Η ταινία «Ο εξορκισμός της Εmily Rose» που προβλήθηκε πριν από λίγα χρόνια στις κινηματογραφικές αίθουσες, ήταν βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Το κανονικό όνομα της "Emily Rose" ήταν Anneliese Michel. Γεννημένη τον Σεπτέμβριο του 1951, σε ένα χωριό της Βαυαρίας, από βαθιά θρησκευόμενους γονείς, η Anneliese μεγάλωσε σε ένα έντονα καθολικό θρησκευτικό περιβάλλον.
Η αρχή της τραγικής ιστορίας
Όταν ξεκίνησε τις σπουδές της στο κολέγιο, η ζωή της έμοιαζε απολύτως φυσιολογική και τίποτα δεν μαρτυρούσε την φρίκη που την περίμενε. Ήταν μόλις 17 ετών όταν ένα βράδυ άρχισε εντελώς ξαφνικά να έχει σπασμούς σε όλο της το σώμα. Η διάγνωση των γιατρών ήταν «επιληψία».
Τις ημέρες που ακολούθησαν η κατάσταση της Anneliese έγινε εντελώς ανεξέλεγκτη και οι δικοί της αναγκάστηκαν να την μεταφέρουν σε ψυχιατρική κλινική. Αυτό όχι μόνο δεν την βοήθησε αλλά την οδήγησε και στην κατάθλιψη!
Επηρεασμένη προφανώς από το έντονα θρησκευτικό περιβάλλον που μεγάλωσε, η Anneliese έπεισε τον εαυτό της ότι έχει καταληφθεί από δαίμονες. Οι γιατροί της χορήγησαν φάρμακα για τις ψυχώσεις της, αλλά εκείνη επέμενε πως η λύση στο πρόβλημά της ήταν μία και μοναδική: εξορκισμός!
Κανείς δεν αναλάμβανε τον εξορκισμό της!
Είχαν περάσει 6 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησαν οι κρίσεις και η κατάσταση ήταν κάθε μέρα και χειρότερη. Κανένας ιερωμένος δεν δεχόταν να την αναλάβει και οι γονείς της ήταν σε απόγνωση. Τότε εμφανίστηκε ο ιερέας Ernst Alt.
Αφού έζησε για λίγες ημέρες την Anneliese από κοντά, πείστηκε πως επρόκειτο για περίπτωση «δαιμονισμού» και ζήτησε από τον αρχιερέα του Würzburg, να προχωρήσει σε εξορκισμό. Η πρότασή του όμως έγινε δεκτή μετά από έναν χρόνο, το 1975, όταν η Anneliese σταμάτησε να τρώει φαγητό γιατί -όπως έλεγε- οι δαίμονες δεν της το επέτρεπαν και άρχισε να τρέφεται με αράχνες και μύγες και να πίνει τα ίδια της τα ούρα.
Τα ουρλιαχτά της αναστάτωναν νύχτα και μέρα τη γειτονιά, καθώς έσπαγε σταυρούς και κατάστρεφε εικόνες του Χριστού και άλλα ιερά σύμβολα. Τα κριτήρια του εξορκισμού για την καθολική εκκλησία, είχαν πλέον εμφανισθεί.
O εξορκισμός της Anneliese Michel
Ο αρχιερέας του Würzburg ανέθεσε στον πατέρα Arnold Renz και τον πάστορα Ernst Alt τον εξορκισμό της Anneliese Michel. Εκείνοι ακολουθώντας πιστά το τελετουργικό έκριναν πως η κοπέλα έπρεπε να σωθεί από την ύπαρξη πολλών δαιμόνων στο σώμα της, μεταξύ αυτών οι Lucifer, Judas Iscariot, Cain, Hitler και άλλων «καταδικασμένων ψυχών» που είχαν μπει μέσα της.
Έναν ολόκληρο χρόνο κράτησε ο εξορκισμός! Μία φορά την εβδομάδα οι δύο ιερείς επισκέπτονταν την Anneliese στο σπίτι της και πάλευαν με τους δαίμονές της. Οι αντιδράσεις της μερικές φορές ήταν τόσο δυνατές που έπρεπε να την αλυσοδένουν στο κρεβάτι της.
Έναν ολόκληρο χρόνο κράτησε ο εξορκισμός! Μία φορά την εβδομάδα οι δύο ιερείς επισκέπτονταν την Anneliese στο σπίτι της και πάλευαν με τους δαίμονές της. Οι αντιδράσεις της μερικές φορές ήταν τόσο δυνατές που έπρεπε να την αλυσοδένουν στο κρεβάτι της.
Τους πρώτους μήνες των εξορκισμών, υπήρξε ένα διάστημα αισθητής βελτίωσης. Η Anneliese άρχισε να πηγαίνει πάλι σχολείο, έδωσε εξετάσεις στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο του Würzburg και δειλά δειλά επισκεπτόταν την εκκλησία.
Το διάλειμμα όμως κράτησε για λίγο. Οι «δαίμονες» επέστρεψαν ακόμη πιο ισχυροί και για εβδομάδες ολόκληρες η κοπέλα δεν δεχόταν τροφή. Οι δύο ιερείς αποφάσισαν τότε να ηχογραφούν τους εξορκισμούς και να τραβούν φωτογραφίες, μήπως έτσι μπορέσουν να εντοπίσουν κάποιες λεπτομέρειες που θα τους βοηθούσαν.
Το τέλος!
Στις 30 Ιουνίου του 1976, έγινε ο τελευταίος εξορκισμός της Anneliese. Εξαντλημένη, αδύνατη με υψηλό πυρετό και πνευμονία το μόνο που κατάφερε να πει ήταν «μαμά, φοβάμαι!» Ξεψύχησε την επόμενη ημέρα, 1η Ιουλίου του 1976, ενώ κοιμόταν!
