Οι συντάκτες του άρθρου, Γκιούντερ Μιούλερ και Ρόμπερτ Τράχλερ, θέτουν το ερώτημα αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα υποστήριζαν τη σκοπιμότητα όλων αυτών που υφίσταται η Ελλάδα, σε περίπτωση που αυτά αφορούσαν τη δική τους χώρα.
Επισημαίνουν μάλιστα πως θα ήταν αστείο να συγκριθούν τα πακέτα περικοπών και εξοικονόμησης πόρων, που συζητούνται στο πλαίσιο του αποκαλούμενου «φρένου χρέους», το οποίο εξαναγκάζονται, στενάζοντας, να κατοχυρώσουν νομικά πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τα ελληνικά πακέτα λιτότητας.
Όπως υπογραμμίζουν οι δυο συντάκτες, με μπόλικη δόση ειρωνείας, η Ευρώπη έχει υποσχεθεί να δώσει ένα μάθημα στους Έλληνες, καθώς, όπως σημειώνουν, στο πνεύμα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» κρίνεται ιδιαίτερα σκόπιμη η εξαθλίωση του ελληνικού πληθυσμού, καθώς πρέπει να πειστεί ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, ότι υποστηρίζεται ένας λαός, «ο οποίος ζούσε πέρα από τις δυνατότητές του», ένας χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται ευρέως στα πλαίσια της υπαγορευόμενης φρασεολογίας.
«Πολιτικό-οικονομικό βουντού»
Το περιοδικό τονίζει ότι οπουδήποτε και αν επιχειρούσαν οι «σωτήρες της χρεοκοπημένης χώρας» να εφαρμόσουν ανάλογα μέτρα, η συνταγή θα συνιστούσε παντού αντικείμενο χλεύης: το πρόγραμμα «εξυγίανσης» δεν αποτελεί παρά ένα παράδοξο οικονομικό-πολιτικό «βουντού», αφού επιβάλλει ταυτόχρονα ριζοσπαστική λιτότητα εν μέσω ύφεσης, με αυξήσεις των υπαρχόντων φόρων, νέες επιβαρύνσεις και μειώσεις μισθών.
Όπως επισημαίνεται στη συνέχεια, μάταια αναζητά κανείς στο εν λόγω πρόγραμμα μια οικονομικο-πολιτική κατεύθυνση, καθώς ούτε νεοφιλελεύθερο είναι, αφού προβλέπει υπερβολικές αυξήσεις φόρων, ούτε σοσιαλδημοκρατικό, γιατί οι φόροι πλήττουν τις πλατιές μάζες, ούτε και «κεϊνσιανό», γιατί με τις περικοπές θέσεων και μισθών αφαιρείται το χρήμα από την οικονομία. Αντίθετα, πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο συγκεντρώνει «ό,τι χειρότερο από παντού», αποτελώντας μια «σαδο-οικονομία».
Στην Έλλάδα, επιτρέπονται όλα
Οι συντάκτες του άρθρου επισημαίνουν πως, όταν πλήττεται η Ελλάδα, επιτρέπονται τα πάντα, πολύ δε περισσότερο αφού οι Ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων δεν είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν οι ίδιοι το πρόγραμμα λιτότητας: ένα απρόσωπο «τριουμβιράτο» με απεσταλμένους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισκέπτεται την Αθήνα για να υπαγορεύσει το τι πρέπει να γίνει.
Στο άρθρο- το οποίο συνοδεύεται από πίνακες με στοιχεία για τις επί μέρους περικοπές και τις φορολογικές αυξήσεις- γίνονται, μεταξύ άλλων αναφορές στις αυξήσεις φόρων που εφαρμόζονται τώρα στην Ελλάδα, όπως και στις μεγάλες περικοπές δαπανών στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, παρά τις έκτακτες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα. Επισημαίνεται επίσης ότι δεν έμεινε αλώβητος ούτε ο τομέας της παιδείας, όπου η κυβέρνηση προχώρησε σε κλείσιμο ή συγχώνευση χιλιάδων σχολείων και κατάργηση χιλιάδων θέσεων εκπαιδευτικών.
Η τρόικα δεν έχει εξαντλήσει ακόμη «όλη τη σοφία της»
Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, ο κατάλογος των επιβαρύνσεων που υφίσταται ο ελληνικός λαός είναι μακρύς, εντούτοις συνεχώς γίνεται λόγος για μη επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει για τον απλούστατο λόγο ότι η ΕΕ ζήτησε από την Ελλάδα τον περασμένο Ιούνιο την εφαρμογή νέου πακέτου λιτότητας, που θα προβλέπει 28 δισ. ευρώ σε περικοπές και 50 δισ. ευρώ σε ιδιωτικοποιήσεις, προκειμένου να δοθεί περαιτέρω βοήθεια.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις παραμένουν ισχνά, μια και, όπως σημειώνεται, η Ελλάδα δεν διαθέτει ιδιαίτερα προσοδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις, ενώ στη συνέχεια τονίζεται ότι η όλη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας έχει βυθίσει τη χώρα στην ύφεση, με αποτέλεσμα το χρέος να συνεχίζει να αυξάνεται.
Οι συντάκτες του άρθρου παρατηρούν ωστόσο πως «η τρόικα δεν έχει εξαντλήσει ακόμη όλη τη σοφία της», καθώς επιμένει σε μείωση του κατώτατου μισθού, κάτι στο οποίο αντιτίθενται ακόμη και αυτές οι ενώσεις των εργοδοτών, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για περαιτέρω πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Οι δυο αρθογράφοι καταγγέλλουν ότι η Ελλάδα έχει γίνει «πεδίο πειραματισμού» για τους «σχιζο-ειδικούς της οικονομίας», στο οποίο τους επιτρέπεται να δοκιμάζουν όλες τις ιδέες τους σε ό,τι αφορά δαπάνες και έσοδα, ενώ, εάν παρ' όλα αυτά αυξηθεί η φτώχεια και το έλλειμμα, τότε θα υπάρξει μια περαιτέρω δόση «πανευρωπαϊκής συμπόνιας», συμπεριλαμβανομένων ακόμη σοφότερων προτάσεων λιτότητας.
«Κι αν στο τέλος η Ελλάδα καταρρεύσει, υπάρχει και ακόμη μια εναλλακτική επιλογή, δηλαδή, ίσως το ίδιο πείραμα να επιτύχει στην Πορτογαλία», καταλήγει το άρθρο- «κατηγορώ» του έγκυρου αυστριακού περιοδικού.
Λουκέτο άμεσα σε υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου απαιτεί η Τρόικα ώστε να απολυθούν εσπευσμένα τουλάχιστον 15.000 υπάλληλοι μέσα στο 2012, αλλά και να προκύψει δημοσιονομικό όφελος.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ ζητούν το κλείσιμο των ζημιογόνων οργανισμών – και όχι μόνο – αφού, όπως υποστηρίζουν, η ελληνική κυβέρνηση κωλυσιεργεί και δεν προχωράει τις αποκρατικοποιήσεις. Αφού θα κλείσουν οργανισμοί ή μονάδες τους, το δημόσιο θα μπορεί να διαπραγματευτεί με ιδιώτες για την πώλησή τους.
Στις προτάσεις τους είναι το κλείσιμο δημοτικών επιχειρήσεων (ραδιοφώνων, πολιτισμικών οργανισμών κα), μονάδων του ΟΣΕ, συχνοτήτων της ΕΡΤ, ενώ δεν αποκλείεται επιπλέον μείωση των σχολικών μονάδων.
