Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Το ρομπότ-στρατιώτης, είναι γεγονός! Δείτε το σε βίντεο!




Μοιάζει με τον “κινηματογραφικό” Terminator. Ελαφρώς αδέξιο βάδισμα και δεν έχει -ακόμη- κεφάλι! Είναι το ρομπότ-στρατιώτης φτιαγμένο στα εργαστήρια και με αποστολή να βρεθεί στη πρώτη γραμμή της μάχης.

Ο Petman ,όπως λέγεται δεν έχει το ανθρώπινο δέρμα του Terminator, όπως ο Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ στο Χόλιγουντ, μπορεί όμως να περπατήσει, να γονατίσει και να κάνει κάμψεις!


Το μηχάνημα είναι δημιουργία της Boston Dynamics, μιας εταιρεία ρομποτικής, η οποία μόλις κυκλοφόρησε το βίντεο του Petman να περπατά σε διάδρομο, να κάνει κάμψεις και να τελειώνει την… προπόνηση με τα χέρια υψωμένα θριαμβευτικά!

Σύμφωνα με τον Marc Raibert, πρόεδρο της εταιρείας, “ο Petman θα είναι έτοιμος για παράδοση στον στρατό των ΗΠΑ μέσα στο τρέχον έτος”.

Ο "εγκέφαλος" του ρομπότ βρίσκεται σ΄ ένα τετράγωνο μεταλλικό κουτί πάνω στο στήθος του. Τα πόδια, κατασκευασμένα από ανθρακονήματα.

Τα χέρια εξακολουθούν να αναπτύσσονται, αλλά είναι σε θέση να πιάνει αντικείμενα.

Βέβαια μέχρι να δούμε την πρώτη μονάδα ρομπότ στο πεδίο της μάχης,θα περάσουν ακόμη αρκετά χρόνια όπως λένε οι κατασκευαστές του Petman. Μπήκαμε όμως στο δρόμο χωρίς επιστροφή!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ



 
Πηγή onalert
Read more » Διαβάστε περισσότερα...
Read more »

Είναι απλό: φορολογήστε την κορυφή





Πείτε με περίεργο, αλλά στ΄ αλήθεια απολαμβάνω το ξεγύμνωμα του Μιτ Ρόμνι, καθώς χορεύει τον Χορό των Επτά Πέπλων.

Το τελετουργικό «στριπ-τιζ» του υποψήφιου για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, αν δεν το έχετε προσέξει, είναι οι φόροι - οι δικοί του φόροι. Αν και η δημοσιοποίηση των φορολογικών δηλώσεων είναι συνήθης πρακτική για όλους τους πολιτικούς στις ΗΠΑ, ο κ.Ρόμνι δεν την ακολούθησε ποτέ, και μάλιστα προσπάθησε να μπλοκάρει το όλο θέμα, ακόμη και μετά την κάθοδο του στην προεδρική κούρσα. Μετά, όταν πιέστηκε, ομολόγησε ότι πιθανότατα πληρώνει μόλις το 15% των εισοδημάτων του σε φόρους, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ίσως αποκαλύψει μελλοντικά την δήλωση του γiα το 2011.

Ακόμη και έτσι, ωστόσο, ο Ρόμνι θα δεχθεί πίεση για να δημοσιοποιήσει και τις παλαιότερες δηλώσεις του - όπως αναγκάστηκε να κάνει και ο πατέρας του, που δημοσίευσε μαζεμένες 12 δηλώσεις όταν είχε κατέβει και εκείνος για το χρίσμα - παρεμπιπτόντως, ο πατήρ Ρόμνι πλήρωνε φόρο εισοδήματος 37%.

Η κοινή γνώμη έχει δικαίωμα να ξέρει τι γινόταν στο παρελθόν: ενόψει της προεκλογικής του εκστρατείας, δεν αποκλείεται ο Ρόμνι να προχώρησε σε αναδιάταξη του χαρτοφυλακίου του προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τη πιθανή ζημιά από «ενοχλητικά» ζητήματα όπως οι offshore λογαριασμοί που διατηρούσε στα νησιά Κέϊμαν ή την συστηματική χρήση απεχθών στο ευρύ κοινό φορολογικών παραθύρων.

