Νόμιμο το πρόστιμο των 200 ευρώ για όσους δεν πληρώνουν τα διόδια

Νόμιμο, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας, το πρόστιμο των 200 ευρώ που επιβάλλεται σε όσους αρνούνται να πληρώνουν τα διόδια ή ανεβάζουν τις μπάρες για να περάσουν «δωρεάν» τα αυτοκίνητα.

Στο πλαίσιο αυτό οι σύμβουλοι Επικρατείας με μια «πιλοτική» δίκη (Ν. 3900/2010) απέρριψαν την προσφυγή του δημάρχου Ωρωπού Ι. Οικονομάκου, ο οποίος ζητούσε να ακυρωθεί το πρόστιμο των 200 ευρώ που του επιβλήθηκε.

Ειδικότερα, ο κ. Οικονομάκος το μεσημέρι της 19ης Μαρτίου 2011 οδηγώντας αυτοκίνητο του Δήμου Ωρωπού στα διόδια Αφιδνών δεν πλήρωσε τα διόδια, σήκωσε την μπάρα και πέρασε, ενώ η Αστυνομία του επέβαλε σύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ), πρόστιμο των 200 ευρώ.

Αναλυτικότερα, το Δ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ' αριθμ. 690/2013 απόφασή του (πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος Σωτ. Ρίζος και εισηγητής ο πάρεδρος Ηλ. Μάζος) υπογραμμίζει ότι η επιβολή προστίμου σε περίπτωση μη καταβολής διοδίων, «θεσπίστηκε για λόγους δημοσίου συμφέροντος», συναπτόμενους με «την ομαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας των οχημάτων, την ασφάλεια και την λειτουργία των συγκοινωνιακών εγκαταστάσεων, αλλά και την προαγωγή της εμπιστοσύνης των πολιτών στην έννομη τάξη, που αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας και όχι όπως εσφαλμένα υποστηρίζεται, προς ικανοποίηση των συμφερόντων των ιδιωτικών φορέων, δοθέντος, άλλωστε, ότι αφ' ενός κατά νόμο τα έσοδα από τα εισπραττόμενα πρόστιμα διατίθενται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοικήσεως και αφ' ετέρου η θεσπιζόμενη με το άρθρο 17 του ν. 3920/2011 ρύθμιση, η οποία καταλαμβάνει όχι μόνο τα διόδια που εισπράττονται από τους παραχωρησιούχους ιδιωτικούς φορείς, αλλά και τα διόδια που επιβάλλονται τόσο από την διάδοχο του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας, ‘'Ανώνυμη Εταιρεία Εκμετάλλευσης και Διαχείρισης Ελληνικών Αυτοκινητοδρόμων'' (‘'Τ.Ε.Ο. Α.Ε.''), όσο και από τις Ανώνυμες Εταιρείες που (όπως η ‘'ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.''), έχουν ιδρυθεί από το Δημόσιο με σκοπό την μελέτη, κατασκευή, συντήρηση και εκμετάλλευση έργων οδοποιίας».

Εξ άλλου, συνεχίζουν οι δικαστές, «η τυχόν αύξηση των εσόδων των παραχωρησιούχων (σ.σ.: εταιρειών εκμετάλλευσης αυτοκινητόδρομων) από τον περιορισμό του φαινομένου της άρνησης και της αποφυγής καταβολής των οφειλομένων διοδίων, δεν αναιρεί τον δημόσιο σκοπό, ο οποίος επιδιώκεται πρωτίστως».

Είναι, συνεπώς, προσθέτει το ΣτΕ, απορριπτέοι οι ισχυρισμοί του δημάρχου ότι παραβιάζεται το άρθρο 5 του Συντάγματος και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.

Σε άλλο σημείο της δικαστικής απόφασης αναφέρεται ότι η κατασκευή και συντήρηση του οδικού δικτύου της χώρας, το οποίο συνιστά αποστολή του Κράτους, μπορεί να ανατεθεί σε ιδιωτικούς φορείς, είτε με συμβάσεις εκτελέσεως έργων, είτε με συμβάσεις παραχωρήσεως.