Η κατάργηση νομικών προσώπων θα απαιτηθεί από όλα τα υπουργείο, τα οποία θα πρέπει να φροντίσουν άμεσα να κλείσουν ζημιογόνους φορείς και οργανισμούς, ανεξάρτητα αν εξυπηρετoύν κοινωνικές ανάγκες. Επίσης τα υπουργεία έχουν αναλάβει να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, βάση της οποίας θα δουν την πόρτα της εξόδου από τις εργασίες τους χιλιάδες υπάλληλοι.
Ακόμη, στις προτάσεις περιλαμβάνεται η πρόβλεψη το κράτος να κρατήσει τη διαχείριση και μετά το λουκέτο, όπου αυτό είναι δυνατόν, και όταν θα έχουν απολυθεί οι υπάλληλοι να μπορεί να το παραχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με ενδιαφερόμενους ιδιώτες, οι οποίοι θα αγοράσουν «καθαρές» - μη ζημιογόνες επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές η πρόταση για επιπλέον απολύσεις 15.000 υπαλλήλων δεν αναφέρθηκε κατά τη συζήτηση – διαπραγμάτευση των εκπροσώπων του μηχανισμού στήριξης την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012 με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Τέθηκε για πρώτη φορά στην πρόσφατη συνάντηση – διαπραγμάτευση την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012 στο Υπουργείο Οικονομικών»
Ρέππας: Είμαστε αντίθετοι σε τυφλές απολύσεις
Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Δημήτρης Ρέππας δήλωσε σχετικά:
«Παραμένουμε στη θέση μας για την αξιολόγηση δομών και προσωπικού στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα. Είμαστε αντίθετοι σε τυφλές απολύσεις και την χρήση οριζόντιων κριτηρίων. Η μείωση προσωπικού είναι απολύτως συνδεδεμένη με την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών και των φορέων που προωθεί κάθε Υπουργείο, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο άρθρο 35 του Ν. 4024. Σε αυτό το πλαίσιο θα αντιμετωπιστεί και η μείωση προσωπικού κατά περίπου 15.000 εντός του 2012 που τέθηκε για πρώτη φορά από την «τρόικα», στην τελευταία συνάντηση την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012.
Η σύμφωνη θέση των τριών κομμάτων που στηρίζουν την Κυβέρνηση οριοθετεί και το πλαίσιο των κινήσεων για κάθε Υπουργείο. Η δέσμευση που έχει αναληφθεί για τη μείωση του προσωπικού κατά 150.000 έως το τέλος του 2015 (στο οποίο περιλαμβάνονται και οι 15.000 του 2012) θα επιτευχθεί απολύτως σε συνδυασμό με ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό κράτος».
Άκρως εμπιστευτικό έγγραφο θέλει πίσω από τις καταστροφικές φωτιές στην Ηλεία το 2007 να κρύβονται Σκοπιανοί πράκτορες.
Το έγγραφο των Ενόπλων Δυνάμεων, στοιχεία του οποίου αποκαλύπτει η "Κυριακάτικη Δημοκρατία", δόθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2007 στον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος το προώθησε στον τότε υφυπουργό Εσωτερικών, Παναγιώτης Χηνοφώτης.
Οι πυρκαγιές, σύμφωνα με το σημείωμα, αποδίδονταν σε έργο εξτρεμιστών Σκοπιανών σε συνεργασία με αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών των Σκοπίων.
"Ανατέθηκε στον δήμαρχο Λύκενας στην Αλβανία να στρατολογήσει ομάδα εκτελεστών της επιχειρήσεως. Η ομάδα, 10 - 12 άτομα, σκοπιανής καταγωγής, με αλβανικά διαβατήρια, έφτασε στην Ελλάδα προέβη σε αναγνωρίσεις", σημειώνεται.
Στόχος, όπως αναφέρεται, ήταν "η αποσταθεροποίηση και η αποδυνάμωση της πολιτικής της Ελλάδας και η δημιουργία πολιτικής αστάθειας εν όψει των εξελίξεων για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ".
"Προσπαθούσα να αναχαιτίσω τους εκτελεστές και με έλεγαν τρελό", ανέφερε στην "Κυριακάτικη Δημοκρατία" ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξεως, Βύρων Πολύδωρας, που τότε έκανε λόγο για ασύμμετρες απειλές, οργανωμένο σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης και ίχνη που άφησαν οι εμπρηστές.
Υπενθυμίζεται πως οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία τον Αύγουστο του 2007 είχαν σαν αποτέλεσμα να χάσουν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους 63 άνθρωποι και να γίνουν στάχτη 269 εκτάρια περίπου.
Αυτό το έγγραφο έρχεται λίγο καιρό μετά τις δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ, για εμπλοκή Τούρκων πρακτόρων σε εμπρησμούς ελληνικών δασών. Η αναδίπλωση βέβαια μετά τον σάλο που προκλήθηκε ήταν άμεση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έπεισε με τα λεγόμενά του την ελληνική πλευρά.
Μια διαφορετική Τσικνοπέμπτη προτείνει για τις 16 Φεβρουαρίου στους επισκέπτες του το Μουσείο Ακρόπολης.
Το πολιτιστικό -και όχι μόνο- ενδιαφέρον θα είναι ολοήμερο, καθώς οι εκθεσιακοί χώροι θα παραμείνουν ανοιχτοί έως τις 10 το βράδυ και το εστιατόριο με τη γοητευτική θέα της φωτισμένης Ακρόπολης, έως τα μεσάνυχτα.
Ξεκινώντας με μια περιήγηση στον χώρο, όπου ο καθένας μπορεί να γνωρίσει ή να ξαναθυμηθεί αγαπημένα εκθέματα από τα μοναδικά μνημεία της Ακρόπολης, η επίσκεψη εμπλουτίζεται και με άλλες δυνατότητες: Με έναν ξεχωριστό απογευματινό καφέ στο εστιατόριο ή μια μουσική συναυλία με έργα Χατζιδάκι στις 5 μμ. από το Trio Tangarto. Η συναυλία γίνεται στο πλαίσιο του προγράμματος Μια μέρα στο Μουσείο Ακρόπολης, σε συνεργασία με την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Η συγκεκριμένη έχει τίτλο «Ο Μάνος Χατζιδάκις συναντά τον Astor Piazzolla» και θα πραγματοποιηθεί, όπως κι εκείνη της επόμενης Πέμπτης (η οποία θα είναι αφιερωμένη στις μουσικές της Σμύρνης), στον εξώστη του δεύτερου ορόφου, με θέα την Αίθουσα των Αρχαϊκών Αγαλμάτων.
Αλλά και για τους πιο παραδοσιακούς της ημέρας, οι επιλογές δεν θα είναι άνευ γευστικών απολαύσεων, καθώς από τις 8 μμ. στο εστιατόριο θα υπάρχει πλούσιος μπουφές με φρέσκιες σαλάτες, ποικιλίες κρεατικών και σπιτικά γλυκά.
Οι τηλεφωνικές κρατήσεις θα πραγματοποιούνται στο 210 9000915 τις ημέρες και ώρες λειτουργίας του Μουσείου. Περισσότερες πληροφορίες παρέχονται στην ιστοσελίδα του Μουσείου www.theacropolismuseum.gr.
Πρωταθλήτρια στην ανάπτυξη του τομέα της πράσινης ενέργειας αναδείχθηκε η Ινδία το περασμένο έτος, σύμφωνα με ανάλυση της Bloomberg New Energy Finance (BNEF). Η πρωτιά αυτή οφείλεται κυρίως στις τεράστιες επενδύσεις των Ινδών στην ηλιακή ενέργεια. Οι επενδύσεις τους στις ΑΠΕ γενικότερα ανέρχονται στο 4% επί του συνόλου των επενδύσεων παγκοσμίως.