Όμως το πραγματικό πρόβλημα με τις φόρο-δηλώσεις του Μιτ Ρόμνι δεν είναι τί μπορεί να αποκαλυφθεί για τον ίδιο, αλλά τί αποκαλύπτουν για την αμερικανική φορολογική πολιτική. Υπάρχει έστω κι ένας καλός λόγος για τον οποίο οι πλούσιοι πρέπει να πληρώνουν τόσο εκπληκτικά χαμηλό φορολογικό φορτίο;

Διότι, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Αν ο Ρομνι λέει την αλήθεια για το πόσο λίγους φόρους πληρώνει, τότε επιδεικνύει σε τελική ανάλυση μια συμπεριφορά τυπική για τους πολύ πλούσιους. Από το 1992 και μετά, η αμερικανική εφορία (I.R.S.) δημοσιεύει τα φορολογικά στοιχεία των 400 φορολογουμένων με τα υψηλότερα εισοδήματα στην χώρα. Για το 2008, το πιο πρόσφατο έτος για το οποίο υπάρχουν στοιχεία, αυτοί οι 400 υπέρ-πλούσιοι πλήρωσαν μόνο το 18,1% του εισοδήματος τους σε ομοσπονδιακούς φόρους: το 2007, πλήρωσαν ακόμη λιγότερα, μόλις 16,6%.

Αν σκεφτείτε ότι οι πλούσιοι πληρώνουν ελάχιστα και σε επίπεδο τοπικών ή πολιτειακών φόρων - ένα πολύ σοβαρό φορτίο για τις οικογένειες της μεσαίας τάξης-, αυτό σημαίνει πως αυτοί οι 400 πληρώνουν αναλογικά λιγότερους φόρους από τον μέσο αμερικανό εργαζόμενο.

Ο βασικός λόγος που οι πλούσιοι πληρώνουν τόσο λίγα είναι πως το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος τους προέρχεται από κέρδη κεφαλαίου, που φορολογούνται με μάξιμουμ συντελεστή 15% - πολύ κάτω από το μέγιστο συντελεστή για μισθούς και μεροκάματα. Η ερώτηση λοιπόν είναι γιατί τα κέρδη κεφαλαίου - εκ των οποίων τα τρία τέταρτα πηγαίνουν στο πλουσιότερο 1% - δικαιούνται τέτοιας ειδικής μεταχείρισης.

Οι υπερασπιστές της χαμηλής φορολογίας για τους πλούσιους έχουν δύο βασικά επιχειρήματα: πρώτον, ότι οι χαμηλοί φόροι στα κέρδη κεφαλαίου είναι μια πατροπαράδοτη αρχή, και, δεύτερον, πως είναι απαραίτητοι διότι προωθούν την οικονομική ανάπτυξη και την δημιουργία θέσεων εργασίας. Ομως και τα δύο επιχειρήματα είναι ψευδή.

Πρέπει να ξέρετε ότι οι τύποι σαν τον Ρόμνι δεν πλήρωναν πάντα τόσο χαμηλούς φόρους στις ΗΠΑ. Το 1986, ο Ρόναλντ Ρίγκαν (ναι, ο Ρόναλντ Ρίγκαν!) υπέγραψε φορολογική μεταρρύθμιση που εξίσωνε τους ανώτατους συντελεστές εισοδήματος και κερδών κεφαλαίου στο 28%. Ο συντελεστής έγινε 29% στην πρώτη θητεία του Μπιλ Κλίντον. Μόλις το 1997, όταν ο πρόεδρος Κλίντον συμφώνησε με τους Ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο να κόψει τη φορολογία των πλουσίων, με αντάλλαγμα την δημιουργία ειδικού ασφαλιστικού προγράμματος για ανασφάλιστα παιδιά (CHIP). Όσο για τους σημερινούς υπέρ-χαμηλούς συντελεστές, τους χαμηλότερους από τις μέρες του Χέρμπερτ Χούβερ, αυτοί χρονολογούνται από το 2003, όταν ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους πέρασε μειώσεις των φόρων τόσο στα κέρδη κεφαλαίου όσο και στα εταιρικά μερίσματα - εκμεταλλευόμενος, την ψευδαίσθηση του «θριάμβου» στο Ιράκ.

