Μετεγγραφές μόνο με κοινωνικά κριτήρια προαναγγέλλει το υπουργείο Παιδείας

Αλλαγή στο καθεστώς μετεγγραφών από φέτος, προαναγγέλλει με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» ο υπουργός Παιδείας, Αρ. Μπαλτάς.

Σημειώνει πως οι μετεγγραφές θα γίνονται μόνο με κοινωνικά κριτήρια και εξηγεί: «Για παράδειγμα, στις τρίτεκνες ή πολύτεκνες οικογένειες θα εξετάζουμε την εισοδηματική κατάσταση ως προς το αίτημα μετεγγραφής».

Απευθύνει εμμέσως έκκληση προς γονείς και παιδιά, όταν συμπληρώνουν το μηχανογραφικό από φέτος, αν δεν έχουν τα εισοδηματικά κριτήρια «να μην ελπίζουν πλέον σε εύκολες μετεγγραφές για λόγους ισονομίας, αλλά ομαλής λειτουργίας των ΑΕΙ σε όλη την επικράτεια».

Αναφέρει ότι το εισοδηματικό όριο και οι λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν έγκαιρα. Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των εισακτέων δηλώνει ότι είναι σε συνεννόηση με τα πανεπιστήμια αν και για φέτος, όπως λέει, δεν προβλέπονται δραστικές αλλαγές και προσθέτει:

«Η γενική γραμμή πρότασης είναι να κρατήσουμε ψηλά τα ποσοστά εισαγομένων στα περιφερειακά ΑΕΙ και να μειώσουμε στα κεντρικά».

Ζητά λίγο χρόνο για να αποσαφηνιστούν θέματα, όπως ο αριθμός των μαθημάτων, στα οποία θα εξεταστούν οι υποψήφιοι του χρόνου, ενώ τονίζει ότι οι ουσιαστικές παρεμβάσεις θα γίνουν σε βάθος χρόνου.



in.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Οι 9 πιο αφροδισιακές τροφές

Σε περίπτωση που βρίσκετε τη σεξουαλική σας διάθεση «πεσμένη» τον τελευταίο καιρό, δοκιμάστε να ενσωματώσετε στη διατροφή σας τα παρακάτω φαγητά. Κατά πάσα, πιθανότητα θα δείτε την όρεξή σας να αυξάνεται.

Στρείδια



Ένα από τα πιο γνωστά αφροδισιακά φαγητά που λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε ψευδάργυρο έχουν τη φήμη ότι βοηθούν τη σεξουαλική υγεία και τη γονιμότητα. Επιπλέον, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι τα στρείδια περιέχουν αμινοξέα που πυροδοτούν την παραγωγή των ορμονών που ευθύνονται για την αυξημένη λίμπιντο.

Καυτερές πιπεριές τσίλι



Αυτές οι πιπεριές με το έντονο κόκκινο χρώμα δεν είναι μόνο καυτερές αλλά και καυτές. Ο λόγος; Οι καυτερές τσίλι πιπεριές μιμούνται τις ενδορφίνες, ανεβάζοντας τους παλμούς της καρδιάς και προκαλώντας εφίδρωση, ακολουθώντας την ίδια οργανική πορεία που έχει κανείς ότι είναι ερεθισμένος σεξουαλικά.

Αβοκάντο



Μπορεί να φταίει το σχήμα του ή η πλούσια γεύση του που έχει δώσει στο αβοκάντο τη φήμη του φυσικού διεγερτικού από την εποχή των Αζτέκων, αλλά η επιστήμη δεν έχει καταλήξει ακόμα πόσος πόθος κρύβεται σε ένα αβοκάντο. Παρ' ολ' αυτά η καθηγήτρια Barbara Klein από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, τονίζει ότι η υψηλή περιεκτικότητά του σε βιταμίν Ε, βοηθά την ερωτική διάθεση.

