Την Πέμπτη το βράδυ εγκαινιάστηκε για 17η χρονιά η Art Athina στο Ολυμπιακό ακίνητο του Tae
Kwon Do στο Παλαιό Φάληρο. Μέσα στην κρίση πολλοί ίσως να σκεφτούν ότι η τέχνη είναι παράταιρη ή περιττή. Όμως, παρ' όλη την κατήφεια των ημερών, λόγω της αβεβαιότητας του οικονομικού μέλλοντος της χώρας, πιστεύω ότι το να βλέπει έστω (εφόσον δεν μπορεί πλέον να αγοράσει) κανείς τέχνη είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να είναι μεμπτό.
Ο πολιτισμός αποτελεί αναγκαιότητα και όχι πολυτέλεια, ειδικά σε καιρούς κρίσεις. Ο κόσμος χρειάζεται κάτι "για να ξεχαστεί" και είναι θετικό να συνεχίζει να βλέπει πράγματα που τον ευχαριστούν. Και, φυσικά, αν μπορεί και θέλει, να συνεχίσει να επενδύει στην εικαστική παραγωγή της χώρας, που δυστυχώς στηρίζεται ελάχιστα από την κρατική μηχανή καθώς υπάρχουν λίγες υποτροφίες για καλλιτέχνες στην Ελλάδα και δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα ένα σύστημα που να βοηθά τους καλλιτέχνες να προχωρήσουν και να προωθήσουν την δουλειά τους στο εξωτερικό.
Το υπουργείο Πολιτισμού, πάντως, στήριξε και φέτος τον θεσμό και η διοργάνωση μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές φαίνεται να έχει στεφθεί με επιτυχία. Πάρα πολύς κόσμος έφτασε στο Παλαιό Φάληρο την Πέμπτη -βραδιά των εγκαινίων- μεταξύ τους πολλές προσωπικότητες της πολιτικής -και όχι μόνο- ζωής.
Νωρίς το απόγευμα είδαμε και την Άντα Παπανδρέου μαζί με την κόρη της, να φτάνουν ντυμένες απλά και χωρίς τυμπανοκρουσίες ή bodyguards στον χώρο της έκθεσης.
Η Art Athina είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους φιλότεχνους της πόλης να δουν την δουλειά εκατοντάδων εικαστικών μαζεμένη σε ένα μέρος, σαν μια επίσκεψη σε ένα τεράστιο μουσείο με έργα για όλα τα γούστα.
Φέτος, συμμετείχαν λιγότερες γκαλερί από το εξωτερικό, ίσως λόγω του φόβου ότι δεν θα υπάρχει αγορά, με την Ελλάδα σε τόσο βαθιά κρίση. Οι ελληνικές γκαλερί στήριξαν τον θεσμό με συμμετοχή που άγγιζε το 100%. Πολλά ήταν τα περίπτερα που ξεχώρισαν και έδειξαν ότι η ελληνική εικαστική αγορά μπορεί να κάνει πολλά ακόμα και σε δύσκολους καιρούς.
Το περίπτερο της γκαλερί AMP ήταν ίσως η καλύτερη φετινή παρουσίαση. Άρτιο και ισορροπημένο, θύμιζε τα περίπτερα καταξιωμένων γκαλερί της Ευρώπης. Με έργα της Ραλλούς Παναγιώτου, του Ολλανδού Joep Van Liefland και του Daniel Silver αλλά και δύο πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές από τον γκαλερίστα Ανδρέα Μελά: ένα πρώιμο σχέδιο του Γιάννη Μόραλη από τα φοιτητικά του χρόνια αλλά και την παρουσίαση ενός μοντερνιστή Έλληνα καλλιτέχνη όχι τόσο γνωστού στο τοπικό κοινό, του Μιχάλη Μιχαηλίδη καλλιτέχνη που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο.
Η γκαλερί K-art έδειξε πολλά έργα νέων καλλιτεχνών όπως του Δημήτρη Τάταρη που πραγματικά αξίζουν της προσοχής μας.
Η γκαλερί Bernier-Eliades, η πλέον καταξιωμένη διεθνώς ελληνική παρουσία των γκαλερί, αφιέρωσε το περίπτερο της στους Gilbert&George, του ιστορικού πλέον Αγγλικού διδύμου των εικαστικών που αποτελούν μια πολύ σοβαρή εικαστική επένδυση.