Η οικονομική ιστορία δείχνει ότι οι πολύ χαμηλοί φόροι στους υπέρ-πλούσιους δεν είναι το κλειδί για την ευημερία. Κατά την πρώτη θητεία Κλίντον, όταν. όπως είδαμε, οι πολύ πλούσιοι πλήρωναν πολύ περισσότερα χρήματα από ότι πληρώνουν σήμερα, προστέθηκαν στην αγορά εργασίας 11,5 εκατομμύρια νέες θέσεις - απείρως περισσότερες απ΄ όσες δημιουργήθηκαν ακόμη και στις καλύτερες χρονιές της κυβέρνησης Μπους.

Από αυτή την άποψη, το φορολογικό «στριπ-τιζ» του Ρόμνι μας εξυπηρετεί όλους, γιατί υπογραμμίζει πόσο άδικο και πανάκριβο είναι το να χαρίζουμε τέτοια προνόμια στην οικονομικά ανώτατη τάξη. Σε μια στιγμή που όλοι οι αυτοαποκαλούμενοι «σοβαροί άνθρωποι» μας λένε πως οι φτωχοί και η μεσαία τάξη πρέπει να υποφέρουν ακόμη περισσότερο στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης, τέτοιους χαμηλού επιπέδου φόρους στους υπέρ-πλούσιους, απλά δεν μπορεί κανείς να τους υπερασπιστεί.
Πηγή Το ΒΗΜΑ- The New York Times-
Read more » Διαβάστε περισσότερα...
Read more »

Οι νέοι «Άθλιοι των Αθηνών»