Στη δεύτερη αυτή περίπτωση (παραχώρηση) το εργολαβικό αντάλλαγμα μπορεί να συνίσταται είτε αποκλειστικά στο δικαίωμα εκμεταλλεύσεως του έργου (υπό τους όρους του νόμου και υπό την εποπτεία της αρμόδιας δημόσιας αρχής), είτε στο δικαίωμα εκμεταλλεύσεως του έργου σε συνδυασμό με την καταβολή αμοιβής.

Μάλιστα, το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως του έργου περιλαμβάνει και την είσπραξη διοδίων σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν. 2052/1992, συμπληρώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας.

Παράλληλα, το ΣτΕ το απασχόλησε το επιχείρημα του δημάρχου ότι επιβαρύνονται καθημερινά με διόδια οι κάτοικοι του Δήμου Ωρωπού λόγω των μετακινήσεών τους μεταξύ των πλησίων πόλεων και της μεταβίβασής του στην πρωτεύουσα.

Όμως, όπως προέκυψε από τα έγγραφα που προσκόμισε το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών στο δικαστήριο, υπάρχει εκτός της εθνικής οδού (οδικός άξονας Πατρών - Αθήνας - Θεσσαλονίκης - Ευζώνων - ΠΑΘΕ), «εναλλακτικό» οδικό δίκτυο, πλήρως ασφαλτοστρωμένο που διαθέτει δυο λωρίδες κυκλοφορίας, αλλά και παράπλευρο δίκτυο της ΠΑΘΕ, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του Ωρωπού να έχουν πρόσβαση στην πρωτεύουσα χωρίς διόδια.

Εξάλλου, οι δικαστές σημειώνουν ότι ο καθορισμός του ύψους των διοδίων μπορεί να γίνεται με υπουργική απόφαση και όχι με Προεδρικό Διάταγμα, όπως υποστηρίζει ο κ. Οικονομάκος και, κατά συνέπεια, δεν παραβιάζεται το άρθρο 43 του Συντάγματος.




newsit.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Η ισοσκελής πεντάλφα των Πυθαγορείων.. Ποιος ο κρυφός συμβολισμός της;

«Πυθαγόρας» σύμφωνα με τους αρχαίους Αχαιούς Έλληνες θα πει «εργαλείο που γεννά ροή χρήσιμου υλικού πού εξέρχεται μετά από πίεση κομματιάσματος επί άλλου υλικού» και προσδιόριζε τον «μύλο παραγωγής ελαιολάδου από ελιές, με πέτρα κυλιόμενη που περιστρέφει ημίονος, εντός κυκλικού δοχείου, είτε πέτρινο, είτε ξύλινο».

Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος, πού πολλούς αρχαίους Έλληνες έκανε, να ισχυρίζονται, ότι είδαν συγχρόνως την ίδια ημέρα τον «Πυθαγόρα» σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, της μεγάλης Ελλάδος (νότιας Ιταλίας), αλλά και στην Αίγυπτο.

Αργότερα «Πυθαγόρας» λεγόταν κάθε «παραγωγός χρήσιμης σκέψεως και υλικού». Σύμφωνα με αυτά, είναι δυνατόν να υπήρξαν πολλοί «Πυθαγόρας» στην αρχαία Ελλάδα, αλλά να ήταν τόσο άσημοι, ώστε δεν άξιζε να αναφερθούν στην ιστορία των Ελλήνων. Αντίθετα, σαν ο πιο περίφημος Πυθαγόρας παγκοσμίως και αυτός που προώθησε την επιστήμη και την φιλοσοφία στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο, αναφέρεται ο Πυθαγόρας ο Σάμιος.

Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, φιλόσοφος και μαθηματικός, σύμφωνα με πληροφορίες από άλλους συγγραφείς, επειδή τα ΔΙΚΑ του γραπτά τα έκαψαν θρησκόληπτοι, ήταν υιός του Μνησάρχου και της Πυθαϊδος γεννηθείς το 570 π.Χ. και δολοφονηθείς το 496 π.Χ. σε ηλικία 74 χρονών, από τον θρησκόληπτο Κίλωνα και την ομάδα του.