Συγκεκριμένα, το 2011 η Ινδία επένδυσε περίπου 7,8 δισεκατομμύρια ευρώ στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ποσό που μεταφράζεται με ανάπτυξη της τάξεως του 52% για τον κλάδο. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η ανάπτυξη στο κομμάτι της ηλιακής ενέργειας, με τις επενδύσεις να αυξάνονται κατά... 700% και πλέον σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε επενδύσεις ύψους 3,2 δισ. ευρώ, ποσό που υπολείπεται σε σχέση με τα 3,5 δισ. ευρώ που διοχετεύτηκαν σε πρότζεκτ αιολικής ενέργειας.
Σε ό,τι αφορά την ισχύ, προστέθηκαν στο εθνικό δίκτυο 2,8 GW αιολικής ενέργειας - που φέρνουν την Ινδία στην τρίτη θέση ως προς την εγκατάσταση ανεμογεννητριών για το 2011 παγκοσμίως- ενώ η ισχύς της ηλιακής ενέργειας που διοχετεύεται στο δίκτυο εκτινάχθηκε στα 2,78 GW από μόλις 18 MW που ήταν ένα χρόνο νωρίτερα! Το 2012 αναμένεται περαιτέρω ενίσχυση της τάξης του 1 GW.
Φορο-σοκ επιφυλάσσει φέτος η εφορία σε εκατομμύρια φορολογούμενους. Οι φόροι που θα κληθούν να πληρώσουν για τα εισοδήματα που απέκτησαν το 2011 με την εκκαθάριση των νέων φορολογικών δηλώσεων εκτοξεύονται στα ύψη, αφού αυξάνονται ακόμη και πάνω από 1.500% σε σύγκριση με τα εισοδήματα του 2010, ενώ οι φορολογούμενοι με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και οι οικογένειες με παιδιά πλήττονται περισσότερο.
Ο φορολογικός λογαριασμός είναι ασήκωτος για τα νοικοκυριά μετά τη μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 5.000 ευρώ, την αύξηση των συντελεστών φόρου για χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τις αυξήσεις ακόμη και πάνω από 100% στα τεκμήρια διαβίωσης για κατοικίες και αυτοκίνητα, το «μαχαίρι» στις εκπτώσεις δαπανών για ενοίκια, δίδακτρα, ασφάλιστρα ζωής, ασφαλιστικές εισφορές, τόκους στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, ιατρικές επισκέψεις και νοσήλια, αλλά και η κατάργηση του «μπόνους» 10% για τους φορολογούμενους που συγκέντρωναν περισσότερες αποδείξεις.
Ο αριθμός των φορολογούμενων που θα λάβουν φέτος εκκαθαριστικό σημείωμα με επιστροφή φόρου θα είναι ελάχιστος, καθώς οι αλλαγές που έχουν γίνει στη φορολογία εισοδήματος φέρνουν μεγάλες επιβαρύνσεις για όλους.
Ο χρόνος για την υποβολή των νέων φορολογικών δηλώσεων άρχισε να μετράει αντίστροφα και ήδη το νέο έντυπο Ε1 είναι έτοιμο να αποσταλεί στους φορολογούμενους. Τα έντυπα των νέων δηλώσεων θα πρέπει να υποβληθούν υποχρεωτικά ηλεκτρονικά, μέσω του ΤΑΧΙSnet, από όσους φορολογούμενους απέκτησαν εντός του 2011 εισοδήματα από εμπορικές επιχειρήσεις, ελευθέρια επαγγέλματα, γεωργικές εκμεταλλεύσεις, ακίνητα και κινητές αξίες. Οι φορολογούμενοι που απέκτησαν εισοδήματα προερχόμενα αποκλειστικά από μισθούς και συντάξεις μπορούν να υποβάλουν τη δήλωση είτε ηλεκτρονικά είτε σε έντυπη μορφή.
Τι πρέπει να προσέξουν οι φορολογούμενοι
Οι 13 αλλαγές στο νέο έντυπο Ε1 της φορολογικής δήλωσης
Με 13 αλλαγές σχεδιάστηκε το νέο έντυπο Ε1 της φορολογικής δήλωσης που θα συμπληρώσουν και θα υποβάλουν φέτος περίπου 5,5 εκατ. φορολογούμενοι. Ειδικότερα στο έντυπο που παρουσιάζει σήμερα το «Ε» έχουν γίνει οι εξής αλλαγές:
Στον πίνακα 2:
1 Καταργήθηκε ο κωδικός 027-028 που συμπλήρωναν οι δημόσιοι υπάλληλοι μόνιμοι ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
2 Eχει προστεθεί νέος κωδικός 017- 018 τον οποίο θα πρέπει να συμπληρώσουν οι φορολογούμενοι που έχουν γεννηθεί από την 1η Ιανουαρίου 1981 και μετά. Για τους φορολογούμενους αυτούς ισχύει το αφορολόγητο όριο των 9.000 ευρώ εφόσον τα εισοδήματά τους δεν υπερβαίνουν το όριο αυτό. Αν το ετήσιο εισόδημα των φορολογουμένων ηλικίας έως 30 ετών είναι μεγαλύτερο των 9.000 ευρώ, τότε εφαρμόζεται το «κουτσουρεμένο» αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και πληρώνουν περισσότερο φόρο.
3 Απαλείφθηκε η ένδειξη 019-020 δίπλα από την οποία ο φορολογούμενος δήλωνε εάν κατά το προηγούμενο έτος ήταν νέος επιτηδευματίας ηλικίας κάτω των 35 ετών και τα καθαρά του κέρδη ήταν χαμηλότερα των 30.000 ευρώ. Για κάθε φορολογούμενο αυτής της κατηγορίας ίσχυε για το 2010 απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος. Η απαλλαγή αυτή καταργήθηκε αναδρομικά από 1η Ιανουαρίου 2011 οπότε απαλείφθηκε και η σχετική ένδειξη από το έντυπο της φορολογικής δήλωσης.
Στον πίνακα 3:
4Περικόπτεται σημαντικά η μείωση φόρου που προκύπτει για τους φορολογούμενους με αναπηρία 67% οι οποίοι συμπληρώνουν τον κωδικό 001-002. Το συνολικό ποσό των δαπανών που αναγνωρίζεται περιορίζεται από τα 2.400 στα 2.000 ευρώ και δεν αφαιρείται πλέον από το εισόδημα αλλά προσαυξάνει το αφορολόγητο όριο. Με τον τρόπο αυτό, το μειωμένο από τα 2.400 στα 2.000 ευρώ ποσό των δαπανών που αναγνωρίζεται δεν εκπίπτει πλέον από το πάνω μέρος του εισοδήματος του φορολογούμενου, όπου οι συντελεστές φόρου μπορεί να είναι υψηλοί και το όφελος της έκπτωσης μεγάλο, αλλά από το κάτω μέρος του εισοδήματος όπου ο συντελεστής φόρου είναι χαμηλός.
Στον πίνακα 4:
5 Στο εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα έχει προστεθεί ο κωδικός 515-516, όπου αναγράφονται οι ζημιές προηγούμενων οικονομικών ετών από ελευθέριο επάγγελμα.
