Το πιο κραυγαλέο στοιχείο της ισοπεδωτικής «μνημονιακής» επιταγής είναι ότι στην ουσία τα συμφέροντα των επενδυτών είναι εκείνα που θα επιβάλλουν τους κανόνες, με τους οποίους θα αξιοποιείται η ακίνητη περιουσία, προκειμένου «να αποδοθεί ο βέλτιστος πολεοδομικός –επενδυτικός προορισμός στο προς αξιοποίηση ακίνητο», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η παράγραφος 5 του άρθρου 12.
Η πολιτεία απλά καλείται να τους διευκολύνει, παρέχοντας τα πολεοδομικά εργαλεία που θα τους επιτρέπουν να χτίζουν με διπλάσιους συντελεστές δόμησης και να παρακάμπτουν τους θεσμοθετημένους χωροταξικούς κανόνες όπου υπάρχουν.
Την πολιτική αυτή διαφήμισε πρόσφατα και ο εμπνευστής του νόμου και νυν υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, προαναγγέλοντας στο πλαίσιο της γρήγορης επενδυτικής αξιοποίησης, την χορήγηση κατά περίπτωση όρων δόμησης και χρήσεων γης για ένα δημόσιο ακίνητο που πρόκειται να παραχωρηθεί προς μακροχρόνια εκμετάλλευση.
Η αρχή θα γίνει με το Ελληνικό, για τις χρήσεις του οποίου θα «προσαρμοστεί» αναλόγως και το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας που θα παρουσιαστεί στις 20 Ιουλίου. Μάλιστα οι οικοδομικές άδειες των προς αξιοποίηση δημόσιων ακινήτων δεν θα δίνονται από την πολεοδομία αλλά από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
«Είναι μια αθλιότητα ο νόμος»
Πρόκειται για την εξειδίκευση των διατάξεων του εφαρμοστικού νόμου που έρχεται να κατεδαφίσει την ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία με σωρεία πολεοδομικών παρεκκλίσεων και με τροποποίηση προεδρικών διαταγμάτων και χρήσεων γης, καλλιεργώντας ένα ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον. «Πρόκειται για μία αθλιότητα που έχει ξεπεράσει όλες τις κόκκινες γραμμές» δηλώνει με σαφήνεια ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου κ. Χρίστος Σπίρτζης, υπογραμμίζοντας ότι με το μεσοπρόθεσμο «γκρεμίζουμε ότι έχουμε, συντηρώντας τις διαχρονικές στρεβλώσεις».
Η πολιτεία, με την ψήφιση του νόμου, ουσιαστικά κλείνει το μάτι μόνο στους επενδυτές, που θα αξιοποιήσουν δημόσια ακίνητη περιουσία, σε βάρος όμως των πολιτών και του μικρού κλήρου που θα εξακολουθήσει να χτίζει στα 10 στρέμματα όπως ορίζει ο νόμος για την βιοποικιλότητα στις προστατευόμενες περιοχές Natura.
Και με κρυφή ατζέντα για αυστηριοποίηση των όρων δόμησης, σταδιακή κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης αλλά και ειδικό καθεστώς στα νησιά, με σκέψεις ακόμη και μείωσης της μέγιστης επιτρεπόμενης δόμησης από τα 200 τ.μ που είναι σήμερα στα 150 τ.μ, όπως ήδη ισχύει για 24 νησιά που διέπονται από ειδικά προεδρικά διατάγματα. Με άλλα λόγια η πολιτεία ως οφείλει δεν διασφαλίζει ίδιους κανόνες και συνθήκες αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με την ιδιωτική.
Η μόνη ελπίδα είναι το ΣτΕ
Το μόνο ίσως παρηγορητικό στοιχείο που σημειώνει ο βουλευτής Μαγνησίας του ΠΑΣΟΚ και Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της βουλής κ. Κώστας Καρτάλης είναι ότι τα επενδυτικά σχέδια για την ακίνητη περιουσία θα προωθηθούν με προεδρικά διατάγματα, που απαιτούν το προληπτικό έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το κακό θα ήταν τα σχέδια αυτά να εγκρίνονται με κοινές υπουργικές αποφάσεις. Το γεγονός ότι απαιτείται ο έλεγχος του Συμβουλίου της Επικρατείας αποτελεί μια θετική πρόνοια που δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει εύκολα την νομολογία του δικαστηρίου» προσθέτει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο και την περίοδο της ολυμπιακής προετοιμασίας υπήρξαν πολεοδομικές «αβάντες» οι οποίες πέρασαν από το ΣτΕ και για λόγους εθνικού συμφέροντος ξεπεράστηκαν τα εμπόδια. Φρονούμε ότι τώρα που η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού λόγω του υπερβολικού χρέος ακόμη και οι δικαστές του αυστηρού ΣτΕ μπορούν να δείξουν μεγαλύτερη επιείκια!
Εξαιρέθηκαν τελευταία στιγμή εθνικοί δρυμοί, διατηρητέα…
Η Ολυμπιακή μεθοδολογία που παρέκαμψε νόμους, στηρίχθηκε στις πολεοδομικές παρεκκλίσεις και έθρεψε το τσιμέντο στην Αττική, φαίνεται να αποτελεί τον «μπούσουλα» για την προσέλκυση των επενδυτών σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή για την διάσωση της ελληνικής οικονομίας.
«Η διαφορά τώρα είναι ότι αυτό που έγινε με τους Ολυμπιακούς αγώνες πάμε να το κάνουμε μαζικά σε όλη την ακίνητη περιουσία του δημοσίου. Τότε ειδικούς όρους δόμησης πήραν 15 μόνο ολυμπιακά ακίνητα» αναφέρει ο κ. Καρτάλης που με δική του παρέμβαση εξαιρέθηκαν την τελευταία στιγμή από το νόμο, οι περιοχές απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, οι εθνικοί δρυμοί, οι περιοχές Ραμσάρ και τα διατηρητέα μνημεία που πήγαιναν και αυτά στην μηχανή σαλαμοποίησης των ιδιωτών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του «χαλαρότερου» πλαισίου που δημιουργείται σε σχέση με το παρελθόν, αποτελεί το γεγονός ότι ο συντελεστής δόμησης στην παραλία του Φαλήρου για τις ολυμπιακές χρήσεις ήταν 0,05 και στην παραλία του Αγίου Κοσμά 0,1.
Με το νέο πλαίσιο οι ΣΔ αυξάνονται από 0,2 έως και 0,4, ανάλογα με τις χρήσεις του κάθε ακινήτου, με προφανή στόχο να πέσει περισσότερο μπετόν και να φτιαχτούν υποδομές που θα φέρουν ζεστό χρήμα.
protothema.gr
