«Πολιτικό αδιέξοδο», «επικείμενο χάος» και «αβεβαιότητα» είναι μερικές μόνο από τις φράσεις με τις οποίες υποδέχθηκαν τα τοπικά αλλά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία.
«Η αλήθεια είναι ότι η Ιταλία σήμερα είναι σχεδόν ακυβέρνητη γράφει ο δημοσιογράφος Φαμπρίτσιο Γκόρια στην ενημερωτική ιστοσελίδα Linkiesta. «Και δεν θα χρειαστεί πολύς χρόνος μέχρι να αντιδράσουν οι αγορές».
Χαρακτηριστικός όμως είναι και ο τίτλος της κεντροαριστερής εφημερίδας La Repubblica:
«Ιταλία μη κυβερνήσιμη: Γερουσία διασπασμένη, ο Γκρίλο πρώτο κόμμα» αναγράφεται στο εξώφυλλο, ενώ μέσα ο Μάσιμο Ράζι γράφει: «Μια ακυβέρνητη χώρα. Πολιτικά, αλλά και τεχνικά.
Αλλά και με σχεδόν ανέφικτες ή αριθμητικά ανεπαρκείς συμμαχίες».
Η Corriere della Sera, η μεγαλύτερη ιταλική εφημερίδα αναφέρει τα λόγια του Ρενάτο Μπαλντούτσι, υπουργού Υγείας και υποψήφιου της βαριά ηττηθείσας πολιτικής συμμαχίας του Μόντι:
«Οι ψηφοφόροι έστειλαν αλάνθαστα σήματα. Αν ένας στους τέσσερις δεν ψήφισε και ο ίδιος αριθμός ψήφισε υποψηφίους οι οποίοι αυτοπαρουσιάζονταν ως διαμαρτυρόμενοι, αυτό σημαίνει ότι είναι απολύτως απαραίτητο να γίνει κάτι. Ελπίζουμε ότι οι πολιτικές δυνάμεις [κεντροαριστερές και κεντροδεξιές] το έχουν καταλάβει αυτό».
Επίσης πρόσθεσε ότι τα παραδοσιακά κόμματα πρέπει να αναμορφώσουν το ιταλικό εκλογικό σύστημα, το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2005 και κοινώς αποκαλείται «porcellum» («αχούρι», «μπάχαλο» ή «γουρουνόλακος» καθώς ευνοεί την παραγωγή ασαφών εκλογικών αποτελεσμάτων.
«Πρέπει να αλλάξει το συντομότερο δυνατό, πρέπει να είναι προτεραιότητα. Με το «αχούρι» δεν είναι δυνατόν να κάνει κανείς κάποια πρόοδο».
Στο πρωτοσέλιδο, ο δημοσιογράφος Μάσιμο Φράνκο γράφει: «Ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος έφερε την Ιταλία στο χείλος της οικονομικής αβύσσου, έδειξε ότι η φάση της καριέρας του ως πρωθυπουργός έχει λήξει, αλλά η ικανότητά του να μιλάει έξω από τα δόντια εξακολουθεί να είναι πολύ ισχυρή. Η αριστερά επανέλαβε την αδυναμία της να ξεπεράσει τις υποψίες οι οποίες είναι ριζωμένες πιο βαθιά από κάθε εκλογική ευνοϊκή πρόγνωση. Και το κέντρο του Μόντι συνεθλίβει όχι μόνο από το εκλογικό σύστημα, γιατί διαφορετικά κανείς δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τη νίκη του Γκρίλο, αλλά από την υπεράσπιση μιας πολιτικής οικονομικών θυσιών που απέρριψε το εκλογικό σώμα».
Αντίθετα, η Il Foglio, η εφημερίδα που στηρίζει τον Μπερλουσκόνι, στην ιστοσελίδα της φιλοξενούσε τη φωτογραφία ενός πολύ ικανοποιημένου Μπερλουσκόνι την ώρα της ψηφοφορίας με τίτλο: «Οι διαπραγματεύσεις πρέπει να ξεκινήσουν τώρα».
Η εφημερίδα καταλήγει ότι «Ο Μπερσάνι κερδίζει αλλά δεν θα καταφέρει να κυβερνήσει».
Ένας από τους πιο αξιοσέβαστους πολιτικούς σχολιαστές της ιταλίας, ο Στέφανο Φόλι, έγραψε στην οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore.
«Θα θυμόμαστε για πολύ καιρό την τέλεια καταιγίδα της 25ης Φεβρουαρίου. Παρήγαγε μια ακυβέρνητη Ιταλία: μια Ιταλία στην οποία κόμματα τα προηγούμενα χρόνια έσπερναν ανέμους, τώρα θερίζουν θύελλες. Καθόλου μεταρρυθμίσεις, καθόλου πραγματικές περικοπές στο πολιτικό κόστος, ατελείωτα σκάνδαλα και μια χιονοστιβάδα των μέτρων προς τα πίσω. Επόμενο ήταν που περισσότεροι από ένας στους πέντε Ιταλούς βρήκαν αμέσως την ευκαιρία να τρέξουν να ψηφίσουν τον Πέπε Γκρίλο με σαδιστική ευχαρίστηση...»
«Αυτή είναι η μία τουλάχιστον ανάγνωση του χθεσινού αποτελέσματος. Αλλά δεν είναι η μόνη. Η άλλη οδηγεί στην Ευρώπη, της οποίας η εικόνα δεν ήταν ποτέ τόσο αρνητική ή απωθητική [στους Ιταλούς]. Η Ιταλία, ιδρυτικό μέλος της Κοινότητας και ένα από τα πιο ένθερμα, σήμερα φαίνεται να γυρίζει την πλάτη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Στην Γερμανία, η Der Spiegel εμφανίζεται πραγματικά εντυπωσιασμένη με το αποτέλεσμα. Σε ένα άρθρο του με τίτλο «Το Φαινόμενο Μπερλουσκόνι: Το πολιτικό αδιέξοδο κερδίζει τις ιταλικές εκλογές» γράφει:
«Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν ίσως το χειρότερο πιθανό σενάριο, σχεδόν μια νίκη του Μπερλουσκόνι. Η Ευρώπη πρόκειται να υποφέρει. Μια προβληματική Ιταλία - η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ζώνης του ευρώ- με μια αδύναμη κυβέρνηση πρόκειται να γίνει για μια ακόμη φορά το παιχνιδάκι των χρηματοπιστωτικών αγορών. Το τεράστιο, ύψους 2 τρις ευρώ βουνό του χρέους στη Ρώμη θα συνεχίσει να αυξάνεται, προκαλώντας νέες τρύπες στον προϋπολογισμό της χώρας. Και μια ταλαντευόμενη Ιταλία αποτελεί οξύ κίνδυνο για όλη την Ευρώπη. Εκτός κι αν ο Μπερσάνι βρει έναν εταίρο που να του παρέχει την πλειοψηφία της Γερουσίας, ένα ενδεχόμενο το οποίο φαίνεται εξαιρετικά απίθανο».
Οι New York Times αναφέρουν:
«Αν και οι αναλυτές αποδίδουν το μεγάλο ποσοστό ψήφων διαμαρτυρίας στο πολιτικό τέλμα της Ιταλίας και στο προβληματικό εκλογικό σύστημα, τα αποτελέσματα θεωρήθηκαν επίσης ως απόρριψη της ταχείας στρατηγική μείωσης του ελλείμματος που έθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - από τη μια χώρα πολύ μεγάλη για να αποτύχει αλλά και πολύ μεγάλη για να ξεμπλέξει».
ethnos.gr