Για τον θάνατό του μάλιστα έκαναν και έναν μύθο, σύμφωνα με τον οποίον οι διώκτες του, τον εντόπισαν σε αγρό με κουκιά, τα οποία θεωρούσε o Πυθαγόρας ότι παράγουν δηλητήριο και δεν ήθελε να τα διασχίσει. (Πράγματι η μεγάλη βρώση πράσινων κουκιών (παραγωγή αζώτου), επιφέρει θάνατο σε μικρά παιδιά).

Την ίδια χρονολογία ο θρησκόληπτος Κίλωνας και η ομάδα του, πού πίστευαν στα «Ηλύσια παρά Άδη (παρά-άδεισο) πεδία και τάρταρα κόλασης», ενώ ο Πυθαγόρας στην «Μετεμψύχωση και ενσάρκωση πνεύματος προγόνου σε απογόνους », συνέλαβε και τα υπόλοιπα μέλη της σχολής του Πυθαγόρα και τους θανάτωσε χωρίς δίκη.

Όμως από την δολοφονία, γλίτωσαν μερικοί μαθητές του και σαν πιο ξακουστοί από αυτούς ήταν ο Άρχιππος, ο Φιλόλαος, ο Λύσις και άλλοι. Όσα αυτοί οι επιζώντες έγραψαν αργότερα και δίδαξαν, από την φιλοσοφία του Πυθαγόρα, τα κατέστρεψαν αρχαίοι θρησκόληπτοι (δωδεκάθεου) και όσα απέμειναν σε βιβλιοθήκες τύπου Αλεξάνδρειας, τα κατέστρεψαν οι χριστιανοί θρησκόληπτοι με τις φωτιές που έβαζαν στις Ελληνικές βιβλιοθήκες.

Ο Πυθαγόρας σαν πολιτικός και ερευνητής, εφάρμοσε το δημοκρατικό σύστημα αξιοκρατίας «των ΒΑΘΜΙΔΩΝ κλειστού κύκλου μυημένων», το οποίο μετά από 2600 περίπου χρόνια και στην εποχή μας, αργά αλλά σταθερά, προωθείται, με τα κόμματα. Στο πολιτικό σύστημα του Πυθαγόρα, για να ανέβει αξιοκρατικά κάποιος σε βαθμίδες, έπρεπε να αποδείξει ότι αξίζει σε διάρκεια χρόνου και να πιστεύει στην αναγέννηση φυτών, ζώων και ανθρώπων στην φύση, μέσα από την δική του γενεαλογία έκαστου, όπως και σήμερα από την επιστήμη γίνεται αποδεκτό.

Ο Πυθαγόρας σαν μαθηματικός και ερευνητής, επειδή θεωρούσε ότι ήταν ο ίδιος ξαναγεννηθείς προγονός του, αναζήτησε μέσα από την γνώση των αρχαίων του προγόνων και τα έργα των προγόνων του, την ΣΟΦΙΑ της ΦΥΣΕΩΣ. Πίστευε όπως και οι αρχαίοι αυτού Αχαιοί πρόγονοι (σαν αναγεννηθείς), στην σοφία της φύσεως και θεώρησε ότι αυτή εκφράζεται με πολύ μικρούς (σήμερα, ίσως κβάντα, κβάρτς), απόλυτους αριθμούς, πολλαπλάσια ενός ιδίου αριθμού, που προστιθέμενοι κάνουν την φύση και τα όντα επί της γης και το διάστημα.

Την θεωρία του την ονόμασε «Αριθμός και αριθμοί». Επίσης ερεύνησε τα ισόπλευρα πολύεδρα και έβγαλε από πολλαπλασιασμούς σε αυτά, αθροίσεις, αφαιρέσεις και διαιρέσεις αυτών, πολύτιμα συμπεράσματα.
Ερεύνησε την «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» πού είχε για έμβλημα στην σχολή του και βρήκε την «χρυσή τομή». Ερεύνησε το ορθογώνιο τρίγωνο και βρήκε τον περίφημο νόμο «το τετράγωνο της υποτεινούσης ενός ορθογωνίου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο καθέτων πλευρών αυτού» με τον οποίον λύνονται πλήθος γεωμετρικών προβλημάτων και πολλά άλλα.

