Δεν ξέρουμε αν η εκκλησία μας εγκρίνει τις τοιχογραφίες που υπάρχουν στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στην αρχαία Ολυμπία. Πάντως η είδηση που αλιεύσαμε στο πολύ καλό site, goldenmag έχει πολύ ενδιαφέρον:
"Το Αντρώνι είναι ένα κεφαλοχώρι κοντά στην αρχαία Ολυμπία με πλούσια ιστορία, την οποία έλκει από την αρχαιότητα. Ανάμεσα στα πολλά ιστορικά μνημεία του συγκαταλέγεται και η βυζαντινή εκκλησία των Αγίων Αναργύρων με τις μοναδικές τοιχογραφίες της. Στο εσωτερικό της ξεχωρίζουν δύο παράξενες αγιογραφίες: Ο Άγιος Σκύλος και ο Κυνο-βιάρχης.
Με κεφάλι κυνηγόσκυλου
Η εικόνα του Αγίου Σκύλου είναι η αναπαράσταση ενός αγίου με κεφάλι όχι ανθρώπινο, αλλά κυνηγόσκυλου. Προφανώς πρόκειται για τον μοναδικό κυνόμορφο που υπάρχει στο πάνθεον των Αγίων, δηλαδή τον Άγιο Χριστόφορο, τον οποίο οι παλιοί συνήθιζαν να έχουν σε μικρή εικόνα μέσα στα αυτοκίνητά τους για να τους προστατεύει. Η διπλανή αγιογραφία του «Κυνο-βιάρχη» είναι άγνωστη στην Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία (http://www.antroni.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=48&Itemid=49).
Άγιος Χριστόφορος ο Ρέπροβος
Ο μεγαλομάρτυρας Άγιος Χριστόφορος ο Ρέπροβος (το ρωμαϊκό του όνομα, που τον ξεχωρίζει από άλλους 6 συνονόματους αγίους) γιορτάζεται στις 9 Μαΐου από την Ορθόδοξη και σε διαφορετικές ημερομηνίες από την Καθολική, τη Λουθηρανική και την Αγγλικανική Εκκλησία. Θεωρείται προστάτης των οδοιπόρων, των ταξιδιωτών, των μοτοσικλετιστών, των αυτοκινητιστών και του Σώματος Εφοδιασμού -Μεταφορών του Στρατού, όπως και των χωραφιών και των αμπελιών από τον άσχημο καιρό και το χαλάζι. Είναι επίσης ο πολιούχος άγιος του Αγρινίου, ενώ εικόνα του με αυτή την μορφή συναντάμε στον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Λίνδο της Ρόδου, στον Άγιο Γερμανό των Πρεσπών, στην Καππαδοκία, την Τρανσυλβανία, σε φορητή εικόνα που εκτίθεται στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας, στο Εκκλησιαστικό Μουσείο των Σερρών και αλλού (http://oreini-ileia.blogspot.gr/2010/08/blog-post_31.html). Στις εικόνες παρουσιάζεται με άσχημο και αλλόκοτο κεφάλι σκύλου (κυνοκέφαλος). Λέγεται πως ήταν ένας δυνατός γίγαντας και ότι καταγόταν από τη βάρβαρη, ανθρωποφάγα φυλή των Σκυλοκέφαλων που άλλοι υποστηρίζουν ότι ζούσε στα βάθη της Ασίας και άλλοι στη Βόρεια Αφρική.
Η ιστορία του
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Ρέπροβος συνελήφθη αιχμάλωτος με τη θέλησή του επί Ρωμαίου Αυτοκράτορα Δεκίου και μεταφέρθηκε στην Αντιόχεια, όπου βαπτίσθηκε χριστιανός μαζί με τους στρατιώτες – διώκτες του (τους οποίους προσηλύτισε καθ΄οδόν), παίρνοντας το όνομα Χριστόφορος. Όταν συνελήφθη δεν μπορούσε να μιλήσει, αλλά απέκτησε ανθρώπινη ομιλία από άγγελο που τον έκανε «να λαλεί ελευθέρως». Φοβερός και τρομερός στην όψη και την ανδρεία, παρέκαμψε όλους τους πειρασμούς που του έθεσε σαν τρικλοποδιά ο φοβισμένος Δέκιος και τελικά, αφού ξεπέρασε κάθε βασανιστήριο στο οποίο υποβλήθηκε, αποκεφαλίστηκε το 251 μ.Χ. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του ονόματός του (που δημιουργεί βέβαια απορίες ως προς τον χρόνο), ο γίγαντας Ρέπροβος πέρασε τον Χριστό, όταν ήταν παιδί, από έναν χείμαρρο κρατώντας τον πάνω στους ώμους του, γι’ αυτό και πήρε το όνομα Χριστόφορος.
Οι σκυλοκέφαλοι και ο Μέγας Αλέξανδρος
Και όμως, ο Άγιος Χριστόφορος φαίνεται ότι δεν είναι ο μόνος σκυλοκέφαλος στην ιστορία. Ο Ησίοδος, ο Ηρόδοτος, ο ιστορικός Κτησίας ο Κνίδιος, ο Στράβωνας, ο Κλαύδιος Πτολεμαίος καθώς και κινεζικά κείμενα του 6ου αιώνα κάνουν αναφορά σε τέτοια πλάσματα. Αν πιστέψουμε τους θρύλους, κυνοκέφαλοι υπήρχαν επίσης ανάμεσα στους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ιστορικά κείμενα πάντως αναφέρουν ότι ο Αλέξανδρος διάβηκε από τον «τόπο των σκυλοκέφαλων». Όσο για την ελληνική μυθολογία, έχει να μας παρουσιάσει τη σκυλοκέφαλη Εκάτη, η οποία παίζει τον ρόλο του Αιγύπτιου θεού Άνουβι, που είχε κεφάλι σκύλου ή τσακαλιού. Ο Άνουβις ήταν αυτός που άνοιγε τον δρόμο του κάτω κόσμου για τους νεκρούς – όπως και η Εκάτη."
kamarinia.gr