Στον πίνακα 5:
6 Στα τεκμήρια διαβίωσης που αφορούν τις κατοικίες (κύρια, εξοχική, δευτερεύουσες) έχουν προστεθεί οι κωδικοί 206-208-210 στους οποίους οι φορολογούμενοι που έχουν «τακτοποιήσει» ημιυπαίθριους και αυθαίρετους χώρους, θα πρέπει να γράψουν την επιφάνεια των χώρων αυτών. Πολλοί φορολογούμενοι κινδυνεύουν να πιαστούν στην «παγίδα» των τεκμηρίων, καθώς θα εμφανίσουν στην Εφορία κατοικίες με μεγαλύτερη επιφάνεια και κατά συνέπεια θα έχουν μεγαλύτερο τεκμήριο.
Στον πίνακα 6:
7 Eχουν μεταφερθεί από τον πίνακα 5 των τεκμηρίων διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων οι κωδικοί (735-736 και 737-738) που αφορούν στην αγορά ακινήτων, ανέγερση οικοδομών και κατασκευή πισίνας λόγω αναστολής εφαρμογής του «πόθεν έσχες». Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να δηλώσουν τα ποσά που διέθεσαν το 2011 για την αγορά ακινήτων ή ανέγερση οικοδομών αλλά δεν θα ελεγχθούν για το «πόθεν έσχες». Προσοχή! Σε περίπτωση αγοράς πρώτης κατοικίας με στεγαστικό δάνειο, οι τοκοχρεολυτικές δόσεις που κατέβαλαν το 2011 οι φορολογούμενοι για την εξυπηρέτηση του δανείου θεωρούνται τεκμήριο απόκτησης περιουσιακού στοιχείου και προστίθενται στις υπόλοιπες δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων και αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης.
8 Προστέθηκε ο κωδικός 657-658 στο οποίο οι φορολογούμενοι θα συμπληρώσουν τα εισοδήματα που εξαιρούνται από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης (αποζημίωση λόγω απόλυσης, εφάπαξ).
Στον πίνακα 7:
9 Eχει απαλειφθεί ο κωδικός 041-042 που αφορούσε τη δαπάνη δικηγόρου μετά την κατάργηση της έκπτωσης φόρου. Τα ποσά που δαπανούν οι φορολογούμενοι για δικηγορικές αμοιβές υπολογίζονται στις δαπάνες με αποδείξεις που μετράνε για την κατοχύρωση του αφορολόγητου ορίου.
10 Νέος κωδικός 075-076 για τις δωρεές χρηματικών ποσών στον «λογαριασμό αλληλοβοηθείας για την απόσβεση του Δημοσίου χρέους».
11 Eχουν συγχωνευθεί οι κωδικοί που αφορούν στους τόκους στεγαστικών δανείων. Ανεξάρτητα από την ημερομηνία σύναψης του δανείου οι φορολογούμενοι θα δηλώσουν στον κωδικό 063-064 τους τόκους που κατέβαλαν το 2011.
12 Προστέθηκαν νέοι κωδικοί 077-078 που αφορούν στα μισθώματα επιχειρήσεων τριτογενούς τομέα της περιοχής «Γεράνι» του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, προκειμένου να εκπέσει από αυτά έως το 80% των δαπανών αποκατάστασης.
13 Νέοι κωδικοί 033- 034- 035- 036 που καταγράφονται οι δαπάνες παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών.
Από χθες το βράδυ παρακολουθούμε μια άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή καταιγίδα και από τα τρία κόμματα ώστε να παρουσιαστεί με κακής ποιότητας μάλιστα επικοινωνιακό τρόπο η “νίκη” που κατήγαγε εις έκαστος στο όνομα του... λαού.
Ας δούμε πρώτα τις δηλώσεις των κομμάτων από τα χείλη είτε των αρχηγών 'η των εκπροσώπων είτε αμέσως μετά τη σύσκεψη είτε λίγο αργότερα:
Σαμαράς: Μας ζητούν περισσότερη ύφεση απ' ότι αντέχει η χώρα και παλεύω...
Καρατζαφέρης : ''Δεν θα συμβάλω στην έκρηξη επανάστασης από εξαθλίωση που θα κατακάψει μετά την Ευρώπη"
Μπεγλίτης: Με την μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού συμφώνησαν η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε την επιφύλαξή του
Με τις δηλώσεις Σαμαρά-Καρατζαφέρη οι ξένοι κυρίως ανταποκριτές άρχισαν να αναμεταδίδουν “ναυάγιο” στη σύσκεψη. Δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν το... επικοινωνιακό του πράγματος. Μόλις ένα τέταρτο αργότερα ήρθε η ανακοίνωση του πρωθυπουργού που μιλούσε για συμφωνία σε τέσσερα σημεία επί της αρχής.
Έτσι φάνηκε ότι οι μάχες ήταν ... συμφωνία. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει αναφορά σε 13ο και 14ο μισθό και διάσωσή του αφού δεν έπεσε στο τραπέζι ούτε από την τρόικα το τελευταίο 48ωρο.
Άρα διεφάνη ότι η νίκη για την διάσωση δώρων και επιδόματος ήταν μια μάχη στην οποία ... παλεύαμε μόνοι μας!
Το ΠΑΣΟΚ κατήγγειλε για το επικοινωνιακό αυτό τρικ τις άλλες δυο πλευρές και συμπλήρωσε ότι ο Γ. Παπανδρέου εξέφρασε και επιφυλάξεις για τη μείωση του κατώτατου.
Επί της ουσίας δηλαδή δεν υπήρξε διαφωνία από κανέναν και έτσι πάμε σε μια μείωση για ΌΛΟΥΣ (!) της τάξης του 22% και οι πολιτικοί αρχηγοί επιχαίρουν παρουσιάζοντας ως νίκη τη διάσωση του ... 14%, γιατί αυτό είναι το ποσοστό 13ου και 14ου μισθού στο σύνολο των αποδοχών!
Οι αρχηγοί επίσης συμφώνησαν στην “εξασφάλιση της βιωσιμότητας των επικουρικών συνταξιοδοτικών ταμείων”. Αυτή τη στιγμή οι προτάσεις είναι είτε στο 15% όπως υπάρχει στο σχέδιο Κουτρουμάνη, που θα σημάνει πραγματικές μειώσεις 22% είτε 35% όπως απαιτεί η τρόικα. Ακριβής συμφωνία δεν φαίνεται πως υπάρχει, ωστόσο και εδώ οι μειώσεις είναι δεδομένες. Είτε μπει πλαφόν στα 300 ευρώ όπως ζητά η Ν.Δ. είτε η μείωση είναι τελικά μικρότερη από αυτή που ζητά η τρόικα στο τέλος μένει μόνο η λέξη μείωση και έτσι δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι πέτυχε νίκη.
Παράλληλα συμφωνήθηκε και η μείωση του μη μισθολογικού κόστους που θα σημάνει μεγαλύτερη αιμορραγία για τα Ταμεία που είναι ήδη προβληματικά και ουδείς μπορεί να εγγυηθεί τη βιοσιμότητά τους στο μέλλον και άρα και νέες μειώσεις.
Συμπέρασμα οι χθεσινές... νίκες (που θα συμπληρωθούν με νέες σήμερα) οδηγούν σε μειώσεις 22% στους μισθούς, και ανάλογες στις συντάξεις... Αυτό είναι ήττα για όλους εμάς.
Η πτώχευσή της είναι η μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ιστορία των ΗΠΑ, με ενεργητικά που ανέρχονται στα 640 δισ. δολάρια.
Η ιστορία της εκτυλίσσεται παράλληλα με την ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών και την ταχύτατη ανέλιξη προς την ευμάρεια και τη διεθνή κυριαρχία. Η επιχείρηση που 158 χρόνια αργότερα επρόκειτο να αναδειχθεί σε έναν παγκόσμιο χρηματοοικονομικό κολοσσό, ξεκίνησε ως κατάστημα γενικού εμπορίου στον αμερικανικό Νότο.