astegos_kathimerini1


Άνθρωποι με πλούσιο επαγγελματικό βιογραφικό, με πτυχία και δεξιότητες, συγκαταλέγονται πλέον στην κατηγορία των νέων «Αθλίων των Αθηνών», δηλαδή των αστέγων, ο κατάλογος των οποίων συνεχώς μακραίνει. Τις νύχτες με το δριμύ ψύχος η ζωή πολλών κρέμεται από μια κλωστή.
Στο γήπεδο του Ρουφ, μια παράξενη κατάσταση. Είκοσι αγόρια έχουν προπόνηση στο παρκέ, πετούν την μπάλα ψηλά, κάποιος φωνάζει «μπροστά», κάποιος σουτάρει, κάποιος πετάει μια πετσέτα στο πάτωμα. Εντεκα το βράδυ, στη σάλα μυρίζει ιδρώτας. Στην εξέδρα, άνθρωποι με γκρίζα ρούχα.
astegos_kathimerini2
Κάποιοι είναι εκεί μία ώρα, άλλοι δύο. Είναι ζήτημα αν έστω κι ένας βλέπει τα αγόρια που παίζουν μπάσκετ. Αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν να πάει 11.30, να αδειάσει το κλειστό. Είναι η επόμενη βάρδια. Οι αθλητές του ΑΟΚ θα φύγουν, οι άστεγοι θα απλώσουν τις κουβέρτες τους στο παρκέ. Υστερα τα φώτα θα κλείσουν κι η νύχτα θα τα κάνει όλα να μοιάζουν λογικά. Τις μέρες της παγωνιάς, όποιος δεν έχει σπίτι μπορεί να μείνει στο κλειστό του Ρουφ. Απόψε ήρθαν 24 άνδρες και μια γυναίκα. «Οχι ρε! Οχι να πουλάτε φύλλα στην πλάτη των αστέγων!». Ενας κοντός άνδρας μου φωνάζει όσο μπορεί. «Δημοσιογράφοι, ε; Τι ήρθατε εδώ πέρα;». «Ελα ρε Μάρκο...» Ο Βασίλης από δίπλα, ο πιο παλιός στο Ιδρυμα Αστέγων, πάει να τον ηρεμήσει.
Ο Γιάννης ο φωτογράφος δεν βγάζει καν τη μηχανή. Ομως, ένας άλλος άνδρας απ' τις φωνές του Μάρκου έχει ήδη αρπάξει. «Θα βγάλω μαχαίρι άμα δω να τραβάς φωτογραφία», λέει. «Μα το Θεό θα σε μαχαιρώσω». Κανείς δεν μιλάει. Ο άνδρας παίρνει τη μερίδα του κι ένα κουτί γάλα και φεύγει προς τα πέρα.
astegos_kathimerini3
Ο Μάρκος σαν να μετανιώνει. Πλησιάζει. «Βρε παιδιά, δεν εννοούσα εσάς προσωπικά», λέει. «Αλλά πού να τα πω κι εγώ;». Πενήντα χρόνων, πρώτα άνεργος, μετά άστεγος. Κούριερ, μεταφορέας, ντιλίβερι και τέλος. Τώρα, στο κλειστό του Ρουφ περιμένει να περάσει η παγωνιά. «Και μετά;». Ο Μάρκος με κοιτάζει πίσω απ' τα χοντρά γυαλιά του. Τώρα δεν έχει τίποτα να πει.
Δεν είναι πια αυτό που περιμένεις οι άστεγοι κι αυτό δεν μπορεί να μη σ' ενοχλεί. «Έχω πτυχίο ιπτάμενου μηχανικού», λέει ο Μιχάλης. Δεν μπορώ να μη σκεφτώ πόσους φίλους έχω που του μοιάζουν: γύρω στα 40, μιλάει γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, έχει μια γυναίκα κι ένα γιο. Θα μπορούσε να ήταν στο διπλανό μου γραφείο στη δουλειά. Αλλά δεν είναι. «Δουλεύω από μεταφραστής, ως χαμάλης, όπου μου πεις», λέει. «Ξέρω και να οδηγώ, ξέρω και να κουβαλάω. Κι έχω ζητήσει σε 530 δουλειές να με πάρουν μέχρι τώρα. Και με έχουν απορρίψει 530 φορές».
astegos_kathimerini4
Οι άλλοι απλώνουν τις κουβέρτες ολόγυρα, στις γραμμές του γηπέδου. Ο Μιχάλης απλώνει κι αυτός. Τουλάχιστον εδώ μπορείς να κοιμηθείς χωρίς να φοβάσαι ποιο πλάσμα της πόλης θα σου επιτεθεί. «Ήμουν στο Σύνταγμα», λέει ο Μάρκος, «και ήρθε ένας αστυνομικός και με κλώτσησε. «Τι κάνεις, ρε πρεζόνι, στο παγκάκι; Υπνωτήριο το πέρασες; ''. Με πέταξε κάτω, το πιστεύεις; Εγώ δεν έχω πάρει ναρκωτικά ούτε μια φορά στη ζωή μου».
Είκοσι πέντε άστεγοι εδώ, 25.000 άστεγοι στην Αθήνα. «Κι αν δεν ερχόσουν στο Ρουφ;» Ο Μάρκος δεν δυσκολεύεται. «Θα ήμουν στο 040», λέει. «Σύνταγμα - Πειραιάς και πάλι πίσω. Για να μένω ζεστός, πηγαίνω με το λεωφορείο πάνω - κάτω. Εκεί ήμουν όταν άλλαξε ο χρόνος. Εκεί έκανα και τα Χριστούγεννα». Το τσιγάρο τελειώνει, οι δύο πλάτες χάνονται στο σκοτάδι του κλειστού.
Περπατώντας προς το αυτοκίνητο, τα πόδια μου απ' το κρύο δεν τα νιώθω. Ο Μάρκος και ο Μιχάλης θα πρέπει να έχουν ξαπλώσει ήδη στο παρκέ. Δεν έχει θέρμανση το κλειστό. Εμένα το καλοριφέρ του αυτοκινήτου θα με ζεστάνει.
Και γι' απόψε, η πόρτα του σπιτιού μου θα κλείσει τον κόσμο τους έξω. Αλλά ποιος μπορεί να πει για πόσο ακόμα;
Πηγή: Καθημερινή
Read more » Διαβάστε περισσότερα...
Read more »

Περού: Ποπ κορν 6.700 ετών!

