Το “κράτος εν κράτει” των 235 μόνιμων υπαλλήλων της εταιρείας φρόντισε εδώ και αρκετά χρόνια έχοντας την στήριξη συγκεκριμένων πολιτικών παρατάξεων και την ανοχή σχεδόν όλων των διοικήσεων του Οργανισμού, να εξασφαλίσει μισθολογικά και εργασιακά προνόμια που ακόμη και στις εποχές της επίπλαστης οικονομικής ευμάρειας της χώρας -πόσο μάλλον σήμερα- έμοιαζαν εξωφρενικά σε σχέση με τα εργασιακά τους προσόντα.
Πρόκειται για τους λεγόμενους «ΟΠΑΠικούς» της εταιρείας, υπάλληλοι από την εποχή που ο Οργανισμός ήταν απλώς μια από τις πολλές εναλλακτικές των κομμάτων να τοποθετήσουν αρεστούς και ημετέρους. Είναι οι ίδιοι που παραφράζουν το όνομα της ΟΠΑΠ Υπηρεσιών, της θυγατρικής που έχει απορροφήσει τους υπόλοιπους, χαμηλόμισθους αλλά με σαφώς περισσότερα προσόντα και περγαμηνές, εργαζόμενους, σε... «ΟΠΑΠ Υπηρετριών», για να καταδείξουν, δήθεν, το μισθολογικό χάος που τους χωρίζει. Είναι αυτοί, στις τάξεις των οποίων συγκαταλέγονται ακραιφνείς πολέμιοι της ιδιωτικοποίησης της ΟΠΑΠ Α.Ε., του “ξεπουλήματος” όπως το λένε, η οποία “βλάπτει τα συμφέροντα του Δημοσίου και της ελληνικής κοινωνίας”. Εύκολα, θα έλεγαν ίσως οι κακόπιστοι, αντιλαμβάνεται κανείς για ποια συμφέροντα μιλούν.
Χρυσοί μισθοί
Σύμφωνα με όσα μεταφέρουν γνώστες της κατάστασης, στο πάρτι των μισθών στον ΟΠΑΠ που στήθηκε μέσω των Επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΕΣΣΕ) οι οποίες ανανεώνονταν κάθε φορά με όλο και πιο ευνοϊκούς όρους, καλεσμένοι είναι μόνον λίγοι και εκλεκτοί. Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, υπάρχουν γενικοί διευθυντές οι τακτικές μεικτές αποδοχές των οποίων ανέρχονται ή και ξεπερνούν τις 12 χιλιάδες μηνιαίως. Εάν, όμως, υπολογιστούν και οι έξι μισθοί που δίδονται μαζεμένοι συνήθως κάθε Απρίλιο σε όλους όσοι καλύπτονται από την ΕΣΣΕ με τη μορφή πριμ παραγωγικότητας (συνολικά δηλαδή 20 μισθοί, αντί 14 των υπόλοιπων μισθωτών), τότε οι ετήσιες μεικτές απολαβές τους αγγίζουν ακόμη και τις 200 χιλιάδες ευρώ. Κοντολογίς, υπάρχουν σήμερα υπάλληλοι της ΟΠΑΠ ΑΕ που λαμβάνουν μισθό μεγαλύτερο από αυτόν του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του Οργανισμού.
Αλλά και ακόμη σε χαμηλότερα μισθολογικά κλιμάκια, σε υπαλλήλους δηλαδή που δεν διαθέτουν καν πανεπιστημιακό πτυχίο, οι ετήσιες απολαβές μαζί με το πριμ παραγωγικότητας και τα διάφορα επιδόματα φθάνουν άνετα τις 100 χιλιάδες ευρώ ετησίως. Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν να υπάρχει μάλιστα και «ΟΠΑΠικός» που λαμβάνει, άγνωστο πως, 21 μισθούς κάθε χρόνο...
Και εάν ορισμένοι υπάλληλοι της ΟΠΑΠ Α.Ε βρίσκονται θεωρητικά σε θέσεις ευθύνης, με ό,τι αυτό κι αν φέρνει στην πόρτα τους, τι να πει κανείς, λόγου χάρη, για οδηγούς που μαζί με τα επιδόματα, τα πριμ παραγωγικότητας, τις υπερωρίες και τα λοιπά προνόμια, έφθαναν να εισπράττουν 100 χιλιάδες ευρώ ετησίως ή καθαρίστριες με απολαβές 40 χιλιάδων ευρώ.