Εξαιτίας της διεθνούς εμβέλειας της εταιρείας, οι διαδικασίες χρεοκοπίας είναι περίπλοκες και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, έχοντας ως αποτέλεσμα μέχρι στιγμής τη διακοπή λειτουργίας 80 θυγατρικών της τράπεζας.
Το μακρινό 1850 Henry Lehman, μετανάστης από τη Γερμανία, ανοίγει ένα μικρό κατάστημα γενικού εμπορίου στην Αλαμπάμα το 1844.
Έξι χρόνια αργότερα, μπαίνουν στην εταιρία τα αδέλφια του Emanuel και Mayer και οι τρεις τους ιδρύουν το 1850 την επιχείρηση Lehman Brothers με έδρα στο Μοντγκόμερι.
Στη δεκαετία του 1920, ο Robert Lehman "οσμίζεται" τις δυναμικές μεταβολές που επέρχονται στην οικονομία και επικεντρώνει το ενδιαφέρον στις ταχύτατα αναπτυσσόμενες καταναλωτικές βιομηχανίες όπως το λιανικό εμπόριο, οι αεροπορικές επιχειρήσεις και οι επικοινωνίες. Υποστηρίζει ένθερμα τον κλάδο ψυχαγωγίας και συνεισφέρει στη χρηματοδότηση των, νεογνών τότε, κινηματογραφικών στούντιο RKO, Paramount και 20th Century Fox. Το κραχ του 1929 και η Μεγάλη Υφεση ασκούν τεράστιες πιέσεις στη διάθεση κεφαλαίων.
Η Lehman πρωτοπορεί με νέα χρηματοοικονομικά προϊόντα, όπως τα private placements, όπου κανονίζονται δάνεια μεταξύ blue-chip δανειοληπτών και ιδιωτών πιστωτών.
Η εταιρία διαδραματίζει δραστήριο ρόλο στην εποχή της πληροφορικής, χρηματοδοτώντας εταιρίες όπως η Intel, που θα γίνουν κορυφαίες στην επανάσταση της υψηλής τεχνολογίας. Στην περίοδο των εύρωστων εξαγορών και συγχωνεύσεων, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε κολοσσούς όπως οι Chrysler, American Motors, General Foods, Philip Morris και Hoffman-LaRoche.
Το 2005 η Lehman επιτυγχάνει έσοδα ρεκόρ, τα υπό διαχείριση κεφάλαια αγγίζουν, επίσης, το ρεκόρ των 175 δισ. δολ. και το περιοδικό Euromoney την ανακηρύσσει την καλύτερη επενδυτική τράπεζα για το έτος.
Η τράπεζα συνεχίζει το σερί των ρεκόρ σε επίπεδο κερδοφορίας για τρίτη χρονιά και κατακτά την πρώτη θέση στην ετήσια λίστα του Barron΄s για τις 500 μεγαλύτερες εταιρίες των ΗΠΑ και Καναδά το 2006.
Τα ρεκόρ συνεχίζονται και το 2007 όταν κατακτά την κορυφή στη λίστα του Fortune για τις πιο επιτυχημένες χρηματιστηριακές εταιρίες και ανακοινώνει για μία ακόμα χρονιά κέρδη ρεκόρ. Επιπλέον διαχειρίζεται τη μεγαλύτερη συγχώνευση στην ιστορία του χρηματοοικονομικού κλάδου, την αξίας 98 δισ. δολ. εξαγορά της ABN AMRO από την κοινοπραξία των Royal Bank of Scotland, Santander και Fortis.
Το Σάββατο, 13 Σεπτεμβρίου, στις 9 το πρωί ο Πόλσον και ο Μπερνάνκι συναντήθηκαν με τους τραπεζίτες. Χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και έκαναν σενάρια για τη διάσωση της Lehman: Εξαγορά από άλλη τράπεζα, κρατική ενίσχυση, εγκατάλειψη και πτώχευση.
Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν χωρίς διακοπές μέχρι αργά το βράδυ. Η μέρα έκλεισε μόνο με την απόφαση ότι ήταν προτιμότερο να διασωθεί η Merrill Lynch παρά η Lehman. Οι συσκέψεις συνεχίστηκαν και την Κυριακή μέχρι τις 5 το απόγευμα.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας έγιναν διαπραγματεύσεις με τη Barclays προκειμένου να εξαγοράσει τη Lehman αλλά η πρώτη δεν το δεχόταν χωρίς κρατική στήριξη. Η κρατική στήριξη δεν δόθηκε. Τότε υπολόγησαν το κόστος των εμπλεκομένων της αγοράς από την πτώχευση της Lehman τη Δευτέρα το πρωί. Αφού έγιναν οι υπολογισμοί, ενημερώθηκε ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, Κρίστιαν Κοχ, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ήταν στις 15 Σεπτεμβρίου του 2008 όταν η Lehman Brothers ανακοινώνει τη χρεοκοπία της, μετά το "ναυάγιο" των συνομιλιών για πιθανή εξαγορά της από τη Barclays και την απροθυμία της αμερικανικής κυβέρνησης να δαπανήσει δημόσιο χρήμα για μια πιθανή συμφωνία.
Washington Mutual, Η.Π.Α, 26/9/08
Η Washington Mutual είναι το επόμενο θύμα της κρίσης στην αμερικανική χρηματοοικονομική αγορά. Ήταν 26 Σεπτεμβρίου του 2008 όταν έγινε η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 11 του Πτωχευτικού Δικαίου των ΗΠΑ.
Η Washington Mutual είχε χάσει δύο εβδομάδες πριν την χρεοκοπία 16,7 δισεκατομμύρια δολάρια και σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα σημείωνε στα επόμενα τρία χρόνια απώλειες ύψους 20 έως 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Την ίδια μέρα ανακοινώθηκε πως η JPMorgan θα αποκτούσε πάγια της Washington Mutual (WaMu) έναντι του ποσού του 1,9 δισ. δολ. ύστερα από την απόφαση των ομοσπονδιακών αρχών να προχωρήσουν στη διακοπή της λειτουργίας της. Η JPMorgan είχε ανακοινώσει ότι η εξαγορά συμπεριλαμβάνει όλες τις καταθέσεις, τα πάγια και κάποιες υποχρεώσεις της WaMu.
Ωστόσο δεν ανέλαβε την εξόφληση των μη διασφαλισμένων χρεών και άλλων δανείων μειωμένης ασφάλειας του ταμιευτηρίου.
Δείτε σε πέντε μέρη την χρεοκοπία της Washington Mutual
Enron, Η.Π.Α, 12/02/2001
Είναι η ιστορία της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην Αμερική, τουλάχιστον μέχρι το "κανόνι" του 2008.
Το αποτέλεσμα είναι ότι 20.000 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους και χάθηκαν 2 δισεκατομμύρια από συνταξιοδοτικά ταμεία.
Έπειτα από μια σειρά αποκαλύψεων που αφορούσαν αμφιλεγόμενες λογιστικές πρακτικές που διενεργήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1990, η Enron βρέθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας το Νοέμβριο του 2001.
Καθώς το σκάνδαλο αποκαλυπτόταν, οι μετοχές της Enron σημείωσαν κατακόρυφη πτώση από τα $90.00 ανά μετοχή σε λιγότερο από 50¢ ανά μετοχή.
Τελικά κήρυξε πτώχευση στις 2 Δεκεμβρίου του 2001.