Σοκολάτα



Από τη γεύση της μέχρι το άρωμά της, η σοκολάτα κρύβει έναν αισθησιασμό. Επίσης, ενισχύει την ντοπαμίνη στον οργανισμό, μία ορμόνη που δημιουργεί το αίσθημα της ευχαρίστησης.

Μπανάνες



Δεν είναι μόνο το σχήμα τους που μπορεί να κινητοποιήσει κάθε πονηρό μυαλό, αλλά και το γεγονός ότι περιέχει ένα ένζυμο που πυροδοτεί την παραγωγή τεστοστερόνης, το κάλιο και η βιταμίνη Β που προσφέρουν επιπλέον ενέργεια στον οργανισμό.

Μέλι



Το μέλι αποτελεί σύμβολο της αναπαραγωγικής διαδικασίας και όχι άδικα, αφού τα συστατικά του ρυθμίζουν τα επίπεδα των οιστρογόνων και της τεστοστερόνης στον οργανισμό και αυξάνουν την ενέργεια.

Καφές



Η καφεΐνη αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς με αποτέλεσμα να κάνει το αίμα να κυλά περισσότερο στον οργανισμό. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε θηλυκούς αρουραίους αναφέρει ότι ο καφές αυξάνει τη διάθεση για σεξ ειδικά στις γυναίκες.

Κουκουνάρι



Με υψηλή περιεκτικότητα σε ψευδάργυρο, το κουκουνάρι έχει συνδεθεί με την έντονη σεξουαλική ορμή.

Καρπούζι



Κάποιοι αποκαλούν το καρπούζι «φυσικό viagra», αφού αντίστοιχη αντίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό με αυτή που έχει το μπλε χαπάκι, χαλαρώνοντας τα αγγεία του αίματος και βελτιώνοντας την κυκλοφορία.




huffingtonpost.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Γιατί έσβησε το ελληνικό όνειρο στην Silicon Valley

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι Έλληνες της Κοιλάδας του πυριτίου, εκείνης της περιοχής νότια του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ με πρωτεύουσα το Σαν Χοσέ που αποτελεί το παγκόσμιο κέντρο της υψηλής τεχνολογίας, τον αποκαλούν «ο μέντορας». Ο βετεράνος επιχειρηματίας Δρ. Νίκος Αρβανιτίδης, ένας από τους πρώτους Έλληνες που έφτασαν για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Stanford το 1963 αφού πρώτα είχε πάρει το πτυχίο του ηλεκτρολόγου μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Seattle, είχε φέρει ως καθηγητής στην Μέκκα της Τεχνολογίας το 1968 την πρώτη σειρά αποφοίτων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Αλλά ακόμα και όταν άφησε τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα για να μπει στην επιχειρηματική αρένα – έχει ιδρύσει, μεταξύ άλλων, την φαρμακευτική εταιρία Sequus Pharmaceuticals που μετά το 1995 εξαγοράσθηκε, την βιοτεχνολογική Delpor η οποία αναπτύσσει νέας γενιάς φαρμακευτικά συστήματα και την Glocu Inc- είχε πάντα την πόρτα του ανοιχτή σε κάθε Έλληνα που ερχόταν με το όνειρο μιας καριέρας στις ΗΠΑ. Στην πραγματικά ενδιαφέρουσα και όχι σύντομη τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε, ο Νίκος Αρβανιτίδης παραδέχεται ότι από τις αρχές του 2010, δηλαδή μετά το ξέσπασμα της κρίσης, δεχόταν κάθε εβδομάδα 1 με 2 τηλεφωνήματα από Έλληνες που αναζητούσαν την τύχη τους στο Σαν Φρανσίσκο.

Ένα αφιέρωμα που έκανε τότε η δημοσιογράφος Άννα Γριμάνη για τους Έλληνες της Κοιλάδας της Σιλικόνης για λογαριασμό του περιοδικού «Κ» της Καθημερνής, του έδωσε την έμπνευση να δημιουργήσει τo Silicon Valley Greek Seed Funding Group. Εξάλλου, και οι κλήσεις βοήθειας είχαν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται.



