζικό, χρηματιστηριακό σύστημα, το οποίο έτσι και αλλιώς καταρρέει.
Αγαπητοί συνάδελφοι, όπως καταλαβαίνετε, δεν αναφέρομαι σε κάποιες ακόμη απεγνωσμένες ενέργειες μπαλώματος του προβλήματος εντός του ήδη υπάρχοντος οικονομικού συστήματος, αλλά για μια μόνιμη λύση εκτός του πλαισίου αυτού. Ουσιαστικά για μια κατάργηση του υπάρχοντος οικονομικού συστήματος και για την αντικατάστασή του από ένα άλλο, δίκαιο, ανθρώπινο, που να βασίζεται στον πραγματικό πλούτο και όχι στον κοπανιστό αέρα των υπολογιστών και στα χρηματιστηριακά μαγειρέματα. Ένα σύστημα που δεν θα χρεοκοπεί ολόκληρους λαούς και δεν θα αιχμαλωτίζει τους φυσικούς πόρους των χωρών και την παράγωγή των πολιτών, τον πραγματικό δηλαδή πλούτο, για λογαριασμό κάποιων πολύ λίγων. Ένα σύστημα το οποίο θα θεωρεί αδιανόητο και πρακτικά αδύνατο κάτι τέτοιο. Ένα σύστημα που θα ξαναδώσει στη λέξη οικονομία το πραγματικό της νόημα.
Ο πρόγονός μας Πλάτωνας στο «Νόμοι της Ιδανικής Πολιτείας» είπε: «να μην δανείζεις ή να δανείζεσαι με τόκο». Αυτή η χυδαιότητα είναι η καρδιά του σημερινού «οικονομικού» συστήματος και καθιστά τις πολιτείες μας κάθε άλλο παρά ιδανικές.
Μη φοβάστε, δεν εισηγούμαι την κατάργηση της ελεύθερης οικονομίας. Είναι ανόητο να της αντιτίθεσαι, γιατί σχετίζεται με μια από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου, τη φιλοδοξία. Την ανάγκη του να πετύχει περισσότερα και να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους. Την απαίτησή του να αμειφθεί παραπάνω για τον επιπλέον κόπο του, για τις επιπλέον ικανότητές του, για τα επιτεύγματά του και για το προσωπικό τίμημα που πλήρωσε για να τα πετύχει. Βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Είναι, όμως, το ίδιο ανόητο να αντιτίθεσαι και σε κάποιες αριστερές θεωρήσεις της οικονομίας, αφού βασίζονται στη βασική ανάγκη του ανθρώπου για μια δίκαιη κοινωνία, ανθρώπινη, αξιοπρεπή για όλους, με τις μικρότερες δυνατόν κοινωνικές ψαλίδες. Είναι ανούσιο, λοιπόν, να αντιτίθεσαι σε οποιοδήποτε από αυτά, όπως είναι ανούσιο και να προσκολλάσαι μόνο σε ένα από αυτά. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η λύση βρίσκεται στον συνδυασμό και στην δοσολογία των δύο.
«Παν μέτρον άριστον». Οι δικοί μου πάλι το είπαν αυτό. Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, όπως προανέφερα, είναι άλλο να υπάρχει σε αυτόν τον τόσο πλούσιο πλανήτη, ένα οικονομικό σύστημα το οποίο θα εγγυάται στον κάθε κάτοικο του την αξιοπρέπεια, την ποιότητα ζωής και την ευημερία που του αξίζει, ενώ παράλληλα θα επιτρέπει σε κάποιους ανθρώπους που έχουν τις επιπλέον ικανότητες και τη διάθεση να δουλέψουν περισσότερο να αποκτήσουν και περισσότερα, και είναι άλλο το ένα τοις εκατό του πληθυσμού της γης να έχει στην κατοχή του περίπου το 60 τοις εκατό του παγκόσμιου πλούτου! Πώς καθόμαστε εμείς με σταυρωμένα τα χέρια και το επιτρέπουμε!
Αποφασίστε λοιπόν. Θα μείνουμε στην ιστορία ως μια ακόμα γενιά πολιτικών – πιόνια, υπάκουων των αγορών, ή θα μείνουμε στην ιστορία ως η γενιά των ευρωπαίων ηγετών που ανέτρεψαν και άλλαξαν το σύστημα στην πιο κρίσιμη στιγμή της νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας, υπηρετώντας επιτέλους τους λαούς τους;
Σας ευχαριστώ»
Η φαντασίωσή μου ομολογώ, είναι πολύ τραβηγμένη και το πιθανότερο είναι πως δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αλλά όπως και στο σεξ, είναι πολύ χρήσιμο και υγιές να τις έχουμε…
Πηγή: aixmi.gr
Με τρομάζει το γεγονός, ότι αντί να έχω σεξουαλικές φαντασιώσεις, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, έχω πλέον πολιτικές φαντασιώσεις. Ξέρετε πόσες φορές φαντασιώνομαι ένα πολιτικό πρόσωπο με καινοτόμες απόψεις και τόλμη να τις εφαρμόσει, έξυπνο, σεμνό αλλά και με υγιή τσαμπουκά, κάποιον που να κινηθεί έξω από αυτό το τόσο προβλέψιμο, καταστροφικό και βαρετό πλαίσιο που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, ένα φανταστικό πρόσωπο με φαντασία, με την κατάλληλη δοσολογία ρομαντισμού και ρεαλισμού, τεχνοκράτη, αλλά κυρίως ανθρωπιστή, ικανό, δίκαιο, πρακτικό και δουλευταρά, έναν πολιτικό που να προσφέρει εκτός όλων των άλλων, έμπνευση στους πολίτες, που θα τους παρασύρει στο να γίνουν καλύτεροι.
