Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

«Χτυπούσαν ό,τι κινούνταν»



Χτυπούσαν όποιον έβλεπαν μπροστά τους. Νέους σε περιφρουρημένο μπλοκ, εξηντάρηδες συνδικαλιστές, τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής. «Εβαζαν σημάδι όποιον βρισκόταν στην πλατεία και χτυπούσαν με λύσσα», λένε οι τραυματίες.



Με εκτεταμένο έγκαυμα στην πλάτη, τραυματισμένος από βομβίδα κρότου-λάμψης είναι ο 22χρονος φοιτητής Πέτρος Μαρκόπουλος: «Ημουν στο μπλοκ της νεολαίας ΣΥΝ. Δεν υπήρχε κουκουλοφόρος ανάμεσά μας. Στην οδό Οθωνος, κυκλωθήκαμε από τέσσερις διμοιρίες. Εκατό άτομα ήμασταν. Εριχναν χημικά ανάμεσά μας. Σκεφτήκαμε να πηδήξουμε τα κάγκελα από ψηλά, για να πέσουμε στην πλατεία, να γλιτώσουμε το ξύλο. Λιποθυμούσαμε. Εριξαν την κρότου-λάμψης στην πλάτη μου. Επεσα κάτω».
Οι 60 από τους 100 τραυματίστηκαν. Στο ίδιο μπλοκ ήταν ο 24χρονος Γιώργος Βούλγαρης: «Η κρότου-λάμψης έπεσε μπροστά μου, τυφλώθηκα. Ενας αστυνομικός με πέταξε κάτω. Αρχισαν να με χτυπούν στο κεφάλι, τα πόδια, την κοιλιά. Φορούσα αντιασφυξιογόνο μάσκα και γυαλιά. Τα αφαίρεσαν, τραβώντας, οι αστυνομικοί. Δεν έβλεπα τίποτα».
«Πέντε άτομα ήμασταν στο κιόσκι "Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε" στην Οθωνος. Αρχισαν να πετάνε μέσα χημικά. Βγήκα φωνάζοντας "σταματήστε". Με χτύπησαν, με πέταξαν κάτω. Τράβηξαν τη μάσκα μου. Εριξαν επάνω μου την κροτίδα», λέει ο Νίκος Αδαμόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Δ.Ν. Ιωνίας. Πεσμένος κάτω, «με ψέκασαν στο πρόσωπο. Κάποιοι ρεπόρτερ με τράβηξαν στην Ερμού, όπου βρέθηκε ένας γιατρός. Εχω εγκαύματα, θλάσεις από κλοτσιές. Σαν να μας είχαν βάλει σημάδι».
Ο Γιώργος Χαρίσης βρέθηκε με οχτώ ράμματα στο κεφάλι: «Στις εννιά το πρωί, η ΟΜΕ-ΟΤΕ ήταν στο μπλοκ του Ευαγγελισμού. Ημασταν διακόσια άτομα που σχηματίζαμε μια ανθρώπινη αλυσίδα. Ο επικεφαλής της διμοιρίας ΜΑΤ έδειξε εμένα. Ηρθαν δύο ΜΑΤάδες. Με χτύπησαν αρκετές φορές. Ανοιξε το κεφάλι μου σε δύο σημεία.»
Στα χέρια
Ο Γρηγόρης Καλομοίρης (αντιπρόεδρος ΑΔΕΔΥ) τραυματίστηκε μπροστά στην είσοδο της Βουλής: «Γύρω στις πέντε το απόγευμα είχαμε συγκεντρωθεί στα "λουλουδάδικα". Πιαστήκαμε από τα χέρια σχηματίζοντας ανθρώπινο τείχος μπροστά στη μηχανοκίνητη διμοιρία. Κατέβηκαν από τις μηχανές και μας χτύπησαν. Γροθιές και κλοτσιές. Ακολούθησε μια γροθιά στο θώρακα. Εσπασαν τα γυαλιά μου. Παράλληλα, μια διμοιρία ΜΑΤ μάς ψέκασε με χημικά. Φώναζα. Δίπλα μου, οι μοτοσικλετιστές φορούσαν χειροπέδες σ' έναν διαδηλωτή. Τον χτυπούσαν τόσο, που τους ζητούσα να μην τον σκοτώσουν».
Δάσκαλος, 43 ετών, ο Παντελής Βαϊνάς λέει ότι «είμαι με έξι ράμματα στο κεφάλι, πονάω και λέω ότι είμαι τυχερός. Βρισκόμουν στην είσοδο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, στην οδό Ξενοφώντος. Μαζί με συναδέλφους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τα χημικά. Μια διμοιρία ΜΑΤ εισέβαλε από την οδό Φιλελλήνων πετώντας χημικά και πέτρες στο στενό και την είσοδο της Ομοσπονδίας. Προσπάθησα να διαπραγματευτώ μαζί τους, γιατί δεν υπήρχε πρόκληση. Εκείνη τη στιγμή μου επιτέθηκαν με κλομπ, ενώ ο επικεφαλής φώναζε "διώξτε τους όλους". Χτυπούσαν αδιακρίτως. Εβλεπα τέσσερα άτομα να κλοτσάνε τον συνάδελφο, Θεόφιλο Μουστάκα. Μεταφέρθηκε με σπασμένα πλευρά. Μια δεύτερη διμοιρία μάς κυκλώνει από την οδό Νίκης. Μπήκα στο μανάβικο, Νίκης και Ξενοφώντος, για να γλιτώσω. Η διμοιρία εισέβαλε στο μανάβικο. Με χτύπησαν με τη λαβή του κλομπ. Αιμορραγούσα στο πρόσωπο. Επεσα στα γόνατα, με τα χέρια υψωμένα, γεμάτα αίμα. Εκλιπαρούσα να σταματήσουν». *

enet.gr
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...