Επρόκειτο για μια δεξαμενή ταλέντων. Ένα δίκτυο των Ελλήνων της Silicon Valley από ένα ευρύ φάσμα τεχνολογικής, επενδυτικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας με σκοπό την παροχή βοήθειας σε νέους Έλληνες επιχειρηματίες που επιθυμούσαν να απλώσουν τα φτερά τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Όμως, αυτό το φιλόδοξο εγχείρημα δεν «περπάτησε». Έμεινε ενεργό για περίπου έναν χρόνο και υπήρξε μόλις μία επένδυση, αυτή της ελληνικής start-up εταιρείας BUGSENSE, η οποία έγινε επιτυχημένη και αργότερα εξαγοράστηκε από μια μεγαλύτερη επιχείρηση για ένα πολύ σεβαστό ποσό. Αιτία της μη επιβίωσης του SVGSFG , μια εθνική μας αδυναμία : Η μη συνεργασία και η επιμονή του καθενός στον δικό του τρόπο σκέψης.

«Η βασική ιδέα πίσω από το SVGSFG ήταν να εγκαθιδρύσουμε μια ελληνική παρουσία στην Silicon Valley που θα μπορούσε να βοηθήσει τους νέους Έλληνες επιχειρηματίες να ξεκινήσουν και να χτίσουν μια επιτυχημένη εταιρεία προσφέροντάς τους έναν μικρό σπόρο χρημάτων και πάρα πολύ βοήθεια και καθοδήγηση για την πλοήγησή τους στον πολύπλοκο κόσμο των επιχειρήσεων. Η ομάδα αυτή είχε όλα τα στοιχεία που χρειάζεται κάποιος στον κόσμο των νεοφυών επιχειρήσεων» τονίζει ο κ. Αρβανιτίδης και εξηγεί: «Εμπειρία στο πως ξεκινάς μια start-up, δημιουργία ομάδας, ανάπτυξης επιχειρηματικού πλάνου, ανεύρεση ευκαιριών χρηματοδότησης, ανάπτυξη του κατάλληλου μάνατζμεντ. Μια ματιά στα βιογραφικά το αποδεικνύει εξάλλου».

Η χρηματοδότηση των προτάσεων ερχόταν από τα μέλη του SVGSFG που ήταν Έλληνες και λειτουργούσαν ως Επενδυτές-Άγγελοι ή από επενδυτές εκτός του γκρουπ που, όμως, συνδέονταν με το SVGSFG. Σε όλες τις περιπτώσεις, ένα μέλος βασικό ή μη, επέλεγε μια πρόταση από όσες υποβάλλονταν και λειτουργούσε ως Σπόνσορας και Μέντορας. Στον ένα χρόνο δράσης του SVGSG υποβλήθησαν περισσότερες από 100 προτάσεις.

Το ελληνικό κράτος απόντας

Με άλλα λόγια, η dream team που σύστησε ο κ. Αρβανιτίδης προσπάθησε να κάνει αυτό που το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και χρόνια. Την δημιουργία ενός εκκολαπτηρίου, κατά κάποιον τρόπο, νέων ταλαντούχων Ελλήνων επιχειρηματιών στην Κοιλάδα του Πυριτίου, όπως κάνουν τόσα άλλα κράτη σε στενή συνεργασία με τα εκεί προξενεία τους αλλά και ιδιωτικούς μη κερδοσκοπικούς φορείς (βλέπε Ιταλία, Ισπανία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Νορβηγία, Ελβετία). Κάτι που το Ελληνικό Προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο γνωρίζει καλά και έχει επισημάνει επανειλημμένως με ειδικές μελέτες του. Σήμερα, δεν υπάρχουν χρήματα για κάτι τέτοιο.