popcorn


Γευστικά μάλλον ... δε λέει και πολλά, οι αρχαιολόγοι όμως είναι πολύ ενθουσιασμένοι με την ανακάλυψη μιας αρχαίας μορφής ποπ κορν στις ακτές του Περού.
Αραβόσιτος, φλούδες, κοτσάνια και φούντες «ηλικίας» 3.000 μέχρι και 6.700 ετών ανακάλυψαν αρχαιολόγοι στις περιοχές Paredones και Huaca Prieta στις βόρειες ακτές του Περού.
Μικροαπολιθώματα καλαμποκιού βρέθηκαν επίσης στις ίδιες τοποθεσίες από ερευνητικές ομάδες του πανεπιστημίου Vanderbilt του Tennessee και της Εθνικής Ακαδημίας Ιστορίας του Περού.
Τα χαρακτηριστικά των σταχυών που ανακαλύφθηκαν υποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι αυτών των περιοχών έτρωγαν ποπ κορν και καλαμποκίσιο αλεύρι.
«Το καλαμπόκι για πρώτη φορά εξημερώθηκε στο Μεξικό σχεδόν 9.000 χρόνια πριν, από το άγριο χόρτο teosinte», λέει η Dolores Piperno, επιμελητής στο μουσείο Smithsonian.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι το καλαμπόκι έφθασε στη Νότια Αμερική μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα , όπου και εξελίχθηκε σε πολλές διαφορετικές ποικιλίες, κοινές πλέον στην περιοχή των Άνδεων», προσθέτει στην εργασία της που δημοσιεύτηκε στα πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας των Επιστημών.
Πηγή the insider
Read more » Διαβάστε περισσότερα...
Read more »

Καθολικός Επίσκοπος: «Τα παιδιά θέλουν να κακοποιηθούν σεξουαλικά»

bernardo_alvarez



Ο Επίσκοπος της Τενερίφης παρέχει μια ενδιαφέρουσα εξήγηση για τον τεράστιο αριθμό των παιδιών που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από καθολικούς ιερείς: «Το ζήτησαν τα ίδια», λέει.
Το 2007, όταν η αμερικανική Καθολική Εκκλησία άρχισε να παραπαίει από τα σκάνδαλα περί σεξουαλικών κακοποιήσεων, ο επίσκοπος της Τενερίφης Bernardo Alvarez έκανε μερικές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.
Σε συνέντευξη του την παραμονή των Χριστουγέννων στην εφημερίδα La Opinión de Tenerife, ο Επίσκοπος Alvarez είπε ότι υπάρχουν παιδιά που θέλουν να κακοποιηθούν.
«Υπάρχουν έφηβοι 13 ετών οι οποίοι όχι μόνο συμφωνούν στη σεξουαλική πράξη, την αναζητούν, και αν είστε απρόσεκτοι θα την προκαλέσουν κιόλας.
Οι βιαστές δεν είναι οι ιερείς. Οι βιαστές είναι τα προκλητικά αυτά πορνίδια, θηλυκού και αρσενικού γένους, που μονίμως βρίσκουν λόγους να σκύβουν μπροστά στους ιερείς και να εκθειάζουν τεντωμένοι τη φρέσκια, υγρή σάρκα τους, σχεδόν εκλιπαρώντας να χρησιμοποιηθούν ερωτικά από παιδόφιλους.
Μετά αρχίζουν τις μηνύσεις και πλέον είναι προφανές το τι συμβαίνει... Συνταξιοδοτούνται και μια ζωή πληρώνονται από την εκκλησία».
Τα αμφιλεγόμενη σχόλια σοκάρισαν την κοινή γνώμη. Η ισπανική κυβέρνηση άφησε να εννοηθεί ότι ενδέχεται να αναθεωρήσει τις σχέσεις της με την Εκκλησία, εκτός και αν ληφθούν άμεσα μέτρα εναντίον του Επισκόπου της Τενερίφης. Ομάδες προστασίας των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων και ενώσεις προστασίας των παιδιών κάλεσαν τις αρχές για δίωξη του Επισκόπου για υποκίνηση και υπεράσπιση των πράξεων κακοποίησης των ανηλίκων, ενώ τα αριστερά πολιτικά κόμματα ζήτησαν την άμεση απόλυση του Alvarez.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Alvarez είναι ακόμα Επίσκοπος.
Πηγή theinsider
Read more » Διαβάστε περισσότερα...
Read more »
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...