Ο Πυθαγόρας σαν φυσικός και ερευνητής, ανακάλυψε τους νόμους της μουσικής σε συνάρτηση με τα μήκη των χορδών των οργάνων, κυρίως της κιθάρας και καθόρισε τους τόνους ανάλογα με το μήκος της χορδής. Ο Πυθαγόρας αντίθετα με ότι γράφουν πολλοί, έγραψε πολλά συγγράμματα, όμως επειδή και στους αρχαίους θρησκόληπτους, δεν άρεσαν αυτά πού έγραφε, αλλά ούτε και στους νεώτερους χριστιανούς συνέφερε, τα έκαψαν αυτοί, όπου και αν τα βρήκανε, με συνέπεια σήμερα να ισχυρίζονται παρόμοιοι άνθρωποι θρησκόληπτοι, ότι ο Πυθαγόρας δεν έγραψε τίποτα.

Όμως και από την Ελληνική διάλεκτο τον αρχαιότατων Αχαιών, όπου «αριθμός» σημαίνει «Κομμάτι από συγκολλημένο υλικό δεν είναι αυτό το στοιχείο», (αλλά απόλυτο και σωστό υλικό πού μαζί με άλλα κάνει σύνολα «Αριθμών»), συμπεραίνουμε ότι, ο Πυθαγόρας δίδαξε σαν την αρχή του παντός την ΜΟΝΑΔΑ και τα «Τέλεια σύνολα». Επίσης από την θεωρία του Πυθαγόρα της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης πνεύματος» σε απογόνους συγγενείς, βγαίνει σαν τεκμηρίωση, ότι εκτιμούσε αφάνταστα την οικογένεια, σέβονταν τα τέκνα οικογενείας του σαν προγόνους του αλλά και σαν απογόνους του εαυτού του και αγαπούσε αφάνταστα την φυλή του στην οποία αναγεννιόνταν σαν σύνολο, οι άνθρωποί του.

Επίσης θεωρούσε ότι τα τέκνα καθενός είτε από επίσημο γάμο προέρχονταν, είτε από παλλακίδα έπρεπε να έχουν τα αυτά δικαιώματα σαν αναγεννημένοι απόγονοι και πρέσβευε να καταργηθεί η κατώτερη θέση της παλλακίδας, πράγμα που δεν άρεσε στους φασιστοειδείς πολιτικούς της εποχής του.Έμβλημα του Πυθαγόρα και κατά επέκταση των πυθαγορείων ήταν όπως και παραπάνω γράφτηκε η «ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ» των Ελλήνων Αχαιών κτιστών, την οποία έχουμε και εμείς σαν ΕΜΒΛΗΜΑ της πρώτης σελίδας μας, θεωρώντας τους εαυτούς μας συνεχιστές του έργου του Πυθαγόρα και των μαθητών του και ως προς την πίστη στην «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση πνεύματος» σε απογόνους συγγενείς, αλλά και σαν ΤΙΜΗ που πρέπει να αποδίδομε στην ΥΛΙΚΗ σοφία της ΦΥΣΕΩΣ που θαυμάζουμε και πιστεύομε.

Η "ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ", ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΚΤΙΣΤΩΝ.

Η "ισοσκελή πεντάλφα" ήταν το "ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ" εργαλείο των αρχαιότατων Ελλήνων Αχαιών κτιστών. Την «ισοσκελή Πεντάλφα» κατασκεύαζαν οι Έλληνες Αχαιοί με πέντε ΙΣΟΜΗΚΗ καδρόνια περίπου 30 πόντους, τα οποία στις άκρες τους είχαν γωνιάσει με γωνία 18΄μοιρών. Μετά ένωναν στις άκρες τα ΙΣΟΜΗΚΗ, πέντε καδρόνια και σχημάτιζαν έτσι την «Ισόπλευρη Πεντάλφα», σαν εργαλείο κτιστών. Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες στην Αχαϊκή), όλες τις χρειαζούμενες γωνίες, σε μοίρες. Είχαν την 36΄ μοίρες γωνία στις εξωτερικές γωνίες της "Πεντάλφα", η οποία γωνία 36΄ μοιρών, πολλαπλασιαζόμενη με το 10 έκανε τις 360΄ μοίρες ενός Κύκλου ή αντίθετα μοίραζε τον κύκλο σε 10 ΙΣΑ τμήματα μοιρών, των 36΄ μοιρών το καθένα.

Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες την 72΄ μοιρών γωνία, στις "χιαστές" εσωτερικές (η οποία 72΄ μοίρες γωνία ήταν και της κορυφής των πυραμίδων). Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες την 108΄ μοίρες γωνία στις χιαστές εξωτερικές, (όπου 108΄ μοίρες είναι η γωνία στέγης του Παρθενώνα και του «θησαυρού των Αθηναίων στους Δελφούς», όπως και το μισό αυτής 108/2=54΄ μοίρες γωνία είναι η οριζόντια γωνία εδάφους προς την πλευρά των πυραμίδων).

Επίσης με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν τις 180΄ μοίρες στις ευθείες. Επίσης είχαν στην "Πεντάλφα" την "Χρυσή τομή (τέλεια αναλογία κατασκευής αντικειμένου)" των καλλιτεχνημάτων, των σωμάτων των ζώων και των φυτών της ΦΥΣΕΩΣ, στον λόγο τομής σε μια από της πλευρές του, όπως τέμνεται από τις άλλες, από αρχή και τέλος ΑΔ/ΑΓ=φ=ΑΓ/ΑΒ=φ, κτλ (της Πυθαγόρειας σχολής, τα πέντε δάκτυλα, τα πέντε σχίσματα νεύρων σε φύλα).Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες) με ένα σχοινί και βαρίδι, στην κορυφή μίας εξωτερικής γωνίας, την γνώση της "οριζόντιας ευθείας", την γνώση της "καθέτου ευθείας στην οριζόντιο ευθεία" και την γνώση των 90΄ μοιρών στις γωνίες των κτισμάτων τους, όταν η ευθεία του σχοινιού του βαριδιού, από την άνω εξωτερική γωνία της «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» έτεμνε την κορυφή της κατώτερης εσωτερικής γωνίας της «ΠΕΝΤΑΛΦΑ». Με την "Πεντάλφα" ,οι Έλληνες είχαν την γνώση, ότι ο τείχος κτίζεται κάθετος προς την γη.
Αυτό συνέβαινε όταν ακουμπούσαν τις επόμενες γωνίες της "Πεντάλφα", από αυτήν του βαριδιού, στον τοίχο, τότε η ευθεία του βαριδιού, σε σωστή κτίση τοίχου, είναι παράλληλη της εξωτερικής πλευράς της "ΠΕΝΤΑΛΦΑΣ". Αργότερα οι αμόρφωτοι θρησκόληπτοι απαγόρευσαν την "Πεντ΄ΑΛΦΑ" και οι κτίστες τώρα χρησιμοποιούν ένα υποπροϊόν αυτής, το "ΑΛΦΑ΄δι".

Η "ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ", Η "ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ Φ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ, ΣΑΝ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ.

Οι φιλόσοφοι μαθητές του Πυθαγόρα όπως γράψαμε παραπάνω, αλλά και ο Ευκλείδης μελέτησαν την ΠΕΝΤΑΛΦΑ των κτιστών Αχαιών Ελλήνων και βρήκαν την 72΄ μοίρες γωνία στις χιαστές (γωνία πυραμίδων κορυφής), την 108΄ μοίρες γωνία (108/2=54΄ γωνία πυραμίδων πλευρών-οριζόντιας, γης), που η ΠΕΝΤΑΛΦΑ έβγαζε στο λόγο διαιρέσεως ολων των ισοσκελών πλευρών της, την "χρυσή τομή".