Ωστόσο, την «εποχή των παχιών αγελάδων» μπορούσαν να ανευρεθούν κεφάλαια, μόνον που δεν υπήρξε μια ξεκάθαρη στρατηγική ανάπτυξης, συμφωνεί ο κ. Αρβανιτίδης. Αλλά και σε αυτή την ιδιωτική και ανιδιοτελή πρωτοβουλία των Ελλήνων της περιοχής τα πράγματα δεν πήγαν καλά.



«Βασικός λόγος που το Group δεν δούλεψε, ήταν η ανικανότητά μας να συνεργαστούμε. Η συγκέντρωση ενός αριθμού Ελλήνων με ένα σημαντικό οικονομικό ή επιτυχημένο προφίλ και η προσπάθεια να συμφωνήσουν αποτέλεσε τελικά μεγάλη πρόκληση του τύπου «αγέλης γατιών». Όσοι από εμάς κατανοούμε την κουλτούρα μας, αυτό δεν ήταν κάτι πρωτότυπο» υπογραμμίζει ο κ. Αρβανιτίδης, ο οποίος αν και μετρά 50 χρόνια στις ΗΠΑ δεν ξέκοψε ποτέ από τις ρίζες του. «Επειδή υπήρχε έδρα των επιχειρήσεών μου στην Ευρώπη ταξίδευα πολύ συχνά τόσο στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Κομοτηνή όσο και την Αθήνα. Τώρα έχω αποσυρθεί από τις επιχειρήσεις αλλά κάθε χρόνο έρχομαι στην Ελλάδα» δηλώνει.

Οι Έλληνες έχουν υψηλό IQ

Ο κ. Αρβανιτίδης επισημαίνει ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες είναι έξυπνοι με υψηλό IQ. Αλλά, όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη με τις περισσότερες νεοφυείς εταιρίες, οι ιδέες που παρουσιάζουν δεν είναι πραγματικά καινοτόμες. Και φυσικά, κορυφαίο πρόβλημα είναι η έλλειψη κεφαλαίων χρηματοδότησης. «Η έλλειψη κεφαλαίων μαζί με τα υπόλοιπα το κάνει πολύ δύσκολο για τις ελληνικές και τις ευρωπαϊκές start-ups να ανταγωνιστούν τις αμερικανικές, οι οποίες είναι το λιγότερο υπερχρηματοδοτούμενες» επιμένει ο εμπνευστής του SVGSFG και διατηρεί την ελπίδα να πάρει κάποιος άλλος αυτό το εγχείρημα από εκεί που σταμάτησε για να το συνεχίσει. Κατά την γνώμη του, οι τράπεζες που έχουν συστήσει «εκκολαπτήρια» στην Ελλάδα θα μπορούσαν ίσως να συνεχίσουν ένα SVGSFG στην Silicon Valley δίνοντας άμεση πρόσβαση εκεί που όλα συμβαίνουν.



news247.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Εσύ γνωρίζεις τι σημαίνει το επώνυμό σου ;

Μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή σαν σκιά και συχνά μας χαρακτηρίζει Ο λόγος για το επίθετό μας, που μπορεί να προέρχεται από ένα παρατσούκλι κάποιου προγόνου μας, πολλά, πολλά χρόνια πριν...

Το όνομα και το επίθετο αλλά και ο τόπος καταγωγής μας, δεν χρησιμεύουν μόνο στην αναγνώρισή μας αλλά και στην κοινωνική μας τοποθέτηση μέσα στο ευρύτερο σύνολο, που επινόησε άλλοτε δηκτικούς και άλλοτε ευφυείς χαρακτηρισμούς για να μας ξεχωρίζει.

Κάλλιο να σου βγει το μάτι...

Και αν όλα αυτά σας φαίνονται τρελά, σκεφθείτε πως τα περισσότερα επίθετα δεν είναι παρά εξευγενισμένα παρατσούκλια που μετατράπηκαν σε αξιοπρεπή ονόματα με την πάροδο των χρόνων.

Το παρατσούκλι-παρωνύμιο-παρασουσούμι-παραγκώμι-παρανόμι στιγματίζει ανεξίτηλα τα «θύματά» του που δεν μπορούν να αντιδράσουν στη σφοδρή επίθεση.