Στις αρχές του 1990, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών πέρασε νομοθετική ρύθμιση που απελευθέρωνε την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
To 1999, η Enron ξεκίνησε τη λειτουργία της EnronOnline, μια διαδικτυακή υπηρεσία συναλλαγών, η οποία χρησιμοποιείτο από σχεδόν όλες τις ενεργειακές επιχειρήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στα τέλη του 1990, η Enron έκανε συναλλαγές 80-90 δολάρια ανά μετοχή και αρκετοί έδειχναν να ανησυχούν με το θολό τοπίο που δημιουργείτο με τις οικονομικές αποκαλύψεις. Στα μέσα του Ιουλίου του 2001, η Enron ανακοίνωσε κέρδη $50,1 δισεκατομμυρίων, σχεδόν τα τριπλάσια από τις αρχές του Ιανουαρίου, καταρρίπτοντας τις εκτιμήσεις των αναλυτών κατά 3 σεντς ανά μετοχή.
Η αρχή του τέλους
Στις 14 Αυγούστου του 2001, ο Jeffrey Skilling, ο γενικός διευθυντής της Enron ανακοίνωσε πως θα αποχωρούσε από τη θέση του σε έξι μήνες.
Την επομένη όμως ημέρα μετά από πιέσεις των μέσων παραδέχθηκε ότι ένα πολύ βασικός λόγος της αποχώρησής του από την Enron ήταν η αξία της εταιρείας που κατρακυλούσε στην αγορά.
Στις 29 Οκτωβρίου, απαντώντας στις διογκόμενες ανησυχίες ότι η Enron θα μπορούσε σε σύντομο διάστημα να ξεμείνει από μετρητά, κυκλοφόρησε η πληροφορία πως η εταιρεία επεδίωκε μια περαιτέρω οικονομική ενίσχυση $1-2 δισεκατομμυρίων.
Την επομένη, όπως φοβούνταν πολλοί, η Moody's έριξε την πιστοληπτική της ικανότητα σε Βaa2, δύο επίπεδα κάτω από τη λεγόμενη junk-status (θέση για τα σκουπίδια) του Baa1. Η Standard and Poor's επίσης έριξε τη βαθμολογία της στο BBB+, η αντίστοιχη βαθμολογία με αυτή της Moody's, η οποία Moody's επιπλέον προειδοποίησε ότι ήταν πιθανό να ρίξει τη βαθμολογία της για τα χρεόγραφα της Enron, η συνέπεια της οποίας θα μπορούσε να εμποδίσει την εταιρεία από την αναζήτηση νέας χρηματοδότησης καθώς πλέον δε θα ήταν φερέγγυα.
Η Enron υπολογίζεται να έχει περίπου $23 δισεκατομμύρια υποχρεώσεις, που συνίστανται σε ανεξόφλητα χρέη και εγγυημένα δάνεια.
Η Citigroup και η JP Morgan Chase συγκεκριμένα εμφανίστηκαν να έχουν σημαντικά ποσά να απωλέσουν με την κατάρρευση της Enron. Επιπροσθέτως, πολλά από τα μεγάλα στοιχεία της Enron είχαν ενεχυριαστεί σε πιστωτές ως εγγύηση για τα δάνεια, δυσχεραίνοντας τη θέση των εκτεθειμένων πιστωτών και τελικώς των κατόχων μετοχών της για το εάν θα έπαιρναν τελικά τίποτα πίσω κατά τη διαδικασία της πτώχευσης.
MG Rover, Μεγάλη Βρετανία, 15/04/2005
Ήταν η τελευταία ανεξάρτητη αυτοκινητοβιομηχανία της Μ. Βρετανίας. Η εταιρεία δημιουργήθηκε μετά την απόσχιση της MG και της Rover από τη BMW το 2000, οι οποίες, με την υποστήριξη της βρετανικής κυβέρνησης πουλήθηκαν στην Phoenix Venture Holdings.
Η εταιρεία εισήλθε σε καθεστώς οικονομικής διαχείρησης (ουσιαστικά σε καθεστώς πτώχευσης) τον Απρίλιο του 2005, με την Phoenix να παραδίδει τη διοίκηση και ευθύνη της εταιρείας στην εταιρεία οικονομικών συμβούλων PricewaterhouseCoopers, η οποία έγινε ο διαχειριστής της επιχείρησης, για να διαπιστώσει αν υπάρχουν περιθώρια διάσωσής της.
Το Ιούνιο του 2004 έγινε γνωστό πως η Shanghai Automotive Industry Corporation (SAIC) είχε υπογράψει συμφωνία συνεργασίας με την MG Rover για την εξέλιξη και κατασκευή νέων μοντέλων και τη διερεύνηση νέων τεχνολογιών. Αυτό προκάλεσε έντονη φημολογία από τα βρετανικά Μ.Μ.Ε. που υπέθεσαν ότι η κινέζικη αυτοκινητοβιομηχανία θα επεδίωκε την εξαγορά της MG Rover.
Το Νοέμβριο του ίδιου έτους, έγινε γνωστή η συμφωνία μεταξύ των δύο εταιρειών για δημιουργία νέας εταιρείας που θα παρήγαγε μέχρι και ένα εκατομμύριο οχήματα το χρόνο, με την παραγωγή να διαμοιράζεται στο εργοστάσιο παραγωγής της MG Rover στο Λόνγκμπριτζ (Longbridge) της Μ. Βρετανίας και σε εργοστάσιο στην Κίνα.
Η SAIC θα κατείχε ποσοστό 70% στη νέα εταιρεία, ως αντάλλαγμα για τις επενδύσεις του ενός δισεκατομμυρίου λιρών που απαιτούνταν για τη νέα εταιρεία, ενώ η MG Rover θα κατείχε το υπόλοιπο 30%.
Η SAIC, εν συνεχεία απέκτησε τα δικαιώματα κατασκευής των μοντέλων της Rover, Rover 25 και 75 καθώς και την MG Rover Powertrain Ltd., (την εταιρεία κατασκευής κινητήρων της MG Rover) για 67 εκατομμύρια λίρες.
Τελικώς, λόγω αυξημένων οικονομικών προβλημάτων της επιχείρησης, η εταιρεία προσέλαβε την φίρμα PricewaterhouseCoopers, ως οικονομικό της σύμβουλο και τελικά ετέθη σε καθεστώς χρεοκοπίας και διαχείριση.
Στις 15 Απριλίου 2005, ανακοινώθηκε τελικά πως η SAIC αρνήθηκε να αγοράσει την εταιρεία. Χωρίς άλλο σχέδιο σωτηρίας, η PWC κατέληξε πως η εταιρεία πτωχεύει και πως πολύ σύντομα θα εκδοθούν οι αποφάσεις για τη διάλυση της εταιρείας και την απόλυση του προσωπικού που εργαζόταν στο εργοστάσιο του Λόνγκμπριτζ.
Converse
Τα Chuck Taylor All-Stars είναι τα πλέον διαχρονικά αθλητικά. Με πρώτη παρουσία στον χώρο της υπόδησης το 1908 από τον Marquis M. Converse, τα All Star έφεραν την επανάσταση στο μπάσκετ και συμβάδισαν με τη γέννηση του rock ‘n roll.
Το 1910 η βιομηχανία του Converse παράγει 4.000 ζευγάρια παπούτσια τη μέρα, το 1915 πρωτοκυκλοφορεί παπούτσια για τένις και το 1917 παπούτσια για μπάσκετ, με διασημότερα όλων τα Converse All Star.