Η γκαλερίστα Ρεβέκκα Καμχή παρουσίασε ένα light sculpture του Άγγελου Πλέσσα, εξαίσιες φωτογραφίες του Ιάπωνα Nobuyoshi Araki από την δεκαετία του '80 και άλλα έργα.
Ενδιαφέρον είχαν και τα περίπτερα της Θεσσαλονικιώτικης Tint Gallery - ειδικά το έργο του Χρήστου Δεληδήμου - της γκαλερί The Breeder με έργα των Άγγελου Παπαδημητρίου και Γιάννη Βαρελά και άλλων, αλλά και της Α.Δ. στην οποία είδαμε πολλούς νέους καλλιτέχνες αλλά και το πρώτο γλυπτό "φιγούρα" του πρόσφατα εκλιπόντος Βλάση Κανιάρη από το 1961.
Σήμερα, ένα 24ώρο μετά τα εγκαίνια, μια βόλτα στα περίπτερα της φουάρ, δείχνει ότι σε γενικές γραμμές, οι πωλήσεις αν και δύσκολες, έγιναν και έδωσαν μια ανάσα στους γκαλερίστες της Αθήνας που αντιμετωπίζουν με στωικότητα την οικονομική κατάσταση του 2011.
Γλυπτό του Βλάσση Κανιάρη στην ΑΔ
Έργα του Daniel Silver στην AMP
Οι γκαλερίστες της The Breeder ανάμεσα στο έργο του Α. Παπαδημητρίου
Art Athina
Kwon Do στο Παλαιό Φάληρο. Μέσα στην κρίση πολλοί ίσως να σκεφτούν ότι η τέχνη είναι παράταιρη ή περιττή. Όμως, παρ' όλη την κατήφεια των ημερών, λόγω της αβεβαιότητας του οικονομικού μέλλοντος της χώρας, πιστεύω ότι το να βλέπει έστω (εφόσον δεν μπορεί πλέον να αγοράσει) κανείς τέχνη είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να είναι μεμπτό.
Ο πολιτισμός αποτελεί αναγκαιότητα και όχι πολυτέλεια, ειδικά σε καιρούς κρίσεις. Ο κόσμος χρειάζεται κάτι "για να ξεχαστεί" και είναι θετικό να συνεχίζει να βλέπει πράγματα που τον ευχαριστούν. Και, φυσικά, αν μπορεί και θέλει, να συνεχίσει να επενδύει στην εικαστική παραγωγή της χώρας, που δυστυχώς στηρίζεται ελάχιστα από την κρατική μηχανή καθώς υπάρχουν λίγες υποτροφίες για καλλιτέχνες στην Ελλάδα και δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα ένα σύστημα που να βοηθά τους καλλιτέχνες να προχωρήσουν και να προωθήσουν την δουλειά τους στο εξωτερικό.
Το υπουργείο Πολιτισμού, πάντως, στήριξε και φέτος τον θεσμό και η διοργάνωση μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές φαίνεται να έχει στεφθεί με επιτυχία. Πάρα πολύς κόσμος έφτασε στο Παλαιό Φάληρο την Πέμπτη -βραδιά των εγκαινίων- μεταξύ τους πολλές προσωπικότητες της πολιτικής -και όχι μόνο- ζωής.
Νωρίς το απόγευμα είδαμε και την Άντα Παπανδρέου μαζί με την κόρη της, να φτάνουν ντυμένες απλά και χωρίς τυμπανοκρουσίες ή bodyguards στον χώρο της έκθεσης.
Η Art Athina είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους φιλότεχνους της πόλης να δουν την δουλειά εκατοντάδων εικαστικών μαζεμένη σε ένα μέρος, σαν μια επίσκεψη σε ένα τεράστιο μουσείο με έργα για όλα τα γούστα.
Φέτος, συμμετείχαν λιγότερες γκαλερί από το εξωτερικό, ίσως λόγω του φόβου ότι δεν θα υπάρχει αγορά, με την Ελλάδα σε τόσο βαθιά κρίση. Οι ελληνικές γκαλερί στήριξαν τον θεσμό με συμμετοχή που άγγιζε το 100%. Πολλά ήταν τα περίπτερα που ξεχώρισαν και έδειξαν ότι η ελληνική εικαστική αγορά μπορεί να κάνει πολλά ακόμα και σε δύσκολους καιρούς.