Η φαντασίωσή, μου, όμως δεν σταματάει εδώ. Τον φαντασιώνομαι να εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κάποια ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής και να αυτοσυστήνεται στους ευρωπαίους ηγέτες, δίνοντας ένα λόγο που μόνο προϊόν της φαντασίας μου θα μπορούσε να είναι. Κλείνω τα μάτια μου και τον ακούω…
«Αγαπητοί συνάδελφοι, ονομάζομαι Φανταστικός Φανταστικίδης και είμαι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Δεν θα σας μιλήσω για το παρελθόν και την ιστορία της, αφού οι περισσότεροι την γνωρίζετε πολύ καλά ή θα έπρεπε να την γνωρίζετε πολύ καλά. Θα σας μιλήσω για το παρόν της. Θα σας μιλήσω για μια μικρή στο μέγεθος χώρα, η οποία κατοικείται από ανθρώπους με μεγάλη καρδιά. Ανθρώπους περήφανους και αξιοπρεπείς. ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ! Που και αυτοί δεν κατάφεραν να αντισταθούν απέναντι στο τέρας της κατανάλωσης, του ψεύτικου πλούτου και των ψεύτικων υποσχέσεων που το συνοδεύουν, πέφτοντας στην παγίδα του.
Εμείς οι ηγέτες τους, δώσαμε στο τέρας αυτό τον χώρο να γιγαντωθεί και να επιτεθεί με τέτοια μανία στους πολίτες και στις κοινωνίες μας. Εμείς οι ηγέτες τους, δεν προσφέραμε προστασία, δεν προσφέραμε βάσεις και πλαίσιο, κοινωνικό και πολιτικό, το οποίο θα διασφάλιζε την πραγματική ευημερία, την πραγματική ποιότητα ζωής και την αξιοπρέπεια που κάθε πολίτης δικαιούται.
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Ναι, αντιμετωπίζουμε προβλήματα στην Ελλάδα αυτή την χρονική περίοδο και ναι, χρειαζόμαστε την βοήθεια σας για να τα αντιμετωπίσουμε. Αλλά η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα ή λαός, έχει ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και για αυτό δεν θα επιτρέψω ξανά σε κανέναν από εσάς, να απαξιώσει ή να προσβάλει την Ελλάδα, τους πολίτες της και την αξιοπρέπειά τους!
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μου δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό, είναι παγκόσμιο. Κατά συνέπεια, υπάρχουν και ηθικοί λόγοι για να το αντιμετωπίσετε ως πρόβλημα όλων. Το παγκόσμιο αυτό πρόβλημα δημιουργήθηκε την στιγμή που οι ηγέτες ανά τον κόσμο παρέδωσαν τα κλειδιά στις λεγόμενες αγορές και επέτρεψαν την ανεξέλεγκτη δράση εξ’ ορισμού χυδαίων μηχανισμών, όπως των τραπεζών με την σημερινή τους μορφή και, βεβαίως, των χρηματιστηρίων.
Αλήθεια, ποιοι είναι όλοι αυτοί; Ποιοι είναι όλοι αυτοί που, πλέον, βρίσκονται πάνω από λαούς, από χώρες, από τους εκλεγμένους ηγέτες; Πώς γίνεται να τους έχουμε δώσει τη δυνατότητα να ελέγχουν τις ζωές των πολιτών μας; Και το κυριότερο, ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή, γιατί δεν κάνουμε κάτι για να τους σταματήσουμε;
Εσείς, εμείς, είμαστε οι ευρωπαίοι ηγέτες, οι υποτιθέμενοι ηγέτες της κουλτούρας, του πολιτισμού και των μεγάλων κοινωνικών ανατροπών και προόδου. Και τώρα βρισκόμαστε σε μια από τις πιο κρίσιμες χρονικές στιγμές της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας. Κατά συνέπεια, έχουμε ιστορική ευκαιρία να είμαστε η γενιά των ευρωπαίων ηγετών που θα ανατρέψει αυτήν την καταστροφική πορεία. Οι ηγέτες που δεν θα ολοκληρώσουν διαδικαστικά και υπάκουα την θητεία τους κάνοντας τίποτα απολύτως για τους πολίτες τους. Οι ηγέτες που δεν θα συμπεριφερθούν από την αρχή ως το τέλος, ως άβουλα πιόνια των αγορών. Αντίθετα θα συμπεριφερθούν ως πραγματικοί εκπρόσωποι των λαών τους, ως πραγματικοί ηγέτες και θα αλλάξουν μια για πάντα, αυτό το χυδαίο και απάνθρωπο νομισματικό, τραπεζικό, χρηματιστηριακό σύστημα, το οποίο έτσι και αλλιώς καταρρέει.