Η εταιρεία παρήγαγε παπούτσια και για τους New York Renaissance, την πρώτη επαγγελματική ομάδα μπάσκετ Αφροαμερικανών. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εταιρεία εξόπλισε τον Αμερικανικό στρατό με είδη ένδυσης και υπόδυσης, ενώ κατά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 έφτασε στο απόγειο της δόξας της.
Το 1950 αποτέλεσαν το απαραίτητο συνοδευτικό της νεολαίας για τα τζιν παντελόνια τους, ενώ στις δεκαετίες του ‘60 και του ’70 φορέθηκαν σε όλα σχεδόν τα αθλήματα αλλά και από όλους τους hippies και τους punk.
Συνέχισαν να είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και στη δεκαετία του ’80 ως σύμβολο αντι-κουλτούρας, μαζί με το λευκό t-shirt, το τζιν και το δερμάτινο τζάκετ.
Παρ'όλα αυτά, κατά τη δεκαετία του 1970, η Converse έχασε το μονοπώλιο στα αθλητικά παπούτσια από άλλες εταιρίες που άρχισαν να γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς, όπως η Nike, η Puma, η Adidas και η Reebok, ενώ σταμάτησε να ισχύει η συμφωνία της με το NBA για τον εξοπλισμό αθλητικών ειδών στους αθλητές του.
Μία μείωση στις πωλήσεις τους παρατηρήθηκε κατά τη δεκαετία του ’90 οδήγησε στη χρεοκοπία της εταιρίας και την εξαγορά της το 2003 από τη Nike για 305 εκατομ. δολάρια.
Napster,Η.Π.Α, 03/06/2002
Η εταιρεία που δημιούργησε την έκρηξη των MP3 και που έδωσε στον κόσμο των υπολογιστών να καταλάβει την αξία των δικτύων Peer To Peer, έκλεισε στις6 Ιουνίου 2002.
Όλα άρχισαν το φθινόπωρο του 1999 όταν ο τότε δεκαεννιάχρονος Shawn Fanning, δημιούργησε στη φοιτητική εστία του πανεπιστημίου Northeastern της Βοστώνης όπου σπούδαζε, την πρώτη έκδοση του Napster.
Το πρόγραμμα αυτό είχε σαν σκοπό να βοηθήσει τους φοιτητές να ανταλλάζουν mp3 μεταξύ τους καθότι οι πανεπιστημιακές συνδέσεις τους με το Internet ήταν πολύ γρήγορες για να μείνουν αναξιοποίητες.
Αν ήταν οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα, θα μιλούσαμε για άλλη μία τυπική "ιστορία επιτυχίας". Όμως το πλέον πασίγνωστο Napster, έχει μείνει στην ιστορία τόσο για την επανάσταση που έφερε στην on-line ανταλλαγή αρχείων όσο και για την αναπόφευκτη τελική πτώση του.
Όταν οι μεγάλες εταιρίες παραγωγής μουσικής συνειδητοποίησαν πως ένα πρόγραμμα έκανε ακόμη πιο εύκολη τη μεταφορά των συμπιεσμένων αρχείων μουσικής mp3, έβαλαν τον σύλλογό τους (RIAA), να αρχίσει τις μηνύσεις εναντίον του. Ο Fanning χωρίς να πτοείται άνοιξε την επιχείρησή του και προσέλαβε καλούς προγραμματιστές για να φτιάξουν το Napster 2.0, μια βελτιωμένη έκδοση του προγράμματος.
Παρόλα αυτά, το 2000 μπήκαν και οι καλλιτέχνες στον αγώνα εναντίον του. Μεγάλο θέμα είχε γίνει το τότε νέο φαινόμενο του ότι παρουσιάστηκαν ακυκλοφόρητα τραγούδια στα αποτελέσματα της μηχανής αναζήτησης του Napster.
Το νέο single "Music" της Madonna είχε κυκλοφορήσει παρανόμως on-line πριν την επίσημη ημερομηνία του και πολλοί star είχαν δυσανασχετήσει ιδιαίτερα με αυτό το συμβάν. Αυτοί όμως που κατεγράφησαν σαν οι χειρότεροι εχθροί του Napster ήταν το συγκρότημα Metallica που καταδίκασε το πρόγραμμα κυριολεκτικά.
Το παράδειγμά τους ακολούθησε και ο γνωστός καλλιτέχνης Dr. Dre. Έτσι σαν πρώτο βήμα αντιμετώπισης ήρθε η διαγραφή 317.777 χρηστών που είχαν πρόσφατα κατεβάσει κάποιο τραγούδι των παραπάνω τραγουδιστών. Όμως αυτό δεν τους έφτανε.
Τελικά το Μάιο του 2002, με το Napster να έχει κλείσει, η εταιρεία δήλωσε πως θα αγοραστεί από την Bertelsmann AG για 8 εκατομμύρια δολάρια.
Το δικαστήριο δεν επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο και ανάγκασε την επιχείρηση να δηλώσει χρεοκοπία και να βγει σε πλειστηριασμό όπου τελικά αγοράστηκε από την Roxio incorporated. Η Roxio χρησιμοποιώντας τα λογότυπα του Napster αλλά τις δικές τις τεχνολογίες, δημιούργησε ένα συνδρομητικό πρόγραμμα μουσικής με τον τίτλο Napster 2. Το πρόγραμμα της Roxio συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι αυτή τη στιγμή έχοντας αρκετούς συνδρομητές, όμως όχι όσους περίμεναν εξ αρχής. Το πρώτο Napster έφτασε τους 13.6 εκατομμύρια χρήστες τον Φεβρουάριο του 2001 ενώ το Napster 2 έχει μόνο το 11% αυτών.
Parmalat, Ιταλία 27/12/2003
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εταιρική χρεοκοπία στην Ευρώπη. Η Parmalat κατέρρευσε στα τέλη του 2003, καθώς αποκαλύφθηκε "τρύπα"14 δισ. ευρώ στα ταμεία της.
H αποκάλυψη "μαύρης τρύπας" αρχικά 3,9 δισ. ευρώ και στη συνέχεια 9 δισ. ευρώ στα λογιστικά βιβλία της Parmalat Finanziaria SpA χάρισε στη μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων της Ιταλίας το προσωνύμιο "Enron της Ευρώπης".
Η χρεοκοπία της επιχείρησης έχει τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις, έθεσε εν αμφιβόλω περισσότερες από 36.000 θέσεις εργασίας σε 30 χώρες του κόσμου.
Το σκάνδαλο ξέσπασε την Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου του 2003 , όταν η Bank οf America αποκάλυψε ότι τα έγγραφα με τα οποία η Parmalat πιστοποιούσε ότι η θυγατρική της, Bolat, που εδρεύει στα νησιά Καϊμάν , κατείχε στις 31 Δεκεμβρίου 2002 κεφάλαια 3,95 δισ. ευρώ ήταν πλαστά. Οι εισαγγελικές αρχές εξέτασαν τα έγγραφα αυτά και διαπίστωσαν ότι ήταν πράγματι παραποιημένα.
Τα συνολικά χρέη του ομίλου υπολογίζονταν στις 30 Σεπτεμβρίου του 2003 ότι έφθαναν τα 6 δισ. ευρώ. Η εταιρεία έπρεπε να καταβάλει 200 εκατ. ευρώ σε θυγατρική της στη Βραζιλία, ενώ τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2004 η επιχείρηση έπρεπε να πληρώσει περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ (που δεν είχε) σε κατόχους ομολόγων της που "ωριμάζαν".
