Πρόκειται για ένα πραγματικό αστρικό «εργοστάσιο», που αν και έχει μέγεθος μόλις το ένα εικοστό του δικού μας γαλαξία, παράγει περίπου 3.000 νέα άστρα σαν τον Ήλιο μας κάθε χρόνο, έναντι μόλις ενός άστρου που δημιουργεί ο δικός μας γαλαξίας ετησίως.
Όμως, το παράδοξο -το οποίο απειλεί να ανατρέψει την κυρίαρχη σήμερα θεωρία δημιουργίας των γαλαξιών- είναι ότι ο εν λόγω γαλαξίας, με την ονομασία HFLS 3, που είναι 2.000 φορές πιο λαμπρός από τον δικό μας, ήταν κιόλας τόσο παραγωγικός πριν από περίπου 12,8 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή μόλις 880 εκατ.
χρόνια μετά τη δημιουργία του σύμπαντος με την «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ).
Ένας τέτοιος γαλαξίας - νήπιο δύσκολα θα μπορούσε να έχει ωριμάσει σε σημείο που να δημιουργεί τόσα άστρα με αυτό το ρυθμό.
«Μία από τις μεγάλες εκπλήξεις είναι το πόσο εξελιγμένος είναι αυτός ο γαλαξίας», δήλωσε ο κύριος ερευνητής Ντομινίκ Ρίτσερς, καθηγητής αστρονομίας του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Space.com. Με βάση την κυρίαρχη θεωρία για το σχηματισμό των γαλαξιών, τέτοιοι «σούπερ-γόνιμοι» γαλαξίες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τόσο νωρίς μετά το «Μπιγκ Μπανγκ». Οι πρώιμοι γαλαξίες υποτίθεται πως πρέπει να ήσαν σχετικά μικροί και πολύ λιγότερο αποτελεσματικοί στη δημιουργία άστρων, ενώ οι μεγαλύτεροι και πιο δημιουργικοί γαλαξίες -θεωρητικά τουλάχιστον- θα πρέπει να σχηματίστηκαν αρκετά αργότερα.
Αρκετοί τέτοιοι υπερπαραγωγικοί γαλαξίες υπάρχουν σήμερα δημιουργώντας συνεχώς νέα άστρα από τα τεράστια νέφη σκόνης και αερίων στο εσωτερικό τους. Όμως ο HFLS 3 -που ανακαλύφθηκε με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χέρσελ» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) με τη βοήθεια 12 ακόμα τροχιακών και επίγειων τηλεσκοπίων- παρά τη νεαρή ηλικία του, τους ξεπερνά κατά 15 έως 20 φορές στον αριθμό των άστρων που παράγει κάθε χρόνο.
Με αυτό το ρυθμό, οι επιστήμονες, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", εκτιμούν ότι μέσα σε μόνο 36 εκατ., χρόνια ο γαλαξίας HFLS 3 (που έχει περίπου 140 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες με τη μορφή άστρων και πρώτων αστρικών υλών) θα έχει εξαντλήσει τα αποθέματα αερίων του. Έτσι, τελικά θα εισέλθει σε μια ήρεμη φάση, παράγοντας πλέον λιγοστά άστρα κάθε χρόνο, εωσότου απορροφήσει νέα αέρια ως πρώτη ύλη, π.χ. μετά από συγχώνευση με κάποιο άλλο γαλαξία.
protothema.gr