Αγαπητοί συνάδελφοι, όπως καταλαβαίνετε, δεν αναφέρομαι σε κάποιες ακόμη απεγνωσμένες ενέργειες μπαλώματος του προβλήματος εντός του ήδη υπάρχοντος οικονομικού συστήματος, αλλά για μια μόνιμη λύση εκτός του πλαισίου αυτού. Ουσιαστικά για μια κατάργηση του υπάρχοντος οικονομικού συστήματος και για την αντικατάστασή του από ένα άλλο, δίκαιο, ανθρώπινο, που να βασίζεται στον πραγματικό πλούτο και όχι στον κοπανιστό αέρα των υπολογιστών και στα χρηματιστηριακά μαγειρέματα. Ένα σύστημα που δεν θα χρεοκοπεί ολόκληρους λαούς και δεν θα αιχμαλωτίζει τους φυσικούς πόρους των χωρών και την παράγωγή των πολιτών, τον πραγματικό δηλαδή πλούτο, για λογαριασμό κάποιων πολύ λίγων. Ένα σύστημα το οποίο θα θεωρεί αδιανόητο και πρακτικά αδύνατο κάτι τέτοιο. Ένα σύστημα που θα ξαναδώσει στη λέξη οικονομία το πραγματικό της νόημα.
Ο πρόγονός μας Πλάτωνας στο «Νόμοι της Ιδανικής Πολιτείας» είπε: «να μην δανείζεις ή να δανείζεσαι με τόκο». Αυτή η χυδαιότητα είναι η καρδιά του σημερινού «οικονομικού» συστήματος και καθιστά τις πολιτείες μας κάθε άλλο παρά ιδανικές.
Μη φοβάστε, δεν εισηγούμαι την κατάργηση της ελεύθερης οικονομίας. Είναι ανόητο να της αντιτίθεσαι, γιατί σχετίζεται με μια από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου, τη φιλοδοξία. Την ανάγκη του να πετύχει περισσότερα και να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους. Την απαίτησή του να αμειφθεί παραπάνω για τον επιπλέον κόπο του, για τις επιπλέον ικανότητές του, για τα επιτεύγματά του και για το προσωπικό τίμημα που πλήρωσε για να τα πετύχει. Βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Είναι, όμως, το ίδιο ανόητο να αντιτίθεσαι και σε κάποιες αριστερές θεωρήσεις της οικονομίας, αφού βασίζονται στη βασική ανάγκη του ανθρώπου για μια δίκαιη κοινωνία, ανθρώπινη, αξιοπρεπή για όλους, με τις μικρότερες δυνατόν κοινωνικές ψαλίδες. Είναι ανούσιο, λοιπόν, να αντιτίθεσαι σε οποιοδήποτε από αυτά, όπως είναι ανούσιο και να προσκολλάσαι μόνο σε ένα από αυτά. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η λύση βρίσκεται στον συνδυασμό και στην δοσολογία των δύο.
«Παν μέτρον άριστον». Οι δικοί μου πάλι το είπαν αυτό. Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, όπως προανέφερα, είναι άλλο να υπάρχει σε αυτόν τον τόσο πλούσιο πλανήτη, ένα οικονομικό σύστημα το οποίο θα εγγυάται στον κάθε κάτοικο του την αξιοπρέπεια, την ποιότητα ζωής και την ευημερία που του αξίζει, ενώ παράλληλα θα επιτρέπει σε κάποιους ανθρώπους που έχουν τις επιπλέον ικανότητες και τη διάθεση να δουλέψουν περισσότερο να αποκτήσουν και περισσότερα, και είναι άλλο το ένα τοις εκατό του πληθυσμού της γης να έχει στην κατοχή του περίπου το 60 τοις εκατό του παγκόσμιου πλούτου! Πώς καθόμαστε εμείς με σταυρωμένα τα χέρια και το επιτρέπουμε!
Αποφασίστε λοιπόν. Θα μείνουμε στην ιστορία ως μια ακόμα γενιά πολιτικών – πιόνια, υπάκουων των αγορών, ή θα μείνουμε στην ιστορία ως η γενιά των ευρωπαίων ηγετών που ανέτρεψαν και άλλαξαν το σύστημα στην πιο κρίσιμη στιγμή της νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας, υπηρετώντας επιτέλους τους λαούς τους;
Σας ευχαριστώ»
Η φαντασίωσή μου ομολογώ, είναι πολύ τραβηγμένη και το πιθανότερο είναι πως δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αλλά όπως και στο σεξ, είναι πολύ χρήσιμο και υγιές να τις έχουμε…
Πηγή: aixmi.gr