Χαρακτηριστικά του σώματος και του προσώπου, συνήθειες ή προτιμήσεις, επαγγέλματα και τόποι καταγωγής χρησιμοποιούνται κατά κόρον ως «στοιχεία ταυτότητας» σε μικρές κοινωνίες όπου όλοι γνωρίζονται με όλους σε τέτοιο βαθμό ώστε ακόμη και οι προσωπικές τους προτιμήσεις να γίνονται γνωστές και να αποτελούν το βασικότερο χαρακτηριστικό τους.

Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου παρατσούκλια προέρχονται από τα χρόνια του Βυζαντίου (Πωγωνάτος, Τραυλός), από τα σλαβικά (Μπέλος: άσπρος), τα βλάχικα (Γκίζας: μυζήθρα), τα εβραϊκά (Σαμψών: μικρός ήλιος) και από διάφορες ξένες γλώσσες κατακτητών.

Σήμερα, ένα γελοίο όνομα που προέρχεται σίγουρα από παρατσούκλι αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ένα μειονέκτημα για τον κάτοχό του, που καταφεύγει είτε σε πλήρη αλλαγή του είτε σε παράφρασή του προκειμένου να επανακτήσει το χαμένο του κύρος. Ένα τέτοιο όνομα έχει διαπιστωθεί ότι είναι ικανό ακόμη και να ανακόψει τη σταδιοδρομία του κατόχου του, που διστάζει κάθε φορά που πρέπει να συστηθεί στους νέους συνεργάτες του.

Οι Αθηναίοι και οι «άλλοι»

Το δριμύ και καυστικό παρατσούκλι-που μετατράπηκε αργότερα σε επώνυμο- άνθησε από τον 19ο αιώνα, όπου ήταν ήδη φανερός ο ανταγωνισμός μεταξύ «αυτοχθόνων» και «ετεροχθόνων». Με σύμμαχο τα λαϊκά στρώματα και τις μικρές κοινωνίες των χωριών, το παρατσούκλι απόκτησε διαστάσεις επιδημίας στη δεκαετία του 1950, όταν η Αθήνα αποτελούσε τη «γη της επαγγελίας» για χιλιάδες επαρχιώτες που αναζητούσαν μια καλύτερη τύχη.

Το σύνθημα «Έξω οι βλάχοι από την Αθήνα» βρήκε οπαδούς στα πρόσωπα των γηγενών Αθηναίων, που έβλεπαν τις ρίζες της καταγωγής τους να ξεριζώνονται βίαια από τις ορδές των επαρχιωτών που ενώ τους μιμούνταν σε τρόπους και εμφάνιση, ωστόσο τους αποκαλούσαν περιφρονητικά «Αθηναίους».

Παλιές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου αντανακλούν ακόμη και σήμερα το στερεότυπο του «πρωτευουσιάνου» που χλευάστηκε από τους «πονηρούς και καπάτσους» επαρχιώτες. Το κομψό ή το υπερβολικά μοντέρνο ντύσιμο , οι ευγενικοί τρόποι αλλά και οι εξωφρενικές απαιτήσεις (π.χ. μπάνιο μέσα σε μπανιέρα και όχι σε σκάφη...) χαρακτήριζαν τους δυστυχείς Αθηναίους που έκαναν αμέσως αισθητή την παρουσία τους σε ένα χωριό.

Και αν η Αθήνα προκαλούσε τη χλεύη αλλά και τον φθόνο των επαρχιωτών, κάτι ανάλογο συνέβαινε και ανάμεσα στις επαρχιακές πόλεις που ανταγωνίζονταν μεταξύ τους, επινοώντας τα πιο αιχμηρά παρατσούκλια.

