Οι χώρες αυτές χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, αυτές που είναι πολύ επικίνδυνες για να πάει κανείς εκεί, αυτές που είναι αδιάφορες για έναν πιθανό επισκέπτη και αυτές που είναι μη προσβάσιμες.
Στην κορυφή της λίστας είναι το Μικρό Ναουρου, ένα μικρό νησάκι στη μέση του Ειρηνικού, το οποίο το 2012 επισκέφθηκαν συνολικά 200 άτομα. Οπως γράφει ο Γκάρφορς, «δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε να δεις εκεί .. αφού το μεγαλύτερο μέρος του νησιού είναι ένα επιφανειακό ορυχείο φωσφορικών αλάτων.
Η χώρα στη δεύτερη θέση είναι μεγάλη, προσβάσιμη αλλά πήγαν εκεί μόλις 500 άτομα. Ο λόγος για την σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο με τους ισλαμιστές αντάρτες Σομαλία. «Ο καλύτερος τρόπος για να παραμείνετε ασφαλείς στη Σομαλία, είναι να μην πάτε εξαρχής, συμβουλεύει απλά η σελίδα του wikitravel για τη χώρα.
Υπάρχουν και χώρες «σχετικά ασφαλείς» που αν και έχουν -αμφιλεγόμενα έστω- αξιοθέατα- δεν είναι προσβάσιμες λόγω απόστασης, όπως το Τουρκμενιστάν στην έβδομη θέση. Το χρυσό άγαλμα του πρώην δικτάτορα Νιγιάζοφ που περιστρέφεται για να κοιτάει πάντα τον Ηλιο είναι απλώς μνημίο... γούστου.
Το «κλου» είναι η Πόρτα για την Κόλαση: στην έρημο Καράκουμ, υπάρχει ένας τεράστιος κρατήρας ο οποίος φλέγεται σταθερά επί τέσσερις δεκαετίες. Επί σοβιετικού καθεστώτος έγινε εκεί γεώτρηση και το έδαφος υποχώρησε. Οι ειδικοί αποφάσισαν να βάλουν φωτιά ελπίζοντας ότι δεν θα μολυνθεί η ατμόσφαιρα και το κοίτασμα θα εξαντλείτο σε μερικές ημέρες. Οι προβλέψεις τους προφανώς ήταν ατυχείς.
Το Αφγανιστάν που επί δέκα χρόνια είναι και πάλι θέατρο σύγκρουσης μεταξύ ξένων και των Ταλιμπάν, βρίσκεται στη 10η θέση, παρά τα σημαντικά μνημεία του, όπως ο μιναρές του Τζαμ του 12ου αιώνα, ένα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο. «Το μήνυμα των Ταλιμπάν στους τουρίστες είναι σαφές, ειδικά εάν κατάγονται από μία εκ των 50 χωρών που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ: Μεγάλο Λάθος», γράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς.
Στην 16η θέση, αντίθετα, βρίσκεται μία χώρα και προσβάσιμη και σχετικά ασφαλής... αλλά με κλειστές πόρτες. Η Βόρεια Κορέα είναι άπιαστο όνειρο για τον ταξιδιώτη, εάν δεν γίνει μία τεράστια χαρτούρα και δεν είναι ανεκτός επί 24 ώρες ο «σύμβουλος» που αποσαφηνίζει τι βλέπει ο τουρίστας. «Είναι απίθανο να δείτε αλλού πιο απροκάλυπτη προπαγάνδα», λέει ο Γκάρφορς.
Στην Αφρική χώρες όπως η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, στην 23η θέση, έχουν μοναδικά πάρκα γεμάτα περήφανους γορίλλες και... αιμοβόρους αντάρτες. Μόλις πριν μερικές ημέρες η πρωτεύουσα Μπανγκούι άλλαξε και πάλι χέρια, με τον πρόεδρο να διαφεύγει στο Καμερούν.
Οι υπόλοιπες χώρες όπου δεν υπάρχει κάτι να κάνει κανείς είναι κυρίως νησίδες στον Ειρηνικό, όπως η Ομοσπονδία της Μικρονησίας, τα Νησιά του Σολομώντα, το Κιριμπάτι και το Τουβαλού. Το τελευταίο, μαζί με τις Μαλδίβες, έχει το άχαρο προνόμιο να μην ξεπερνά σε υψόμεντρο τα 15... πόδια, δηλαδή πέντε μέτρα, με αποτέλεσμα όλοι να περιμένουν ότι σύντομα θα εξαφανιστεί από το χάρτη...
ethnos.gr