Αργότερα την χρυσή τομή την χρησιμοποίησε και ο Φειδίας και από το αρχικό γράμμα αυτού και προς Τιμή του «η χρυσή τομή» των Αχαιών Ελλήνων κτιστών με την ΠΕΝΤΑΛΦΑ, ονομάσθηκε με το γράμμα «Φ» διεθνώς. Ο Φειδίας με γνώμονα την «χρυσή τομή» των Αχαιών Ελλήνων κτιστών της ΠΕΝΤΑΛΦΑ, έκτισε τον Παρθενώνα και την στέγη αυτού έκανε με την γωνία 108΄μοιρών της ΠΕΝΤΑΛΦΑ, καθώς και τον «θησαυρό των Αθηναίων» στους Δελφούς έκανε με την ίδια γωνία στέγης των 108΄μοιρών της ΠΕΝΤΑΛΦΑ.
Επιπλέον η ΠΕΝΤΑΛΦΑ το ιερό σχήμα του Πυθαγόρα, με ένωση των κορυφών της από πέντε ευθείες έκανε το ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ πεντάγωνο, πού σαν πολύεδρο κάνει το ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ των Θεών, των αρχαίων Ελλήνων σαν την μεγαλύτερη τελειότητα. Όταν στις γωνίες των πολυέδρων συναντάται, ο αυτός αριθμός γωνιών πλευρών, τότε ονομάζονταν από τους Αχαιούς Έλληνες «Ιερά σχήματα Πυθαγορείων» και εμπεριέχουν εντός τους, ολους τους αριθμούς που έχουν σχέση με το χρόνο, με την ύλη, την ζωή, και τους νόμους της φυσεως και αυτά είναι μονο πέντε. Αργότερα οι χριστιανοί τα ονόμασαν «Πλατωνικά», διότι δεν άρεσαν που ο Πυθαγόρας δίδασκε την «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση σε συγγενείς» και τα ονόμασαν «κοσμικά, σύμπαντος, ουράνια» ή «Αρχιμήδου».

Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι « 12 ΜΗΝΕΣ (δώδεκα πλευρές)».
Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι «30 ΗΜΕΡΕΣ του μήνα (30 αιχμές δωδεκάεδρου)».

Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνει το «ΕΤΟΣ των Αχαιών Ελλήνων (12 μήνες επί 30 ημέρες κάθε μήνα των αρχαίων Ελλήνων, συν τις εορτές της ΦΩΤΙΑΣ πού ήταν 5 ημέρες και κάθε Ολυμπιάδα 6 ημέρες = 365 ή 366 ημέρες).
Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι 12 ΏΡΕΣ της ημέρας (12 έδρες) και νύχτας (12 έδρες) και σαν δυαδικό πολύεδρο οι 24 ΩΡΕΣ ημερονυχτίου.

Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν τα λεπτά της ώρας (5 πλευρές επί 12 έδρες ίσον 60΄ λεπτά).

Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν τα δευτερόλεπτα (5 πλευρές επί 12 έδρες ίσον 60΄ λεπτά επί τον εαυτό τους 3600΄΄, όπου μας δίνουν σε δέκατα, τις μοίρες του Κύκλου 360,0΄ και ΠΑΛΙ.
Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι «τρεις διαστάσεις υλικών (συνάντηση τριών πλευρών σε κάθε κορυφή).

Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν και τα «20 αμινοξέα (γωνίες)» που παράγουν την ζωή (φυτών και ζώων).

Επιπλέον το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών), είναι το ΤΕΛΕΙΟ ισοσκελή πολύπλευρο που εμπεριέχεται σε ΣΦΑΙΡΑ (σχήμα τελειότητας, διαστήματος, γης) και η επιφάνεια σφαίρας περνά από ΟΛΕΣ τις γωνίες και ακουμπά ΟΛΕΣ τις πλευρές του.

Επιπλέον το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών), είναι σε ΔΥΑΔΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ με το ισόπλευρο εικοσάεδρο, ενώ το ισόπλευρο εξάεδρο είναι σε δυαδικό σύστημα με το ισόπλευρο οκτάεδρο και το ισόπλευρο τετράεδρο είναι σε δυαδικό σύστημα με τον εαυτό του.



eleysis-ellinwn.blogspot.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

ΔΝΤ: Ολο και πιο.. αγαπητό στον πλανήτη

Η εικόνα του ΔΝΤ μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών μελών του έχει βελτιωθεί αφότου ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση το 2007, αναφέρεται σε εσωτερική έκθεση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, η οποία είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας.