Τις αμέσως επόμενες βδομάδες ακολούθησε μια χιονοστιβάδα αποκαλύψεων που δικαίωσε τους φόβους για ατασθαλίες στη λειτουργία της εταιρίας και οδήγησε στη σύλληψη και στην προφυλάκιση του ιδρυτή και ιδιοκτήτη της, Καλίστο Τάντσι, όπως και 7 ακόμη ατόμων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο.
Ο Τάντσι είχε καταδικαστεί το 2003 σε κάθειρξη 10 ετών για τη χρεοκοπία της εταιρείας, όμως δεν είχε οδηγηθεί στη φυλακή λόγω της προχωρημένης ηλικίας του.Το δικαστήριο επέβαλε επίσης ποινή φυλάκισης 10 ετών και επτά μηνών στον αδερφό του Τάντσι, Τζιοβάνι.
Η Parmalat εξήλθε από το καθεστώς προστασίας για χρεοκοπία και επανήλθε στο χρηματιστήριο το Μιλάνου τον Οκτώβριο του 2005, ενώ η κατάρρευση της το 2003 αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιχειρηματική αποτυχία στην Ευρώπης.
Swissair, Ελβετία, 02/10/2001
Η διάλυση του αερομεταφορέα δεν μεταφράστηκε μόνο σε απώλειες επενδύσεων, θέσεων εργασίας και συντάξεων, αλλά και σε ένα καίριο πλήγμα για την υπερηφάνεια των Ελβετών.
Η Swissair, μία καθ’ όλα άψογη εταιρεία, θεωρούνταν σύμβολο της αξιοπιστίας, της ποιότητας και της αποδοτικότητας, που ταυτίζονται με την Ελβετία.
Ο αερομεταφορέας στις 2 Οκτωβρίου του 2001 αναγκάστηκε να ακινητοποιήσει όλον τον στόλο της και να ακυρώσει επ' αόριστον όλα της τα δρομολόγια, εφόσον δεν ήταν σε θέση να πληρώσει τους προμηθευτές καυσίμων, τα αερολιμενικά τέλη και τα τέλη υπέρπτησης.
Όλα αυτά συνέβησαν μία μόλις ημέρα μετά την απόφαση των τραπεζών UBS και Credit Suisse να καταρτίσουν σχέδιο σωτηρίας του αερομεταφορέα και, συγκεκριμένα, των υπηρεσιών, που αφορούν τα δρομολόγιά του, χωρίς, ωστόσο, να καλύψουν τις υπόλοιπες δραστηριότητές του οι εταιρείες, στις οποίες αυτές υπάγονται, πτώχευσαν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ υπήρξε και το καίριο πλήγμα για τη Swissair, η οποία ήδη είχε σωρεύσει υπέρογκα χρέη ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης πολιτικής επέκτασης δραστηριοτήτων, που εφήρμοσε.
Το χρονικό της ανώμαλης προσγείωσης
2000
26 Απριλίου: Η μητρική εταιρεία της Swissair, SAirGroup, προχωρεί σε αύξηση του μεριδίου της στη βελγική Sabena από 49,5% σε 85%.
6 Ιουλίου: Η SAirGroup διαψεύδει ότι αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και προβλέπει ικανοποιητικά αποτελέσματα για το πρώτο εξάμηνο του έτους.
22 Αυγούστου: Ανακοινώνεται ότι τα κέρδη του πρώτου εξαμήνου ανήλθαν σε 3 εκατ. ελβετικά φράγκα και προβλέπονται κέρδη για το σύνολο του έτους.
2001
2 Απριλίου: Ανακοινώνεται ότι οι ζημίες του 2000 ανήλθαν σε 2,88 δισ. ελβετικά φράγκα. Εκπονείται πρόγραμμα αναδιάρθρωσης που προβλέπει την πώληση των δραστηριοτήτων στον κλάδο των ξενοδοχείων.
25 Απριλίου: Η εταιρεία μετονομάζεται σε Swissair Group και υπό το βάρος των ζημιών οι μέτοχοι εγκρίνουν τη σύσταση πιστωτικής γραμμής με τρεις τράπεζες.
12 Ιουλίου: Η Swissair ανακοινώνει την άντληση 3 δισ. φράγκων επιπλέον από την πώληση περιουσιακών στοιχείων και προχωρεί σε στενότερη συνεργασία με την Crossair.
17 Ιουλίου: Η Swissair και η βελγική κυβέρνηση συμφωνούν στην από κοινού χρηματοδότηση της προβληματικής Sabena.
30 Αυγούστου: Ανακοινώνονται ζημίες ύψους 234 εκατ. φράγκων για το πρώτο εξάμηνο και εκπονείται δεύτερο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης.
20 Σεπτεμβρίου: Οι επιθέσεις στη Νέα Υόρκη θα αυξήσουν τις ζημίες, ανακοινώνει η Swissair.
23 Σεπτεμβρίου: Η ελβετική κυβέρνηση δημιουργεί ένα κρατικό - ιδιωτικό φορέα που περιλαμβάνει τράπεζες, κυβέρνηση και ελβετικές εταιρείες για τη διάσωση του εθνικού αερομεταφορέα.
1 Οκτωβρίου: Η Swissair μεταφέρει τον βασικό όγκο των πτήσεών της στη χαμηλού κόστους εταιρεία Crossair, που ήδη ανήκει στον όμιλο κατόπιν συμφωνίας που χρηματοδοτήθηκε από την UBS και την Credit Suisse. Ταυτόχρονα, δηλώνει χρεοκοπία ζητώντας προστασία έναντι των πιστωτών και ανακοινώνει μείωση προσωπικού κατά 30%. Η διαπραγμάτευση των μετοχών των Swissair και Crossair αναστέλλεται.
Moulinex, Γαλλία, 07/11/2001
Η δεκαετία του 1990 δεν έκλεισε με τις καλύτερες προοπτικές για τη moulinex. Ο ανταγωνισμός από τα φθηνά προϊόντα της Νοτιοανατολικής Ασίας είχε αρχίσει να επιδρά στον ισολογισμό της εταιρείας.
Η Μουλινέξ είχε μία ιστορία 69 ετών λειτουργίας, απασχολούσε 21.000 ανθρώπους παγκοσμίως και είχε συμφέροντα σε 11 χώρες, από την Kίνα μέχρι τη Βραζιλία.
Το 1999 η moulinex άρχισε να αναζητεί εταίρους, αλλά οι "μεγάλοι" της αγοράς των ηλεκτρικών συσκευών δεν έβρισκαν συμφέροντα έναν γάμο με μια εταιρεία που κατασκεύαζε μικροσυσκευές, επειδή δεν θα δημιουργούνταν συνεργίες από μια πιθανή ένωσή τους.
Τον Ιανουάριο του 2000 ο τότε πρόεδρος της εταιρείας Πιερ Μπλαγιό ανακοίνωσε ένα νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης που προέβλεπε τις απολύσεις 2.000 εργαζομένων και το κλείσιμο άλλων δύο μονάδων παραγωγής.
Κατά τη διετία 1997-1998 άρχισε να αποδίδει καρπούς η πρώτη απόπειρα αναδιάρθρωσης, αλλά η κρίση στις αγορές της Ασίας και στη Ρωσία επέδρασαν αρνητικά στην πορεία της εταιρείας.
Η moulinex, όπως και η αντίπαλός της Seb, είχαν επενδύσει πολλά κεφάλαια στη Βραζιλία, αγοράζοντας εκεί εργοστάσια λίγο πριν από τη μεγάλη κρίση που έπληξε τη λατινοαμερικανική χώρα και το νόμισμά της.
Ο Γαλλικός κολοσσός είχε χρέη που ξεπερνούσαν τα 766 εκατομμύρια ευρώ.