Το περίπτερο της γκαλερί AMP ήταν ίσως η καλύτερη φετινή παρουσίαση. Άρτιο και ισορροπημένο, θύμιζε τα περίπτερα καταξιωμένων γκαλερί της Ευρώπης. Με έργα της Ραλλούς Παναγιώτου, του Ολλανδού Joep Van Liefland και του Daniel Silver αλλά και δύο πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές από τον γκαλερίστα Ανδρέα Μελά: ένα πρώιμο σχέδιο του Γιάννη Μόραλη από τα φοιτητικά του χρόνια αλλά και την παρουσίαση ενός μοντερνιστή Έλληνα καλλιτέχνη όχι τόσο γνωστού στο τοπικό κοινό, του Μιχάλη Μιχαηλίδη καλλιτέχνη που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο.
Δέσποσαν οι ελληνικές γκαλερί
Η γκαλερί Ελένη Κορωναίου είχε επίσης ένα πολύ αξιόλογο περίπτερο με έργα των Ευτύχη Πατσουράκη, Ειρήνης Ευσταθίου (νικήτρια του τελευταίου βραβείου ΔΕΣΤΕ) του πολύ σημαντικού Γερμανού καλλιτέχνη John Bock και άλλων. Η Αλεξάνδρα Οικονόμου κόρη της Ελένης Κορωναίου, μίλησε για την φετινή εμπειρία της από την φετινή Art Athina "Είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι φέτος από την Αρτ Αθήνα.Η ατμόσφαιρα είναι θετική και το ενδιαφέρον ενθαρρυντικό. Οι διοργανωτές έκαναν πολύ καλή δουλειά όσον αφορά την οργάνωση και επίσης την προώθηση του γεγονότος και η προσέλευση του κοινού είναι εντυπωσιακή. Επίσης η ποιότητα των περιπτέρων έχει βελτιωθεί σε σχέση με προηγούμενες χρονιές."Η γκαλερί K-art έδειξε πολλά έργα νέων καλλιτεχνών όπως του Δημήτρη Τάταρη που πραγματικά αξίζουν της προσοχής μας.
Η γκαλερί Bernier-Eliades, η πλέον καταξιωμένη διεθνώς ελληνική παρουσία των γκαλερί, αφιέρωσε το περίπτερο της στους Gilbert&George, του ιστορικού πλέον Αγγλικού διδύμου των εικαστικών που αποτελούν μια πολύ σοβαρή εικαστική επένδυση.
Η γκαλερίστα Ρεβέκκα Καμχή παρουσίασε ένα light sculpture του Άγγελου Πλέσσα, εξαίσιες φωτογραφίες του Ιάπωνα Nobuyoshi Araki από την δεκαετία του '80 και άλλα έργα.
Ενδιαφέρον είχαν και τα περίπτερα της Θεσσαλονικιώτικης Tint Gallery - ειδικά το έργο του Χρήστου Δεληδήμου - της γκαλερί The Breeder με έργα των Άγγελου Παπαδημητρίου και Γιάννη Βαρελά και άλλων, αλλά και της Α.Δ. στην οποία είδαμε πολλούς νέους καλλιτέχνες αλλά και το πρώτο γλυπτό "φιγούρα" του πρόσφατα εκλιπόντος Βλάση Κανιάρη από το 1961.
Σήμερα, ένα 24ώρο μετά τα εγκαίνια, μια βόλτα στα περίπτερα της φουάρ, δείχνει ότι σε γενικές γραμμές, οι πωλήσεις αν και δύσκολες, έγιναν και έδωσαν μια ανάσα στους γκαλερίστες της Αθήνας που αντιμετωπίζουν με στωικότητα την οικονομική κατάσταση του 2011.
Γλυπτό του Βλάσση Κανιάρη στην ΑΔ
Έργα του Daniel Silver στην AMP
Οι γκαλερίστες της The Breeder ανάμεσα στο έργο του Α. Παπαδημητρίου
Art Athina
Πηγή