Αυστριακοί (οι Βολιώτες), Κοπέλια-Βρακοφόροι-Μουστακαλήδες-Σύντεκνοι (οι Κρητικοί), Βλάχοι (οι Θεσσαλοί και οι Ρουμελιώτες), Γκάγκαροι (οι Αθηναίοι), Καλαμαράδες (οι Έλληνες για τους Κύπριους), Κουμπάροι (οι Κύπριοι για τους Έλληνες), Μαουνιέρηδες (οι Πειραιώτες), Παγουράδες και Πλακουτσοκέφαλοι (οι Γιαννιώτες), Σακαφλιάδες (οι Τρικαλινοί), Σαρδελάδες (οι κάτοικοι της Πρέβεζας), Σκορδάδες-Σκορδία (οι Τριπολιτσιώτες και η Τρίπολη αντίστοιχα), Σούρδοι-Σουρδία (οι κάτοικοι της Κοζάνης και η Κοζάνη αντίστοιχα), Σύκα (οι Καλαματιανοί), Κατωαυλακιώτες (οι Πελοποννήσιοι λόγω του ότι βρίσκονται γεωγραφικά κάτω από το «αυλάκι», δηλαδή τον Ισθμό της Κορίνθου) και Πανωαυλακιώτες (οι Στερεοελλαδίτες).

Ο «Ψηλός», ο «Μπουλντόζας» και τα άλλα παιδιά...

Οι πολιτικοί ανέκαθεν βρίσκονταν στο στόχαστρο της καυστικής και άνευ ορίων σάτιρας. Εμφανισιακά ή άλλα χαρακτηριστικά τους έδωσαν αφορμές για ποικιλότροπα σχόλια και τους στιγμάτισαν με παρατσούκλια που χρησιμοποιούνται ευρέως ακόμη και από τον Τύπο, που δεν διστάζει να υποδαυλίζει την παραφιλολογία των παρατσουκλιών.

Έτσι, λοιπόν ποιος δεν θυμάται τις συχνές αναφορές του Τύπου στον Μιλτιάδη Έβερτ με το παρατσούκλι ο «Μπουλντόζας», στον Ηλία Τσιριμώκο, «ο Κατεψυγμένος», στον Στέλιο Παττακό, « ο Γόπας» λόγω της εμμονής του να μην πετιούνται οι γόπες στα πεζοδρόμια επί χούντας, στον Κώστα Σημίτη, « Ο Κινέζος», στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, «ο Ψηλός», στο Δημήτρη Αβραμόπουλο, «ο Καγκελάκιας», στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, «ο Φρυδάς» και ούτω καθεξής...

Πες μου το όνομά σου, να σου πως ποιος είσαι...

Μη νομίζετε όμως πως μόνο η καταγωγή μας αποκαλύπτει πολλά για τις συνήθειες ή τον χαρακτήρα μας. Ακόμη και το ίδιο το επώνυμό μας κρύβει έντεχνα ένα μεταμφιεσμένο παρατσούκλι που με λίγο ψάξιμο μπορεί να μας φανερώσει πολλά.

Εν αφθονία συναντάμε επώνυμα-παρατσούκλια στη Ρούμελη και την Άμφισσα ενώ σπανιότερα τα χρησιμοποιούν οι Μωραϊτες. Τα περισσότερα επώνυμα έχουν τις ρίζες τους σε τουρκικές λέξεις (όπως π.χ. της υπογράφουσας που το πρώτο συνθετικό είναι «καρά» =μαύρο) ενώ στα Επτάνησα και την Κρήτη, τα επώνυμα είναι απαλλαγμένα από τουρκικές επιρροές, έχουν όμως ιταλικές ρίζες.

Σπάνια είναι τα επώνυμα με βαλκανικές ρίζες, ενώ γαλλική είναι η επιρροή αρκετών κυπριακών επωνύμων. Ο Ανδρέας Καλαντζάκος, «έψαξε» ιδιαίτερα το θέμα και συγκέντρωσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του σε ένα βιβλίο με τίτλο «Ονόματα-επώνυμα-παρατσούκλια» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ελεύθερη σκέψη». Από το βιβλίο αυτό και εμείς πήραμε τις πληροφορίες για τις εξηγήσεις κάποιων (όλων θα ήταν πρακτικά αδύνατο) επιθέτων που παραθέτουμε στη συνέχεια. Αν ανάμεσα σε αυτά ανακαλύψετε και το δικό σας και δεν σας ικανοποιεί η πραγματική σημασία του-παρακαλώ να το αντιμετωπίσετε με χιούμορ.