Το Γραφείο Ανεξάρτητης Αξιολόγησης του ΔΝΤ συμπεραίνει στην έκθεσή του πως ο διεθνής οργανισμός με έδρα την Ουάσιγκτον έχει επιτύχει «σημαντικές προόδους» όσον αφορά τον ρόλο του ως «έμπιστος σύμβουλος» των κυβερνήσεων των κρατών μελών του.

«Η παγκόσμια κρίση υπήρξε Λυδία λίθος και για το Ταμείο. Η απάντηση του ΔΝΤ στην κρίση οδήγησε σε μία ραγδαία άνοδο της ικανοποίησης που έδειξαν οι κρατικές αρχές των χωρών αυτών προς το πρόσωπό του», αποφαίνεται η έκθεση.

Η έκθεση, με τίτλο «Ο Ρόλος του ΔΝΤ ως Έμπιστου Συμβούλου», αποτελεί καρπό έρευνας στους κόλπους των κρατικών αρχών στις χώρες μέλη του, με την παράλληλη συμμετοχή άλλων 400 υφιστάμενων και πρώην αξιωματούχων σε 50 χώρες. Ακόμη, ελήφθησαν συνεντεύξεις και συμπληρώθηκαν ερωτηματολόγια μεταξύ του προσωπικού και των μελών του συμβουλίου του ΔΝΤ.

Οι απαντήσεις στην έρευνα μεταξύ των κρατικών αρχών -με απαντήσεις από τα 137 από τα 188 μέλη του ΔΝΤ-καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το Ταμείο σε μεγάλο βαθμό αντιμετωπίζεται ως πιο ανοικτό και ότι «επιδίδεται σε έναν πραγματικό διάλογο», ενώ ακόμη θεωρείται πιο ευέλικτο και ότι ανταποκρίνεται περισσότερο.

Στις συνεντεύξεις που επισυνάπτονται στην έρευνα, οι αξιωματούχοι υποστηρίζουν πως από το 2007 το ΔΝΤ έδειξε μεγαλύτερη υποστήριξη στην παροχή δημοσιονομικών κινήτρων, παρείχε βοήθεια στην αντιμετώπιση των ελλειμματικών προϋπολογισμών των χωρών-μελών του και μείωσε τις προϋποθέσεις που απαιτεί από τις χώρες προκειμένου να αξιολογήσει τον δανεισμό τους.

Η έρευνα συμπεραίνει πως «πάντοτε υφίστανται τριβές μεταξύ του ρόλου του Ταμείου ως θεματοφύλακα της παγκόσμιας και των εκάστοτε οικονομιών και ως έμπιστου συμβούλου των κρατών μελών του».

ethnos.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Η αρχαιοελληνική νεκρομαντική διδάσκεται σε πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια

Σε ένα εντελώς ασυνήθιστο μάθημα θρησκειολογίας συμμετέχουν φοιτητές του Πανεπιστημίου του Ράντφορντ, όπου μαθαίνουν πώς να επικοινωνούν με τους νεκρούς.

Για τις ανάγκες του μαθήματος χρησιμοποιείται ένας κοιτώνας της πανεπιστημιούπολης, πάντοτε σκοτεινός, του οποίου τα παράθυρα καλύπτουν μακριές μαύρες κουρτίνες. Επίσης, δύο μεγάλα σεντόνια κρέμονται από το ταβάνι, ενώ το χώρο φωτίζει ένα απλό λαμπατέρ δαπέδου.

«Εδώ μέσα χρησιμοποιούμε αποκλειστικά αρχαίες εκστατικές μεθόδους που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα και αλλού για να επικοινωνήσουν οι ζωντανοί με τους νεκρούς», αναφέρει η καθηγήτρια θρησκειολογίας Σούζαν Κουιλέφσκι.