Όσοι, μάλιστα, συνταξιοδοτούνται, κερδίζουν το “Τζόκερ”. Με τον τερματισμό της εργασίας τους λαμβάνουν ένα εφάπαξ ποσό που είναι ίσο για κάθε χρόνο υπηρεσίας με το 1/12 της συνολικής αμοιβής του εργαζομένου κατά το τελευταίο έτος που εργάστηκε, πλέον αναλογίας υπερωριών και επιδόματος, πληρωτέου βασιζόμενο στα χρόνια υπηρεσίας. Με λίγα λόγια, υπάρχουν εργαζόμενοι που αποχώρησαν ή θα αποχωρήσουν με ένα “πακέτο” που μετριέται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ... Μόνο για το 2011, η αξία των επιδομάτων αποχώρησης με βάση τα υποχρεωτικά επιδόματα σύμφωνα με τους όρους της ΕΣΣΕ και τα προβλεπόμενα επίπεδα μισθών έφθασε τα 20,2 εκατ. ευρώ, ενώ πέρυσι, οι αμοιβές του προσωπικού της εταιρείας ανήλθαν στα 26,8 εκατ. ευρώ.
Οι «πληβείοι»
Την ίδια στιγμή, υπάρχουν υπάλληλοι στον Οργανισμό που μόνον σε όνειρο θερινής νυκτός βλέπουν τέτοιους μισθούς, παρά το ότι και πτυχία διαθέτουν και σαφώς πληρέστερη κατάρτιση. Πρόκειται για νέους στην πλειοψηφία τους ανθρώπους, που εργάζονται υπό καθεστώς ατομικής σύμβασης, με όρεξη για δουλειά και διάθεση να προσφέρουν στην εταιρεία οι οποίοι όμως γρήγορα οδηγούνται στην απογοήτευση αντιλαμβανόμενοι την υφιστάμενη κατάσταση. Οι “πληβείοι” του Οργανισμού ανήκουν στην θυγατρική «ΟΠΑΠ Υπηρεσιών» και αμείβονται με μισθούς που δεν ξεπερνούν τα 1.200 ευρώ μεικτά, «βγάζοντας» στην πράξη όλη τη δουλειά για την εταιρεία, αφού οι “παλιοί” απολαμβάνουν προνομιακής μεταχείρισης.
Είναι γνωστό πως εντός του Οργανισμού συχνά έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκεια τους για τις συντριπτικές σε βάρος τους συνθήκες εργασίας. Όμως η κάστα των παλιών δεν επιτρέπει καμία αλλαγή στο σημερινό καθεστώς. Ακόμη και όταν τίθεται θέμα να προσληφθεί κάποιος λόγω συνταξιοδοτήσεων από την ΟΠΑΠ Υπηρεσιών στην ΟΠΑΠ Α.Ε., μπαίνει «βέτο» αυτό να γίνει με τη μορφή γραμματειακής υποστήριξης, ώστε κανείς άλλος να μην περάσει το μισθολογικό τους άβατο. Τωρα, βέβαια, οι ΟΠΑΠικοί ενόψει της ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού σπεύδουν να προσεταιριστούν, μάλλον χωρίς ανταπόκριση, τους εργαζομένους της «ΟΠΑΠ Υπηρετριών», με στόχο να εμφανίσουν κοινό μέτωπο απέναντι στον κίνδυνο να χάσουν τα προνόμια τους...
Όσο για τις περίφημες περικοπές που υποτίθεται ότι έγιναν στον Οργανισμό στο πλαίσιο της μείωσης του κόστους λειτουργίας των νυν και πρώην ΔΕΚΟ, απλώς η υπερωριακή απασχόληση υπολογίζεται πλέον με προσαύξηση ποσοστού 50% αντί του 75% και τέθηκε πλαφόν στον αριθμό τους (επτά για υπαλλήλους, έξι για προϊσταμένους τμημάτων και τέσσερις για προϊσταμένους διευθύνσεων). Αυξήθηκαν, βέβαια, οι ώρες εργασίας και από 7,5 ημερησίως έγιναν 8, χωρίς αντίστοιχη αύξηση των αποδοχών...
capital.gr