Άλλωστε, ως γνωστόν, τους φίλους-ευτυχώς-τους διαλέγουμε μόνοι μας, οι συγγενείς όμως και τα ονόματά μας αποτελούν προίκα μας δια βίου.

Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα του Ανδρέα Καλαντζάκου για το τι σημαίνουν οι ρίζες των πιο γνωστών ελληνικών επιθέτων, τα πράγματα έχουν ως εξής:

-Αϊβαζής: κλητήρας (τουρκικά: ayvaz)

-Αργέντης: ασημένιος (ιταλικά: argento)

-Ασλάνης: το λιοντάρι (τουρκικά: aslan)

-Βεάκης: ο μπέης, ο κύριος (τουρκικά: bey)

-Βέγγος: το φαρμακερό φυτό (περσικά: benk)

-Βογιατζής: ο μπογιατζής (τουρκικά: boyaci)

-Βοναπάρτης: η καλή μερίδα (ιταλικά: buono parte)

-Βουγιουκλάκη: η μεγάλη (από το τούρκικο buyuk)

-Γαρμπή: η δύση (αραβικά: garb)

-Γκερέκου: πρέπει (τουρκικά: gerek)

-Δαφέρμος: ο βέβαιος, ο σταθερός (ιταλικά: da fermo)

-Δεληγιάννης: ο Τρελός Γιάννης (τουρκικά: deli)

-Ζαϊμης: ο εισπράκτορας φόρων (τουρκικά: zaim)

-Ζαλμάς: ο πρόστυχος (τουρκικά: calma)

-Ζαμπούνης: ο καχεκτικός, ο αδύναμος (τουρκικά: zabun)

-Ζολώτας: το χρυσάφι (ρωσικά: zoloto)

-Ζορμπάς: ο άτακτος, ο ταραξίας (τουρκικά: zorba)

-Ιωαννίδης: αυτός που πήρε την χάρη του Θεού (εβραϊκά: yohannou)

-Καβάφης: ο αδέξιος (τουρκικά: kavaf)

-Καζαντζάκης: ο χαλκωματάς (τουρκικά: kazanci)

-Κάλβος: ο φαλακρός (λατινικά: calvus)

-Καμμένος: η πέτρα (σλάβικα: kamen)

-Καραγκιόζης: ο μαυρομάτης (τουρκικά: Karagöz)

-Καραμανλής: αυτός που κατάγεται από την Καραμανία (τουρκικά: karamanli)

-Καρατζάς: το ζαρκάδι (τουρκικά: karaca)

-Καρατζαφέρης: η καμήλα (τουρκικά: kara cafer)

-Κατράκης: ο μοιραίος (αραβικά: kaderi)

-Κεντέρης: η λύπη (τουρκικά: keder)

-Κοεμτζής: ο χρυσοχόος (τουρκικά: kuyumcu)

-Κούγιας: ο πεταλωτής (σλάβικα: kuja)

-Λιάνη: δένω (γαλλικά: liane)

-Μακαρέζος: το καρούλι (τουρκικά: makara)

-Μαρής: ο τρελός (αρβανίτικα: mari)

-Ματσούκα: το ρόπαλο (λατινικά: maxuca)

-Μπαϊρακτάρης: ο σημαιοφόρος (τουρκικά: bayraktar)

-Μπότσαρης: το βαρελάκι (από τους Βένετους: bozza)

-Μπουρνάζος: ο μυταράς (τουρκικά: burnaz)

-Νάκας: ο ελαιογράφος (τουρκικά: nakkas)

-Νταϊφά: η ομάδα, το σωματείο (αραβικά: taife)

-Ντενίση: η θάλασσα (τουρκικά: denis)

-Πεχλιβάνης: παλαιστής (τουρκικά: pehlivan)

-Ρακιντζής: αυτός που φτιάχνει ή πίνει τσίπουρο (τουρκικά: raki)

-Σαντίκος: ο πιστός φίλος (τουρκικά: sadik)

-Σελιμάς: υγιής (τουρκικά: selim)

-Σεφέρης: το ταξίδι (τουρκικά: sefer)

-Σιμιτζής: αυτός που φτιάχνει και πουλάει κουλούρια (τουρκικά: simitci)

-Σκαρμούτσος: πάσσαλος (ιταλικά: scarmo)

-Τόκας: πόρπη (τουρκικά: toka)

-Τρίμης: παλληκάρι (αρβανίτικα: trim)

-Τσουκαλάς: ο μεγάλος τέντζερης (ιταλικά: zuca)

-Φέρτης: ο μοναχός (τουρκικά: fert)

-Φούντας: η φούντα (ιταλικά: η φούντα, ο θάμνος)

-Φυσσούν: η γοητεία (τουρκικά: füsun)

-Χαϊκάλης: το όνομα (τουρκικά: haikal)

-Ωνάσης: ο εραστής (τουρκικά: oynas)



filathlos.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »

Μετρητά τέλος: Όλες οι συναλλαγές με κάρτα

Σύμφωνα με το σχέδιο, προβλέπεται κλιμακωτή επιστροφή κεφαλαίου με κάθε συναλλαγή, ενώ σε επιχειρήσεις όπου η έκδοση αποδείξεων είναι εκ των ων ουκ άνευ, όπως στα σούπερ μάρκετ, το κίνητρο για χρήση κάρτας θα είναι περιορισμένο

Την παροχή κινήτρων σε όσους πληρώνουν για τις συναλλαγές τους μόνο με κάρτα επεξεργάζεται η κυβέρνηση.

Ομάδα στελεχών του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη εξετάζει το σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι καταναλωτές θα πληρώνουν, όχι με πιστωτική, αλλά με χρεωστική κάρτα συνδεδεμένη με τον λογαριασμό μισθοδοσίας ή καταθέσεων. Όπως αναφέρουν τα «Νέα», η φιλοσοφία αυτή τη φορά είναι διαφορετική, καθώς δεν εξετάζονται πρόστιμα και ποινές αν κάποιος δεν πληρώσει με κάρτα, αλλά κίνητρα για να πληρώνει αποκλειστικά με κάρτα.

Σύμφωνα με το σχέδιο, προβλέπεται κλιμακωτή επιστροφή κεφαλαίου με κάθε συναλλαγή, ενώ σε επιχειρήσεις όπου η έκδοση αποδείξεων είναι εκ των ων ουκ άνευ, όπως στα σούπερ μάρκετ, το κίνητρο για χρήση κάρτας θα είναι περιορισμένο. Αντιθέτως, τα κίνητρα θα είναι αυξημένα σε τομείς, όπως την παροχή υπηρεσιών γιατρών, υδραυλικών, ηλεκτρολόγων κλπ. Ετσι, υποχρεωτικά όλοι οι επαγγελματίες θα πρέπει να έχουν μαζί τους μηχανήματα POS, για να μπορούν να χρεώνουν τις κάρτες των πελατών τους.

Η αρχή σχεδιάζεται να γίνει από τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων. Προβλέπεται όλοι να αποκτήσουν χρεωστικές κάρτες με ελάχιστη χρέωση ανά συναλλαγή τα 0,25 ευρώ. Οι φορολογούμενοι θα «εξαργυρώνουν» την επιστροφή κεφαλαίου που θα έχουν κερδίσει κατά τη διάρκεια του έτους με την εκκαθάριση της φορολογικής τους δήλωσης.



protothema.gr

Read more » Διαβάστε περισσότερα...

Read more »