Το δώμα, το οποίο αποκαλείται «Το Ψυχομαντείο», το έφτιαξαν οι ίδιοι οι φοιτητές, υποβοηθούμενοι από τις αρχές του πανεπιστημίου.



iefimerida.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Πόσες ώρες διδάσκουν δάσκαλοι και καθηγητές

Την έντονη αντίδραση της ΔΟΕ προκαλεί η προοπτική αύξησης του διδιακτικού ωραρίου. Στην τελευταία του έκθεση (2012) για την Εκπαίδευση ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τον ακριβή αριθμό των διδακτικών ωρών μέσα σε ένα ακαδημαϊκό έτος.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι διδακτικές ώρες των Ελλήνων εκπαιδευτικών σε σχέση με τον μέσο όρο των μελών του ΟΟΣΑ -αν και τα στοιχεία δεν είναι πάντα συγκρίσιμα μεταξύ των εκπαιδευτικών συστημάτων- έχουν ως εξής:

Στο δημοτικό: Λιγότερες από 600 ώρες. Ο μέσος όρος στις χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ είναι 782 ώρες και η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση ανάμεσά τους.

Στο γυμνάσιο: Λιγότερες από 500 ώρες. Ο μέσος όσος είναι 704 ώρες και η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση.

Στο λύκειο: Λίγο περισσότερες από 400 ώρες. Ο μέσος όρος είναι 658 ώρες και η Ελλάδα κατέχει την προτελευταία θέση.

Όσον αφορά στην τελευταία κατηγορία αξίζει να αναφερθεί ότι την τελευταία θέση κατέχουν οι Δανοί, που έχουν μόλις 377 διδακτικές ώρες, αλλά αυτό σχετίζεται με την εντελώς διαφορετική φιλοσοφία του εκπαιδευτικού συστήματος στο τελικό στάδιο πριν την ανώτατη εκπαίδευση.

Όπως φαίνεται από την έκθεση, οι Ελληνες δάσκαλοι στα δημοτικά έχουν πολύ περισσότερες ώρες διδασκαλίας από αυτές των καθηγητών γυμνασίου και λυκείου και προσεγγίζουν περισσότερο το μέσο όρο του ΟΟΣΑ.

Οι δάσκαλοι είθισται να διδάσκουν περισσότερες ώρες από τους εκπαιδευτικούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αν και η απόκλιση ποικίλει ανά χώρα. Σε Τσεχία, Γαλλία, Ελλάδα και Ισραήλ οι δάσκαλοι έχουν τουλάχιστον 30% περισσότερο διδακτικό χρόνο από τους καθηγητές Γυμνασίου.

Αντίθετα, η απόκλιση δεν ξεπερνά το 3% σε Πολωνία και ΗΠΑ, ενώ δεν υφίσταται καν σε Βραζιλία, Χιλή, Δανία, Εσθονία, Ουγγαρία, Ισλανδία, Σκοτία και Σλοβενία. Σε Αργεντινή, Βρετανία και Μεξικό καταγράφονται αντίθετες τάσεις, με λιγότερες διδακτικές ώρες στα δημοτικά σε σχέση με τα γυμνάσια.

Στα γυμνάσια της χώρας καταγράφεται επίσης ο χαμηλότερος ημερήσιος μέσος όρος διδακτικών ωρών, με τρεις ή λιγότερες ώρες. Αντίστοιχες τιμές συναντώνται σε Ινδονησία, Ιαπωνία, Κορέα, Πολωνία και Ρωσία. Στον αντίποδα, ξεπερνά τις πέντε ώρες σε Αργεντινή, Χιλή, Μεξικό και ΗΠΑ (οι χαμηλοί μέσοι όροι οφείλονται στον συνυπολογισμό εκπαιδευτικών ειδικών μαθημάτων και κλάδων με λίγες διδακτικές ώρες).

Στις περισσότερες χώρες υπάρχει θεσπισμένος ελάχιστος αριθμός διδακτικών ωρών και ωρών ενασχόλησης ανά εβδομάδα, ώστε να δικαιούται πλήρη αμοιβή ο εκπαιδευτικός, με εξαίρεση τη Σουηδία. Σε κάποιες χώρες, υπάρχει και πρόβλεψη για τις ελάχιστες ώρες παρουσίας στους χώρους διδασκαλίας.


ethnos.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »